ویلیام تالبوت٬ پدر عکاسی

ویلیام هنری فاکس تالبوت متولد ۱۱ فوریه ۱۸۰۰ به درستی به عنوان پدر عکاسی ، آنگونه که امروزه شناخته شده است ، قلمداد می گردد 

او دین بزرگی به گردن عکاسی دارد ، چرا که فکر شیوه ی منفی – مثبت و نیز تحقق آن ثمره ی ابتکار اوست ، همان شیوه ای که امکان چاپ تعداد نامحدودی تصویر مثبت را از روی یک تصویر منفی اصلی میسر می سازد.

تالبوت ثمرهء تمام و کمال دوره‌ درخشان عصر ویکتوریا است که طی آن ابداعات فوق العاده ای در قلمروهای مختلف دنیای علم و صنعت تحقق پذیرفت  

تالبوت در 1800 زاده شد و در 33 سالگی احساس کرد که مایل است در عرصه ای به موفقیت دست یابد که دیگران تا آن زمان در آن ناکام مانده بودند . او می خواست پرتوهای فرار نور را به ثبت رساند 

تالبوت به عنوان پیشگام عکاسی ، کاری بسیار فراتر از ابداع مراحل مقدماتی این هنر کرد و تنها به انجام نوآوری های فنی پایه بسنده نکرد . او با به کار بردن شیوه های عکاسی برای مصور ساختن کتاب ها، نشان داد که از قوه ی تخیلی نیرومند برخوردار است . علاوه بر این اصل کاربرد ترام را نیز کشف کرد که انتقال تصویر عکاسی را بر روی صفحات چاپی ممکن می سازد. همچنین نشان داد که عکاسی برخوردار از حساسیت هنری بالاست . تالبوت آثار بسیار زیادی از خود باقی گذاشت . تصاویر بی شمار و فریبنده ی او ، حاکی از ویژ گی بدیع نگرش وی به زیبایی شناسی این هنر است که در آن ، جز چند عکاس هم عصر خود که آثار خویش را با کارهای آنها می سنجید ، راهنمایی نداشت

​​

ویلیام هنری فاکس تالبوت

در آزمایش های اولیه اش، تالبوت اشیاء را در تماس مستقیم با کاغذ حساس دوربین قرار داد. از سال ۱۸۳۴ به بعد او از دوربین عکاسی برای گرفتن عکسهایش استفاده میکرد. آن دوربین ها بسیار کوچک بودند. می توانید اندازهء کوچک آن را در قیاس با خط کش کنارش ببینید

این دوربین تقریبا ده سال بعد از سری اول توسط تالبوت کشف شد. آنها پیچیده‌تر از دوربین‌های اولیه بودند که او در سالهای ۱۸۳۰ از آنها استفاده می کرد