بزرگ کردن يک بچه‌ اوج فشار ايمنی بر بدن والدين است

از زمانی که نطفه جنین در رحم يک زن تشکيل می‌شود 9 ماه بدن مادر تحت تاثير تغييرات هورمونی قرار می‌گيرد. بخشی از اثرات هورمونی بر دستگاه

يک گزارش جدید علمی نشان می‌دهد آنچه تغييرات در دستگاه ايمنی بدن انسان‌ها معنا می‌شود مجموعه‌ای‌ست از تجربيات زيستی آن‌ها و محيطی که در آن قرار گرفته‌اند. يکی از اين تجربيات فرزندآوری و بزرگ کردن بچه‌هاست.

پژوهشگران دانشگاه کمبريج و دانشگاه لوون در بلژيک با انتشار نتايج يک مطالعه مشترک در نشريه نيچر ايمنی شناسی می‌نويسند اثری که بعنوان مثال بزرگ کردن يک کودک پس از تولد بر دستگاه ايمنی بدن والدين خود می‌گذارد بيش از اثر مشکلات حاد دستگاه گوارشی و واکسيناسيون فصلی در مقابل ویروس‌های آنفلوانزاست.

مطالعه دستگاه ايمنی و پاسخ‌های آن در 670 نفر که سن آن‌ها بين 2 تا 86 سال بود نشان داده است که توانايی ايمنی بدن افراد ناشی از مشخصاتی نظير جنسيت، سن، وزن و تعامل با ديگران است. يکی از موارد تعامل که اثر مستقیمی بر دستگاه ايمنی باقی

يک کودک در 50 درصد از موارد شبيه به يکديگر عمل می‌کند و واکنش‌های مشابه به عوامل بيماريزای يکسان نشان می‌دهد.

نشانه‌هايی که پژوهشگران برای ضعف دستگاه ايمنی والدين به آن‌ها اشاره می‌کنند شامل پريشان خوابی، تنش عصبی و عفونت‌های مزمن که از طريق کودکان به آن‌ها می‌رسد است. گرچه گزارش می‌گويد بزرگ کردن فرزندان تا وقتی به سن مدرسه برسند چالش‌های بيشتری بر دستگاه ايمنی بدن تحميل می‌کند که در فهرست آن‌ها گنجانده نشده است. با اينحال شاید يکی از مزايای توانایی بدنی والدين در اين باشد که پس از طی شدن دوران کودکی فرزندان‌شان دستگاه ايمنی بدن آن‌ها به ثبات می‌رسد. چنين ثباتی در مورد غیروالدين به آسانی حاصل نمی‌شود.

پيش از اين پژوهشگران دانشگاه کارنگی ملون با انتشار گزارشی نشان داده بودند که يکی از

نتايج ثبات دستگاه ایمنی والدين اين است که کمتر از ديگران سرما می‌خورند. مطالعه 9 ساله اين گروه که در فاصله سال‌های 1993 تا 2004 انجام شده بود اين نظر را تايید کرد که جدا از توانايی جسمانی افراد در مقابله با بيماری‌ها افراد متاهل و صاحب فرزند از توانایی ايمنی بالاتری در برابر سرماخوردگی برخوردار بودند. نکته قابل توجه در اين گزارش ارتباط ميان تعداد فرزندان و ابتلا به انفلوانزا و سرماخوردگی بود به اين ترتيب که هر چه والدين فرزندان بيشتری داشتند به دفعات کمتری نسبت به افراد مجرد سرما می‌خوردند.

پژوهشگران بريتانيايی و بلژيکی در گزارش خود می‌نويسند مطالعه سه ساله آن‌ها نشان داده است دستگاه ايمنی بدن افراد پس از مواجهه با يک چالش ايمنی دوباره به شرايط قبلی خود بازمی‌گردد و در نتيجه وقتی با چالش تازه‌ای روبرو می‌شود دوباره بايد برای مقابله با عامل تازه آمادگی پيدا کند. اما در مورد والدين شرايط بصورت ايجاد حافظه ايمنی طولانی‌تر عمل می‌کند. به اين ترتيب بدن والدين در مقابله با عوامل بيماريزا توانایی تحمل بيشتری دارد.

با اين همه چالش برانگيزترين دوران برای تامين ايمنی بدن در والدين دوره‌ای‌ست که کودکان آن‌ها در حال بزرگ شدن هستند. اين دوره تا زمان اولين حضور آن‌ها در مدرسه به طول می‌انجامد.