آیا دوری راه می‌تواند مانعی برای دیدار فرزندانم مطابق حکم دادگاه باشد؟

با سلام؛
 دو سال پیش از شوهرم طلاق گرفتم. دو پسر دارم که الان ۹ و ۱۲ ساله هستند. دادگاه حضانت هر دو را به پدرشان داد و قرار شد هفته‌ای یکبار بچه ها را به ملاقات من بیاورد اما همسر سابقم هر بار یک بهانه آورد از جمله اینکه ما در دو شهرستان متفاوت هستیم و رفت و آمد سخت است. خلاصه با این حساب هر ماه یکبار عملا من بچه ها را میبینم. این وسط گفت باید مهریه‌ات را هم ببخشی و اگر نبخشی اصلا نمی‌گذارم بچه ها را ببینی. من هم قسمتی از مهریه را بخشیدم اما بازهم اذیت می‌کند و می‌گوید باید همه مهریه را ببخشی. هر بار به دادگاه می‌روم و کلی خواهش و التماس می‌کنم تا زنگ می‌زنند به پدر بچه‌ها. به نظرتان چه کار باید بکنم که ایشان این کار را نکند؟ آیا می‌توانم به این دلیل حضانت بچه ها را بگیرم؟

با سلام. اصولا ملاقات کودکان با پدر و مادر ناشی از رای دادگاه بوده و این یک تکلیف میباشد که به بهانه دوری و امثالهم نمیتوان مانع آن شد. بر طبق ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده « هر گاه مسؤول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی ‌ حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و درصورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می ‌ شود.» بنابراین بهترین راه این است که شما از پدر بچه ها شکایت کیفری کنید. در مورد گرفتن حضانت بچه ها عرض شود قانون مستقیما ممانعت از ملاقات را دلیلی بر سلب حضانت ندانسته اما به طور کلی اگر مسئول حضانت رفتارهای خلاف مصلحت کودک انجام دهد دادگاه می‌تواند تصمیماتی را اخذ کند که سلب حضانت یکی از این‌ها است. در این مرحله شاید دادگاه سلب حضانت نکند اما اگر شکایت کیفری کنید و با وجود محکومیت پدر بچه ها دوباره ممانعت از ملاقات تکرار شود احتمال اینکه دادگاه دوباره در مورد حضانت رسیدگی کند وجود دارد. موفق باشید.