حذف تنوع از مدارس دولتی آری، دمیدن در تنور خصوصی سازی هرگز!

مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۲۱ مهر ۱۳۹۸ قانونی به‌شرح زیر تصویب کرد: دولت و وزارت آموزش‌وپرورش مکلف است حداکثر تا پایان سال تحصیلی ۹۸-۹۹ تمام واحدهای آموزشی تحت مدیریت را منحصراً به دو صورت دولتی و غیردولتی اداره کند، به‌گونه‌ای که به‌جز مدارس استثنایی، مدارس دولتی متنوع در کشور نباشد و ملاک ثبت‌نام در مدارس دولتی متناسب با فاصله محل سکونت با مدرسه باشد. تبصره این ماده نیز «تأسیس هر نوع مدارس خاص» را صرفاً با مجوز مجلس شورای اسلامی امکان‌پذیر دانسته است.

در پی ارائه دو طرح «حذف انحصار از آموزش زبان انگلیسی» در مدارس و «برچیده شدن تنوع در مدارس دولتی»  در مجلس شورای اسلامی، برخی معلمان و فعالان صنفی حوزه آموزش به واکنش در این زمینه پرداختند.

ایران وایر ضمن انتشار یادداشت «ابراهیم سحرخیز»  که پیشتر در کانال صدای معلم منتشر شده، از دریافت و انتشار یادداشتهای فعالان در حوزه آموزش و پرورش، استقبال می‌کند. متن این یادداشت را در ادامه بخوانید:

«ورود شتابزده مجلس به حوزه آموزش و پرورش نه تنها تاکنون ثمری در پی نداشته است بلکه بر دشواری یا پیچیدگی کارها نیز افزوده است. طرح هایی مانند:"حذف انحصار از آموزش زبان انگلیسی"، "برچیده شدن تنوع از مدارس دولتی" ، " فروش یا به اجاره سپردن املاک و مستغلات آموزش و پرورش "حاصل همان گعده های هدایت شده ای است که هر از گاهی  صاعقه وار بر سر آموزش و پرورش نازل می شود تا در فرجام کار، مدارس دولتی تنها بازنده اصلی این بازی باشند.  از طرح های این چنینی ،تنها ویژه خواران، کاسبان کنکور و زنجیره صاحبان مدارس غیر دولتی، بیشترین سود را می برند.

در گزارش رسمی منتشرشده از سوی مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری با مدیریت حسام الدین آشنا، در سال ۱۳۹۴ از مدارس خاص دولتی به ویژه مدارس سمپاد و نمونه دولتی به عنوان بزرگترین مانع بر سر توسعه مدارس غیردولتی و رونق گرفتن خصوصی سازی در آموزش و پرورش ایران، یاد شده است.

 اتفاقی که قرار بود در اواخر وزارت بطحایی، بدون امضای نهایی رییس جمهور پای مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش، کار مدارس سمپاد و نمونه دولتی را یکسره کند؛ امروز با پیشنهاد" احمدی لاشکی "در صحن علنی مجلس نیمی از راه را برای رسیدن به هدف خود پیموده است. البته هنوز تا رسیدن به ایستگاه پایانی و اخذ تاییدیه شورای محترم نگهبان، خوشبختانه راه زیادی در پیش است.

حذف تنوع از مدارس دولتی، سخن حقی است که شوربختانه اراده ای باطل پشت آن، به کمین نشسته است. کوچاندن بیش از یک میلیون دانش آموز شاگرد اولی و برگزیده به اردوگاه مدارس غیردولتی، در سایه یک تصمیم ناگهانی مجلس، همان اراده باطلی است که مغز مدارس دولتی را نشانه رفته است.

کیست که نداند آنچه از بین این طیف به اصطلاح "هجده "یا به عبارتی "بیست و دوگانه " که در آماج حملات مستقیم مخالفان تنوع در مدارس دولتی قرار گرفته است دو یا سه نوع مدرسه بیشتر وجود ندارد که در راس همه آنها مدارس سمپاد و نمونه دولتی  قرار دارند. بقیه برای بزرگ نمایی و پر رنگ جلوه دادن آسیب ماجرا در اذهان مردم است.

مدارس دولتی سالهاست که در سایه بی مهری دولت روحانی، در آستانه نابودی قرارگرفته و از حیز انتفاع افتاده‌اند. کلاس‌های متراکم ۴۰ نفره، کمبود حداقل ۱۰۸ هزار معلم در مهر۱۳۹۸ ، پرداخت نشدن یک ریال سرانه آموزشی به حساب مدارس برای رتق و فتق هزینه‌های جاری مدرسه، پر کردن مدارس دونوبته به وسیله معلمان خرید خدمات آموزشی، افزایش خشونت در کنار رشد روز افزون انواعی از آسیب‌های اجتماعی در کف مدارس دولتی، تصویر تیره و تاری را از  مدارس دولتی پیش روی جامعه قرار داده است که فرار دسته جمعی دانش آموزان از آنها را در پی دارد.

ساده اندیشی است اگر بپذیریم با حذف مدارس خاصی مانند سمپاد یا نمونه دولتی  از فردا فرشته عدالت یا همای سعادت بر بام مدارس دولتی خواهد نشست. هرگز این اتفاق رقم نخواهد خورد. بهتر است نمایندگانی که نگران پیامدهای بد تنوع در مدارس دولتی هستند به مردم بگویند فرزندان لازم الاتعلیم آنها اکنون در کدام مدرسه دولتی به تحصیل اشتغال دارند که به خاطر همدردی با مردم این گونه خود را به آب و آتش می زنند.

واقعیت را بپذیریم

امروز هیچ‌کس از شرایط حاکم بر مدارس دولتی راضی نیست. بنابراین اگر فرصتی فراهم آید و دست‌شان به دهان‌شان برسد فرار را بر قرار ترجیح می دهند. بهتر است نمایندگانی مانند احمدی لاشکی برای یکبار هم که شده، موضع خود را در قبال برون سپاری مدارس دولتی به شیوه خرید خدمات آموزشی، شفاف و بدون ملاحظه اعلام کنند.

شوربختانه، مجلس نه تنها تا کنون اقدام بازدارنده‌ای را از خود در این زمینه بروز نداده است بلکه با دادن مجوز واگذاری اماکن آموزشی در قالب اجاره ده ساله، راه برای ورود بیشتر ویژه‌خواران را در آموزش و پرورش کاملا همواره ساخته است. مایه تعجب است تنها یک روز قبل از تصویب این طرح در مجلس، اساسنامه سازمان استعدادهای درخشان به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی می رسد.

همه می‌دانند که شناسایی، جذب و هدایت استعدادهای برتر در مدارس بخشی از وظایف انکار ناپذیر آموزش و پرورش است که این مهم به تنهایی از عهده طرحی مانند شهاب ساخته نیست. بنابراین، حذف تنوع از مدارس دولتی آری، اما خالی شدن مدارس دولتی از دانش آموزان مستعد، پر تلاش و با انگیزه هرگز! برچیده شدن تنوع از مدارس دولتی آری، اما دمیدن در تنور خصوصی سازی هرگز

امثال آقای احمدی لاشکی، خوب می‌دانند که مشکل امروز آموزش و پرورش دولتی، تنها با تعطیل شدن مدارس سمپاد و نمونه دولتی حل شدنی نیست. مگر اینکه قصد کرده باشند دانش آموزان هدف را یک جا به مدارس غیردولتی کوچ داده، بخشی از کمبود ۱۰۸ هزار نفری معلم بدین‌وسیله جبران نموده، دیگر از مدارس بیغوله مانند دولتی، کارنامه برای ارائه باقی نمانده باشد.»