«زباله‌های پرنده» معضل جدید طبیعت ایران

من یک طبیعت گرد هستم و بیشتر آخر هفته ها برای تفریح و لذت و آرامش به دل طبیعت می زنم، اما مدتهاست می خواستم درباره یک مشکل بزرگی که در خیلی از جاهای بکر طبیعت ایران می بینم یک چیزی بنویسم، به همین خاطر با دیدن صفحه فیسبوکتان تصمیم گرفتم آن را بنویسم و برای سایت شما بفرستم.

این مشکلی که من می خواهم از ان بنویسم و به نظرم خیلی دردآور است درباره زباله‌های پلاستیکی است که این روزها در همه جای طبیعت ایران می توان آنها را دید. مثلا گاهی از کنار جاده هایی رد می شوم که در حاشیه جاده کل یک دشت وسیع یا دامنه یک تپه یا کوه زیر نور آفتاب می درخشد و سفید است.

این سفیدی ناشی از انعکاس نور آفتاب در زباله های پلاستیکی است که کل این مناطق را فراگرفته اند. عکسهایی از برخی از این مناطق گرفته ام که میتوانید آنها را ببیند و همین وضعیت را نشان می دهد.

بدبختی این است که این زباله ها را نه فقط در دشت ها و زمین های صاف که در همه جاهای دیگر هم می توان دید. من روی قله های کوه ها در حاشیه رودخانه ها و در وسط جنگلهای مختلف هم حجم زیاد این زباله های پلاستیکی را دیده ام.

قسمتی از این زباله ها را گردشگران بی ملاحظه ای که برای لذت بردن از طبیعت به مناطق می روند آنجا رها می کنند و می روند. بعد این زباله ها توسط باد و باران و یا دیگر عوامل طبیعی و غیرطبیعی در منطقه پخش می شود.

به همین خاطر است که خیلی از جاهای دیدنی و زیبای طبیعت ایران پر شده است از زباله های پلاستیکی و در حدی کثیف شده است که دیگر نمی شود این جاها را به عنوان جای طبیعی خوب به حساب آورد.

اگر چه من همیشه با دیدن این زباله ها حرص می خورم و اعصابم خرد می شود ولی چند روز قبل متوجه یک نکته جدیدی در این رابطه شدم.

موضوع این است که من در طبیعت گردیهای خودم متوجه شدم در برخی از نقاط، مثلا در وسط یک دشت یا صحرا که به ندرت گذر افراد عادی به آنجا می افتد یا روی قله یا جاهای صعب العبور کوه ها و تپه ها و دره ها و ... هم مقدار زیادی زباله های پلاستیکی که بیشتر همین کیسه های پلاستیکی است را می توان دید.

همیشه این موضوع برایم سوال بود که این کیسه های پلاستیکی زشت و مخرب را چه کسی آورده و اینجا وسط طبیعت رها کرده است. حتما می دانید که به گفته کارشناسان محیط زیست زباله های پلاستیکی حداقل 500 سال طول می کشد تا تجزیه شوند و در این مدت هم آسیب زیادی به طبیعت می زنند.

تا اینکه چند روز پیش که برای گردش و طبیعت گردی رفته بودم به یکی از مناطق حفاظت شده اطراف شهرمان، باد شدیدی شروع به وزیدن کرد آنجا بود که متوجه شدم بخش زیادی از این زباله های پلاستیکی که شامل همین کیسه های نایلونی خرید بودند با این باد جا به جا شدند و از این طرف به آن طرف رفتند.

همین صحنه ذهن من را خیلی درگیر کرد و فهمیدم که همین کیسه های کم ارزش و فراوان پلاستیکی که ما در هر بار خریدمان از سوپری یا میوه فروشی محل تعداد زیادی از آنها را با خودمان می بریم و بعد آنها را دور می اندازیم تا چه اندازه می توانند برای محیط زیست و طبیعت مخرب باشند.

این کیسه های پلاستیکی را حتی اگر در سطل زباله بیاندازیم هنگامی که در محل تخلیه زباله های شهرها و روستاهای منتقل می شوند به دلیل وزن کمشان با هر وزش بادی به راحتی جا به جا می شوند و به این طرف و آن طرف می روند.

اگر شما هم در جایی در طبیعت رفتید و یا از جاده ای بین شهری عبور کردید اطراف خودتان را نگاه کنید تا متوجه بشود حجم زباله های پلاستیکی این شکلی چقدر در طبیعت زیاد است. زباله هایی که با وزش باد از اینجا به آنجا می پرند و همه جا را خراب می کنند. همه قیافه طبیعت و صحرا را هم زندگی بقیه جانوران و گیاهان را.

به همین خاطر من اسم این زباله ها را گذاشته ام زباله های پرنده که به راحتی به همه جا پرواز می کنند. و تنها راه اینکه جلویشان را بگیریم این است که از آنها کمتر استفاده کنیم مثلا وقتی برای خرید به مغازه ای می رویم کیسه های پلاستیکی کمتری بگیریم و اگر بتوانیم از قبل برای خرید کیسه های پارچه ای تهیه کنیم دیگر اصلا نیازی به این کیسه های پلاستیکی نخواهیم داشت.

امیدوارم هر کس این گزارش را می خواند این موضوع را رعایت کند تا طبیعت کشورمان بیشتر از این ضربه نخورد.