سخنی در مورد مصاحبه یاردبستانی و برخی بازخوردها

دستگیری یک عکاس و خبرنگار بخت برگشته به نام نوشین جعفری و منتسب کردنش به یک اکانت برانداز پر فالوئر در توییتر به نام «یاردبستانی» که سالهاست علیه جمهوری اسلامی و مقدسات اسلام با هویت ناشناس فعالیت دارد، انگیزه‌ای شد تا به فکر مصاحبه با این اکانت توییتری بیفتم. پیشنهاد را با مدیر ایران‌وایر مطرح کردم و او هم از این پیشنهاد استقبال کرد و مقدمات این مصاحبه فراهم شد. از نظر من مصاحبه با این اکانت ناشناس که نوشین جعفری منتسب به آن شده بود می‌توانست ابعاد این ماجرا را روشن کرده و فضاحت دیگری برای دستگاه امنیتی و اطلاعاتی ایران به ارمغان بیاورد. از طرفی انتشار این مصاحبه می‌توانست با جلب توجه افکار عمومی نسبت به این پرونده سازی کثیف امنیتی، باعث فراهم شدن زمینه خلاصی انسان بی‌گناهی شود که قربانی این پروژه امنیتی شده بود. عکاس و خبرنگاری که رسانه ها و کاربران امنیتی با معرفی او به عنوان ادمین صفحه توییتر یاردبستانی، دستگیری او را فتح الفتوح خود دانسته و درخواست اعدام او را به جرم اهانت به مقدسات مطرح کرده بودند.

مصاحبه انجام شد و یاردبستانی ضمن تکذیب هرگونه ارتباط نوشین جعفری با اکانت خود گفت اسم او را هم تا امروز نشنیده بوده است. او در این مصاحبه از شگردهای امنیتی برای فشار به کاربران توییتر گفت و دلایلی را بیان کرد که نشان می‌داد طرح چنین ادعایی از جانب رسانه های امنیتی چقدر توخالی و بی‌پایه و اساس است. همچنین او توصیه هایی کرد که کاربران مخالف جمهوری اسلامی بتوانند به شیوه ای امن به فعالیت و مبارزه خود در فضای مجازی ادامه دهند.

او البته در بخشی از این مصاحبه به گمانه زنی در مورد این ماجرا پرداخت و توضیح داد که به نظر او چرا چنین پروژه ای کلید خورده است و قرار است این سناریوسازی‌ها تا کجا پیش برود. او با اشاره به رفتارهای به زعم او عجیب یک کاربر فالوئر بالای برانداز در توییتر در هفته‌های گذشته، احتمال داد که شاید او دستگیر شده باشد و این پروژه جدید نیز به نوعی در امتداد و تکمیل کننده آن دستگیری باشد. من به عنوان مصاحبه کننده تاکید داشتم که در این گمانه زنی اسمی از کسی برده نشود تا مصاحبه تحت الشعاع حاشیه ها قرار نگیرد. بخصوص اینکه جو توییتر فارسی را به خاطر بعضی باندبازی ها و رفیق بازیها و چند قطبی بودن، به شدت مستعد این می‌دانستم که به جای اصل موضوع وارد چنین حواشی ای شود. در این صورت ممکن بود هدف اصلی مصاحبه که نشان دادن دروغها و فضاحتهای دستگاه امنیتی و کمک به شرایط کسی بود که قربانی سناریوسازی های امنیتی شده و در خطر اعدام قرار داشت، تحت الشعاع قرار بگیرد. من می‌دانستم کافی ست آبی گل آلود شود تا سایبری ها و کاربران امنیتی که با شکل ها و پوشش های مختلف در توییتر فعال هستند به نفع خود از این آب گل آلود ماهی بگیرند. اما اصلا فکر نمی‌کردم طرح احتمال دستگیری یک کاربر بدون آوردن اسم او، بتواند مصاحبه را به ورطه حاشیه بیندازد.

البته در جای دیگری از مصاحبه یاردبستانی اشاره ای به ماجرای دستگیری یک اکانت فالوئر بالا در توییتر کرد و آنجا به طور مشخص گفت که سال گذشته لو رفتن و دستگیر شدن ایوار فرهادی (اکانت کچل موفرفری در توییتر) به خاطر دستگیر شدن یکی از کاربران برانداز و فعال توییتر به نام آسپیران بوده است. ادعایی که البته قبلا هم در مصاحبه با ایوار فرهادی به آن اشاره شده بود و شواهد و قرائن زیادی برای معتبر دانستن آن وجود داشت و از نظر من نمی‌توانست حساسیت زا و حاشیه ساز باشد.

علی ایحال مصاحبه با این شرایط انجام و منتشر شد. غافل از اینکه همان اشاره بدون ذکر نام و طرح احتمال اینکه شاید فلان کاربر فالوئر بالا دستگیر شده باشد برای عده ای شد "علم عثمان" و کل مصاحبه و هدف از انجام آن به یک مساله حاشیه ای و دعوای توییتری فروکاسته شد. یعنی حتی طرح احتمال دستگیری یک کاربر "تهمت" و "انگ" ارزیابی شد و عده ای برای رسانه ای که چنین چیزی را از قول مصاحبه شونده منتشر کرده، تاسف خوردند. گو اینکه از نقطه نظر اصول حرفه ای هم شخص مصاحبه شونده حق دارد نظرات و دیدگاههای خودش را بیان کند و طرح یک احتمال آن هم بدون ذکر نام،  با هیچ متر و معیاری مصداق اتهام زنی و انگ زنی و بی پرنسیبی و مانند آن نیست.

هرچه که بود این مصاحبه تا حد زیادی تحت الشعاع همان چند جمله قرار گرفت و در این میان کاربران سایبری هم در پوشش های مختلف فرصت را مغتنم شمردند و بعضا آتش بیار معرکه شدند و از این آب گل آلود ماهی های خود را گرفتند.

چیزی که عجیب و تاسف بار بود این بود که انگار برای بسیاری از کاربران دغدغه مند توییتر نیز چندان اهمیت نداشت که هدف اصلی این مصاحبه چه بوده است. هیچکدام از منتقدین و معترضین به آن چند جمله، مصاحبه ای را که می‌توانست دغدغه مشترک همه باشد به اشتراک نگذاشتند و از آن سو کل مصاحبه را فروکاستند به همان چند جمله و تا حد تکفیر ایران وایر و مصاحبه کننده نیز پیش رفتند! یعنی انقدر باندبازی و یا پشت رفیق درآمدن و از میدان به در کردن رقیبی که رسانه ای دستش افتاده بود برایشان اهمیت داشت که دیگر انگار باقی مسائل همه فرع و بی اهمیت است.

البته که این نوع واکنش نشان دادن ها را نمی‌شود و نباید به کاربران توییتر به شکل کلی تعمیم داد و تا همین الان هم این مصاحبه فیدبک های مثبت زیادی گرفته. اما حجم و نوع حملات و بخصوص عکس العمل برخی کاربران توییتر که کل مصاحبه را به استناد همان چند جمله به یک دعوای توییتری تقلیل داده بودند، انقدری بود که نگران کننده باشد.

به عنوان مصاحبه کننده منکر این نیستم که یاردبستانی خودش هم در طول فعالیتش در توییتر کاربر پر حاشیه‌ای بوده است، اما این مصاحبه که در شرایطی ترتیب داده شده بود که احتمال اعدام انسان بی‌گناهی مطرح بود و در حالی که رسوا کردن یک پروژه کثیف امنیتی دغدغه آن بود، به هیچ وجه جای مناسبی برای تلافی و کل کل و انتقامجویی و باندبازی نبود.
فدا کردن همه چیز فقط و فقط برای پیروزی در جنگها و دعواهای باندی و توییتری، قطعا چیزی نیست که کسی به جز کاربران امنیتی و سایبری ها از آن برنده بیرون بیاید.

مطالب مرتبط:

گفت‌وگو با ادمین یاردبستانی درباره جدیدترین پروژه کاربران امنیتی در توییتر