«بترسید از کسانیکه چیزی برای از دست دادن ندارند»

صدیقه مالکی فرد، همسر سیدهاشم خواستار معلم بازنشسته و از امضاکنندگان بیانیه موسوم به «بیانیه ۱۴ نفر» و از اعضای کانون صنفی معلمان ایران در یادداشتی که در اختیار ایران وایر قرار داده، گزارشی از مراجعه امروز خود به دادگاه انقلاب مشهد ارائه کرده است.  او آخرین وضعیت بازداشت شدگان این بیانیه را شرح داده است. متن این یادداشت را در ادامه بخوانید.

روزنامه‌ها را فله‌ای بستید. دهان منتقدین و معترضین را بستید. ایران و ایرانی را به خاک سیاه نشاندید. ما انقلاب کردیم که بتوانیم حرف حق‌مان را بدون ترس از کسی بگوئیم. و گرنه قبل از انقلاب خیلی از حالا دین‌دارتر بودیم!

امروز دوشنبه۲۰ آبان ۹۸ ساعت ۹ صبح مقداری لباس برای همسرم آقای سید هاشم خواستار بردم زندان وکیل آباد مشهد تحویل دهم. دیروز ۱۹ آبان ۹۸ عزیزان ما بعد از سه ماه انفرادی در اطلاعات مشهد آخرین دفاعشان رادرشعبه ۹۰۳ دادگاه انقلاب کرده بودند و آقای بازپرس پرونده گفتند اینها را می برند زندان وکیل آباد مشهد، ولی هر جا رفتم کامپیوتر را نگاه کردند و گفتند کسی بنام سیدهاشم خواستار را از دیروز نیاورده‌اند زندان...

با ناراحتی رفتم شعبه ۹۰۳ دادسرای انقلاب. به آقای بازپرس گفتم: شما دیروز گفتید عزیزان ما را می‌فرستید زندان. ولی من از صبح رفتم زندان نیستند. چه اتفاقی برایشان افتاده؟ بازپرس گفت: من دیروز دستور دادم آنها را ببرند زندان.

من گفتم اداره اطلاعات از ضابطین دادگستری هستند. قانونا که آنها نمی توانند خلاف دستور شما عمل کنند. حتما برای عزیزان ما اتفاقی افتاده. وقتی دیدند من خیلی ناراحتم گفت:احتمال دارد مقامات مافوق ما دستوری داده باشند.گفتم:چه کسانی؟ گفتند:آقای دادستان یا رئیس کل دادگاه‌ها آقای صادقی.  

من بلافاصله رفتم دفتر آقای دادستان. موضوع را گفتم. رئیس دفترشان گفتند: همسر شما را می‌شناسم. دیروز و امروز نه خودشان را آورده‌اند نه نامه‌ای در موردشان آمده و رفته. رئیس دفتر دادستان گفتند: بروید به خودشان بگوئید پیگیری کنند که همسر شما کجاست؟

در مملکتی که هر روز منتقدین و معترضین خودکشانده می شوند، ببینید بر من چه گذشته است! رفتم شعبه ۹۰۳ و گفته‌های رئیس دفتر دادستان را به وی منتقل کردم. بازپرس شعبه ۹۰۳ از رئیس دفترشان خواستند که موضوع را پیگیری کنند. ایشان به اداره اطلاعات زنگ زدند. اداره اطلاعات گفتند: آقای صادقی رئیس کل دادگاه‌های استان دستور داده‌اند که بازداشتی‌ها را کما فی السابق در اطلاعات نگه دارند!

خطاب من بعنوان یک شهروند

جناب آقای صادقی شما که این‌قدر جای نگه داشتن ۴ نفر منتقد برایتان مهم است. بین زندان وکیل‌آباد و زندان اطلاعات، چه فرقی می‌کند که دستور بازپرس انتصابی خودتان را که سه ماه در انفرادی آنها را بازجویی و بازپرسی کرده و حالا حکم داده حکمش را نقض کردید؟

شما که تلفن‌ها جلوی‌تان و صدها امر بر دور و برتان است، قبلا به شعبه ۹۰۳ می‌گفتید که بی‌اجازه شما آب نخورند تا ما خانواده‌ها امروز این‌قدر زجر نمی‌کشیدیم.

آقای صادقی

ای کاش این‌قدر که روی این پرونده حساسیت به‌خرج دادید، در مورد مال مردم و وثیقه‌هایی که مردم به عنوان ضمانت می‌گذارند و شما توقیف می‌کنید و بعد، قوه قضائیه بالا می‌کشد و پول مردم را می‌بلعد و یک آب هم روی آن – در این مورد خودم ضامن بودم. زمانی‌که معاون قضایی رئیس دادگستری چهار طبقه و زمانی‌که دادستان بودید، در دادگاه انقلاب خدمت شما آمدم -حساسیت به‌خرج می‌دادید.

جناب آقای صادقی

کاری ندارم که ایران را فقر و فحشا و گرانی و فساد و اعتیاد و... پر کرده که بر همه واضح و آشکار است. دلم از آن می‌سوزد که اخلاق و اعتماد و درست‌کاری و... مردم را هم شماها از بین بردید. (الناس علی دین ملوکهم). نمونه‌های عینی آن را در صورتی‌که بخواهید باز خواهم کرد.

روزنامه‌ها را فله‌ای بستید. دهان منتقدین و معترضین را بستید. ایران و ایرانی را به خاک سیاه نشاندید.

همسرم را کسر حقوق کردید. زندان کردید. سال گذشته اول آبان ربودید و در بیمارستان روانی زندانی کردید. ۱۹آبان آزاد کردید. امسال باز ۱۹ آبان بر سر ما چه آوردید؟ شکایت شما را به کجا باید برد؟

شوهر من یک فرهنگی بازنشسته، منتقد و معترض است. اسلحه‌اش زبانش و قلمش هست. هدفی جز اعتلای ایران و ایرانی ندارد. ولی شما قاضی القصات استان پهناور خراسان، انصاف دهید چه کسی باعث تشویش اذهان عمومی می‌شود؟ لذا ازشما می خواهم که همسرم را بدون قید و شرط آزاد کنید. بترسید از کسانیکه چیزی برای از دست دادن ندارند.