لشکرآباد اهواز؛ خیابانی با طعم فلافل

اهواز، میدان دانشگاه چمران، خیابان لشکرآباد. این آدرس محله ای در اهواز است که تا چند سال پیش  از محله های نا امن این شهر بود، اما حالا به یکی از جذابیت های توریستی خوزستان تبدیل شده است. خیابانی که حالا نه به آسیب های اجتماعی مختلف اعم از درگیری و مواد مخدر و فقر و نا امنی که با نام فلافل گره خورده است.

از پنج سال پیش به این سو خیابان و محله عرب نشین انوشه یا آنگونه که بیشتر شناخته می شود لشکر آباد اهواز، رفته رفته تغییر کرد. در دو سوی این خیابان که حدود یک کیلومتر طول دارد دیوار جلوی هر خانه به محلی برای یک کسب و کاری پر رونق بدل شد. خوزستانی ها در زمینه تهیه و پخت برخی غذاها و پیش غذاها شهره خاص و عامند. یکی از فراگیرترین دست پخت های اهالی این استان که حالا به بیشتر نقاط کشور هم صادر شده فلافل و سمبوسه است.

اهالی لشکرآباد با تکیه بر همین تخصص، یعنی تبحر در زمینه پخت فلافل و سمبوسه خیابان محل زندگی خود را به خیابانی خوشمزه و خاطره انگیز بدل کرده اند. سرتاسر پیاده رو و حاشیه این خیابان را فلافل فروشی های پر رونقی قبضه کرده اند که در روزهای گرم سال کار خود را از حوالی غروب آفتاب شروع می کنند و تا نزدیک سحر ادامه می دهند.

میزان استقبال اهالی اهواز و مسافران و گردشگرانی که به این شهر سفر می کنند از این ایده اهالی لشکرآباد انقدر بالا بود که حالا این محله به یکی از پربازدیدترین و فعالترین جذابیت های توریستی شهر اهواز تبدیل شده است. بسیاری از تورهای گردشگری که از خوزستان دیدن می کنند در بخشی از برنامه خود صرف یک وعده غذا در لشکرآباد را هم می گنجانند تا به گردشگران لذت خوردن فلافل، سمبوسه و دیگر خوراکی های اصل خوزستان را بچشانند.

ویژگی و تفاوت مهم فلافل فروشی های لشکرآباد با بقیه رستوران ها و غذاخوری‌های دیگر شهرهای کشور در نوع پذیرایی از مشتریان است. اینجا در لشکرآباد همه چیز در دست مشتری است، صاحب مغازه تنها به پخت فلافل و سمبوسه و پر نگه داشتن ظرف های رنگارنگ ترشی و سالاد و نان و سس و... می پردازد، هر مشتری با دستان خودش نان بر میدارد و آن را با فلافل و ترشی وسالاد و هر چه می خواهد پر می کند، می خورد و بعد از سیر شدن سر وقت صاحب مغازه می رود برای پرداخت.

گفتن اینکه کسی نانش را با چند قرص فلافل پر کرده یا چند ساندویچ خورده است همه و همه در انتها به خود مشتری بستگی دارد، شما به صاحب مغازه می گویید این تعداد ساندویچ خورده اید و او هم به شما قیمت می دهد، به ازای هر ساندویچ تنها 1500 تومان.

هیچ کس در لشکرآباد مشتری را برای تعداد ساندویچ ها و فلافل و سمبوسه هایی که می خورد رصد نمی کند، از دوربین مداربسته و مانند آن خبری نیست، همه چیز به صداقت خودتان بستگی دارد. همین موضوع یکی از اصلی ترین ویژگی های لشکرآباد است. از چند فروشنده فلافل در لشکرآباد وقتی می پرسم اگر کسی ساندویچ خورد و پولش را نداد چه می کنید؟ پاسخشان تنها این بود: «نوش جانشان، روزی رسان خداست.» عجیب اما واقعی.

در کنار فلافل فروشی های لشکر آباد کسب و کارهایی برای دیگران هم شکل گرفته، قهوه فروشی، بامیه و انواع شیرینی‌های عربی، قلیان و چای  و کباب و جگر هم برای خود دکه‌هایی دارند، اما در این خیابان اولویت با فلافل و سمبوسه است.

در ابتدای خیابان هم یک دکه سیگار فروشی دیده می شود که صاحبش بیشتر از دیگر اهالی این محل شناخته می شود؛ «عدنان عفراوی» بازیگر فیلم باشو غریبه کوچک ساخته بهرام بیضایی. عدنان نام دکه اش را باشو گذاشته و علاوه بر سیگار دی‌وی‌دی فیلمش را هم می فروشد.

لشکرآبادی که حالا به یکی از پاتوق های ثابت اهالی اهواز تبدیل شده تا چند سال پیش به یکی از اصلیترین محلهای شهر به لحاظ میزان جرم خیزی و آسیب های اجتماعی بود. با این حال حالا بدون دخالت هیچ ارگان دولتی و تنها با همکاری خود اهالی اینجا تغییر کرده و به خیابانی امن و پر جنب و جوش تبدیل شده است. قیمت خانه ها در این محل افزایش پیدا کرده و برای بسیاری از جوانان که از مشکل بیکاری رنج می بردند شغل ایجاد شده است.

لشکرآباد را می توان نمونه موفق یک حرکت مردمی برای تغییر از محله ای نا امن به خیابانی تجاری و پر رونق به حساب آورد. همین مردمی بودن نیز یکی از دلایل اصلی موفقیت این اقدام است. مردم منطقه لشکرآباد بدون دخالت نهادهای نظامی و انتظامی خود این راسته را اداره می کنند و امنیت لازم را برقرار کرده‌اند، به عنوان مثال اگر درگیری و دعوایی در این منطقه رخ دهد، خود ساکنان برای بر هم نخوردن رونق کسب و کارشان تلاش می کنند به سرعت آن را خاتمه دهند. حالا در لشکر آباد آسیب‌های اجتماعی رفته است و عطر فلافل آمده است.