«مسیح علینژاد هم مثل هر کنشگر تاثیرگذاری موافقین و مخالفین خودش را دارد.»
در نگاه اول این یک جمله ساده و بدیهی به نظر می‌رسد. یعنی هر جور بالا و پائینش کنیم چیزی برای گیر دادن و جنگ و دعوا ندارد و سه پیچ ترین مخاطبین هم هرچه قلاب بیندازند قلابشان به جایی گیر نمی‌کند و قاعدتا منتظر جمله بعدی خواهند نشست. اما همین تک جمله ساده می‌تواند منجر به شکل گرفتن شدیدترین بحثها و عمیق ترین اختلاف نظرها در فضای مجازی شود. چرا؟ چون پای مسیح علینژاد در میان است.
می‌گوئید نه؟ می‌خواهید کامنتها را بخوانید؟ بفرمائید:
- مسیح علینژاد؟ مسیح علینژاد کیست؟ منظورت معصومه قمیکلایی ست؟ از کی تا حالا «مصی» شده مسیح؟ جمع کنید بساطتان را... مردم دیگر گول این قورباغه رنگ کنی ها را نمی‌خورند!
- آقای محترم! شما تعریف تان از کنشگر چیست؟ چرا از این واژه بزرگ اینطور دست و دلبازانه برای این خانم کوچک خرج می‌کنید؟ ایشان چه کنشی در کجا داشته است؟ کنش ایشان را شما خودتان به چشم دیده اید؟ می‌توانید دو مورد، تنها دو مورد از کنش های ده سال اخیر ایشان را برای ما نام ببرید؟ کنشگر «مارتین لوتر کینگ» بود آقا! واژه ها را به ابتذال نکشید...!
- چی؟؟ تاثیرگذار؟؟ کدام تاثیر؟ روسری از سر برداشتن یواشکی هم شد تاثیرگذاری؟ اگر اینطور است عمه بلقیس من هم پارسال سیزده به در که رفته بودیم باغ دایی منوچهر اینا روسری اش را برداشته بود. لابد ایشان هم تاثیرگذار است!
- شفاف و روشن بگوئید منظورتان از موافقین و مخالفین چیست؟ یعنی ما که به ایشان نقد داریم مخالفیم و آنها که کارشان ماله کشی و پاچه خواری ست می‌شوند موافق؟ خودتان متوجه نیستید که دارید به این دو دسته در نگاه مخاطب ارزش یکسانی می‌دهید؟ در حالی که خیلی راحت می‌توانید بگوئید منتقدین و پاچه خواران!
- کلا منظورتان از همه اینها که نوشته اید چیست؟ یعنی اصلا می‌خواهید چه بگوئید؟ چرا در مورد این آدم که تشنه توجه است می‌نویسید؟ این شخص می‌خواهد دیده شود و شما با آوردن اسمش به دیده شدنش کمک می‌کنید.بس کنید. بس کنید. بس کنید! اه...!
- خاک بر سرتان. کلمه «مانند» چه ایرادی دارد که به جای آن از کلمه عربی «مثل» استفاده می‌کنید؟ از نحوه نگارش تان پیداست که دشمن ایران و ایرانی هستید. زنده باد هوخشتره.
بله...البته از هر تیپ کامنت تنها یک نمونه انتخاب شده بود. کامنتها را خواندید؟ یک بار دیگر بروید جمله اول که باعث اینهمه مناقشه شده بود را بخوانید. حالا یک نفس عمیق بکشید و سعی کنید مقاله ای بنویسید و در آن توضیح بدهید که چرا مسیح علینژاد توسط وزیر امور خارجه آمریکا برای گفتگوی رو در رو انتخاب شد. چرا مسیح علینژاد این دعوت را قبول کرد. اهمیت این دیدار چه بود و مسائل طرح شده در این ملاقات چه تاثیری می‌تواند بر جنبش های مدنی و حرکتهای آزادیخواهانه در داخل ایران و نهایتا گذار به دموکراسی داشته باشد.
سخت است نه؟ می‌دانم... من هم به همین دلیل تصمیم گرفتم به جای نوشتن چنین مقاله ای به نوشتن همین یک جمله بسنده کنم:
«مسیح علینژاد هم مثل هر کنشگر تاثیرگذاری موافقین و مخالفین خودش را دارد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر