جرج واشینگتن متولد ۲۲ فوریه ۱۷۹۹ ٬ اولین رئیس‌جمهور آمریکا بود، او این سمت را از سال ۱۷۸۹ تا سال ۱۷۹۷ در دست داشت. نقش او به‌خصوص در کسب استقلال برای مستعمرات آمریکایی و سپس متحد کردن آنها زیر پرچم حکومت فدرال ایالات متحده بسیار موثر بوده است.
جورج واشینگتن در سال 1732، در ايالت «ويرجينيا» به دنیا آمد. او دومین فرزند پسر یک زارع ویرجینایی بود. جورج هرگز به مدرسه نرفت و خواندن و نوشتن را نزد پدر و برادر بزرگش در خانه ياد گرفت
در جوانی واشینگتن به نیروی نظامی محلی «ویرجینیا» پيوست. وي در جنگ با فرانسویها و سرخپوستها شرکت کرد و پس از این جنگ، از خدمت در نظام كناره گرفت و به توسعه املاکش پرداخت.
جورج واشینگتن از نظر طبقاتی به گروه ( آقایان) ویرجینیایی تعلق داشت. آنها از لقب اشرافی برخوردار نبودند، اما به واسطه پیشتازی در زراعت و موفقیت اقتصادی، جزء طبقه مرفه و در عین حال، رهبران اجتماعی نواحی مختلف ویرجینیا بودند.
او به عنوان عضو مجلس قانونگذاری ویرجینیا انتخاب شد و از جمله کسانی بود که مسئله ممنوعیت واردات انگلیسی را مطرح کرد.
جورج واشینگتن در فاصله 1760 تا 1764، به عنوان قاضی در «فیرفکس ویرجینیا» به كار قضاوت پرداخت
در پی بالا گرفتن تنش بین مستعمره نشینان و بریتانیا، جورج واشینگتن به عنوان عضو کنگره سراسری و به نمایندگی از ايالت ویرجینیا برگزيده شد.
کنگره در سال 1775 «ارتش قاره ای» را تاسیس کرد. با توجه به سابقه نظامی، جايگاه اجتماعی و حمایت ایالات جنوبی، جورج واشینگتن انتخابي بی رقیب برای فرماندهی این ارتش به شمار مي رفت
پس از اينكه جورج واشینگتن موفق به محاصره «بوستون»، آخرین پایگاه ارتش بریتانیا در شمال شرقی شد، ارتش بریتانیا تصمیم گرفت اين بندر را رها كند. اما این موفقیت نظامی به زودی در برابر سقوط «نیویورک» و «نیوجرسی» رنگ باخت. ارتش بریتانیا با پشتیبانی یکصد فروند کشتی در «بروکلین» و «نیویورک» پیاده شد و خطوط دفاعی ارتش آمریکا را در هم کوبید. در پي این حمله ها کنگره اعلام استقلال کرد.
خطاهاي استراتژیک و تاکتیکی واشینگتن نقش مهمي در این شکستها داشت. با فرا رسیدن آخرین ماه سال 1776، ارتش آمریکا در پناه رود «دلاور» توانست به تجدید قوا بپردازد. در کریسمس 1776، ژنرال واشینگتن ارتش شکست خورده و پابرهنه خود را در یک عملیات شبانه با استفاده از قایقهای ماهیگیری از رود «دلاور» گذراند و به پادگان سربازان آلمانی ارتش بریتانیا در «نیوجرسی» حمله کرد. در نبرد «پرینستون»، این پادگان و نیروی کمکی فرستاده شده به آن در هم کوبیده شدند. این پیروزی روحیه ارتش آمریکا را تقويت كرد.
جورج واشینگتن خیلی زود دریافت که بهترین استراتژی به ستوه در آوردن بریتانیایی هاست. او در گزارشی خطاب به کنگره گفت: «در هر شرایطی از یک عملیات عمده نظامی باید اجتناب کنیم، نباید به هیچ عنوان ریسک کنیم مگر آنکه ضرورتی پیش آید». در نبردهای بعدی واشینگتن اندکی عقب نشینی می‌کرد و بعد زمانی که انتظارش نمی‌رفت ناگهان حمله می‌کرد. در سال ۱۷۸۱ واشینگتن با کمک نیروهای فرانسوی، نیروهای ژنرال کورنوالیس را در یورک تاون محاصره کرد.
نقش جورج واشینگتن بويژه در کسب استقلال برای مستعمره هاي آمریکایی و متحد کردن آنها در زیر پرچم حکومت فدرال ایالات متحده قابل توجه است. وی به کمک دولت های فرانسه و اسپانیا، از گروهی از مردم مسلح ، ارتش بزرگی ساخت که سرانجام موفق به شکست نیروهای بریتانیایی در جنگ انقلاب آمریکا شدند.
او در جنگ های زیادی شرکت کرد و برخلاف تصور عموم در بیشتر آنها شکست خورد، اما از چنان قدرت رهبری و فرماندهی پیشرفته ای برخوردار بود که توانست اولین امضا کننده قانون اساسی امریکا باشد و این مهم را به ثمر برساند.
جورج واشینگتن و هنری ناکس تصمیم به متمدن کردن بومیان آمریکا گرفتند و همین موجب بروز شدید ترین درگیری‌ها میان آنها شد.در پی این رویدادها جنگ‌های سرخپوستان شدت گرفت گرچه پیروزی معمولا با نظامیان جمهوری آمریکا بود اما در نهایت در سال ۱۹۲۴ دولت آمریکا حق شهروندی سرخپوستان را پذیرفت و از آن زمان تا کنون آنان شهروند آمریکایی با حفظ حقوق قومی و مالکیت سرزمین می‌باشند.
واشینگتن در آزادی امریکا نقش به سزایی داشت. او در مقام رییس جمهور اصلاحات اداری بسیاری انجام داد و شهر واشینگتن را بنا کرد. او همچنین شورش ناشی از وضع مالیات بر نوشیدنی های الکلی را به سختی سرکوب کرد.
واشینگتن در نگهداری از دست نوشته ها و نامه های رسمی اش دقت و وسواس خاصی به خرج می داد، ولی مارتا، همسرش، عمداً و برای حفظ حریم خصوصی خود و همسرش تمام نامه هایی که در طول ۴۰ سال زندگی شان بین آنها رد وبدل شده بود را از بین برد. البته پنج قطعه ازین نامه ها که تعداشان کم هم نبودند از چشم اولین بانوی اول آمریکا پنهان ماندند.
زمانیکه نخستین دور ریاست جمهوری جورج واشینگتن رو به پایان بود، دو حزب سیاسی در حال شکل گرفتن بودند، او هرگز به طور رسمی به فدرالیست‌ها نپیوست، اما از برنامه‌های آنان حمایت می‌کرد و الهام بخش آنان بود. در پایان دور دوم ریاست جمهوری اش، خسته از سیاست خود را بازنشسته کرد و از شرکت در سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری امریکا خودداری کرد. او این سیاست عرفی را که ریاست جمهوری حداکثر دو دوره می‌تواند بر سرکار باشد بنا نهاد و در سخنرانی خداحافظی از هموطنانش خواست تا از تعصبات افراطی حزبی و برتری جویی‌های جغرافیایی دوری جویند. همچنین در زمینه سیاست خارجی نیز نسبت به ائتلاف‌های دراز مدت هشدار داد.
او در اواخر عمر در یکی از مزرعه هایش کارخانه تقطیر بزرگی راه اندازی کرد و شروع به تولید ویسکی نمود. در سال ۱۷۹۹ که آخرین سال زندگی اش نیز بود، ۱۰۹۴۲ گالن ویسکی تولید کرد که این رقم، او را بزرگترین تولید کننده ویسکی در زمان خودش نمود.
جورج واشینگتن کمتر از سه سال دوران بازنشستگی اش را در مزرعه شخصی در مانت ورنون گذراند و در ۱۴ دسامبر سال ۱۷۹۹ از عفونت گلو در گذشت. آمریکا ماه‌ها در مرگ جورج واشینگتن سوگوار بود. جورج واشینگتن را سمبل ایالات متحده می دانند و بسیاری معتقدند بدون جورج واشینگتن ایالات متحده آمریکا وجود نداشت
ثبت نظر