اسفندیار، کاوه یا رحیم ؟

انتخابات ریاست جمهوری در ایران همیشه پر از شگفتی ها و اتفاقات پیش بینی نشده است. شاید تنها وجه آن را که می‌توان از قبل پیش بینی کرد و انتظار داشت دوره ای پر از غرائب و عجایب است که پیش از انتخابات می‌اید. در سال های اخیر، قالیباف را دیده ایم که با موسیقی شش و هشت لوس آنجلسی وارد کارزار انتخاباتی شده و یا احمدی نژاد را دیده ایم که وانمود می‌کرده حجاب دغدغه اش نیست. حالا نوبت خود زرتشت پیامبر شده که در فیس بوک برای اسفندیار رحیم مشایی تبلیغ کند

باید منتظر ماند و دید که آیا شورای نگهبان صلاحیت مشایی را برای انتخابات ریاست جمهوری اسلامی تایید می‌کند یا خیر. این عزیز احمدی نژاد عامل تفرقه در حاکمیتی شده که ذهنش مشوش شده، پنداری که او می‌تواند کلیدی را در دست بگیرد که با یک چرخش آن جامعه ایرانی را جان بخشد و به هر قیمتی که شده دستان او باید از آن کلید دور نگه داشته شود.

فارغ از این که او نهایتن اجازه می‌یابد وارد کارزار انتخاباتی شود یا نه، کاندید شدن او خود حدیثی است روشنگر، به خصوص که اخیرا ادعا شده صفحه فیسبوکی زرتشت، یکی از محبوبترین صفحه های این رسانه اجتماعی با بیش از ۲۹۰ هزار طرفدار به سرقت رفته. کسانی که از سر علاقه به ایران پیش از اسلام و دین زرتشتی این صفحه را لایک زده‌اند، این روزها  به جای زرتشت مطالبی درباره مشایی، این ' کاوه آهنگر دوران نو' دریافت می‌کنند! کاوه آهنگری که در اساطیر ایرانی پیکاری مردمی را با ضحاک مار به دوش رهبری کرد. ضحاک حاکم جابری بود که دو مار بر سر دوشش غذایشان مغز جوانان رشید بود.

این صفحه فیسبوکی این روزها تصاویر او از دیدارهایش با رهبران زرتشتی را منتشر می‌کند و تبلیغ جریانی سیاسی را می‌کند که در آن آغوش پیروان حزب‌اللهی احمدی‌نژاد پذیرای چهره ای تازه از ایران و ایرانیت است. ایران باستان و اندیشه های زرتشت ستایش می‌شوند و روحانیون از حوزه برآمده و فاسد که نمود تحجراند به حاشیه رانده می‌شوند

گردانندگان قبلی صفحه مدعی‌اند که فریب هواداران مشایی را خورده‌اند و ناآگاهانه اجازه مدیریت مشترک صفحه را به آنها داده ‌اند. حالا دیگر این صفحه محلی برای تبلیغ مشایی شده. معلوم نیست که این صفحه چه طور بدل به یکی از اجزای ماشین تبلیغاتی مشایی شده، اما آنچه روشن است این که هواداران مشایی و احمدی نژاد هنوز هم به دنبال سوار شدن بر موج ملی گرایی ایرانی ای هستند که محبوبیت صفحاتی از این دست گواه آن است.

واکنش خوانندگان این صفحه نسبت به بدل شدن آن به محل تبلیغات مشایی شدید بوده. برخی دیگر صفحه را دنبال نمی‌کنند و برخی دیگر در کامنت هایی عصبانیت خود را از سیاسیون فرصت طلبی ابراز کرده اند که تا چندی پیش ورد زبانشان امام زمان بود. این صفحه فیسبوکی حال به وبسایتی به نام جنبش فرزندان کورش پیوند خورده، وبسایتی که معلوم نیست از کجا سر برآورده ولی در بخش معرفی اش صحبت از دگردیسی احمدی‌نژاد به دست مشایی می‌کند:

• احمدی نژاد، به میانجی مشائی، دچار یک دگردیسی بنیادین در خیم و شخصیت اش می شود؛ مشائی به او جهانی را می شناساند که هرگز پیش تر در جایی ننگریسته بود؛ گوهر بنیادین خود او، و پیرامونی که در آن روئیده است، در جایگاه یک آهنگرزاده، از او فردی برابری خواه، دوستدار درویشان، و آهنین و پایدار در برابر زورمندان ساخته است؛ او مردی یک دنده است و دلیر؛ مشائی، بر روی این سخت افزار، نرم افزاری را بارگذاری کرده است که رنگ و بوی ایرانی تری دارد؛ با یاری اسفندیار، از حزب اللهی دیروز، مردی از نو زاده شده و پدید آمده است که به نیویورک می رود و در پیشخوان سازمان ملل می گوید "ملتی که کوروش را دارد، نیازی به بمب اتم ندارد"؛

این مقدمه در ادامه ادعا می‌کند که 'آزاداندیشی' احمدی نژاد حاصل نفوذ مشایی بر اوست:

• پای فشاری بر آزادی پوشش، و نگاهی نازک بینانه به هنر و موسیقی، از دیگر هنرهای مشائی بوده است که به درون احمدی نژاد نیز راه یافته است؛ در این میان، سخن هایی چون دوستی مردم ایران با مردم اسرائیل و همه ی جهان، شکستن بزرگ ترین تابوهای تاریخ انقلاب اسلامی به شمار می روند؛ ایستادن در برابر بیت رهبری، لایه های سنتی سپاه، کلیت بازار، و کلیت روحانیت، و نیز بخش بزرگی از روشنفکری، برای نخستین بار است که دارد از سوی کسی، یک تنه، نمایندگی می شود؛

این که اسفندیار (همان طور که این روزها دوست دارد خطابش کنند) حتی فرصت عرض اندام در انتخابات پیش رو را خواهد داشت پرسشی است که باید تا روزهای آینده منتظر پاسخش ماند. اما خلق شخصیتی دووجهی، یا یک کورش مسلمان -همان طور که علی انصاری این هفته در مصاحبه اش با ایران‌وایر اشاره می‌کند - پدیده ای جدید در سیاست ورزی ایرانی است. در یک ماه آینده میزان توفیق این پدیده را خواهیم دید، یا در فیسبوک یا در زندگی واقعی