به مناسبت یک میلیونی شدن صفحه آزادیهای یواشکی

صفحه «آزادیهای یواشکی» در فیسبوک به تازگی مرز یک میلیون «نه» به حجاب اجباری را رد کرده و فکر میکنم حالا فرصت خوبی باشد که به این بهانه هم که شده چند خطی در مورد آن بنویسم... صفحه ای که با ابتکار و ایده ی «مسیح علینژاد» راه اندازی شد تا از طریق آن زنان و حتی مردان بتوانند صدای خود را بلند کرده و به یکی از نمادین ترین اشکال تبعیض در جامعه یعنی «حجاب اجباری» اعتراض کنند. این صفحه در مدت کوتاهی پس از راه اندازی توجه زیادی را چه در داخل ایران و چه در مجامع بین المللی جلب کرد و زنان بسیاری از نقاط مختلف ایران عکسهای بدون حجاب خود را همراه با جملاتی در مخالفت با اجباری بودن حجاب برای این صفحه فرستادند. اما همین استقبال و این جلب توجه و رشد ناگهانی، مشکلات و دشمنی های زیادی را نیز با خود به دنبال آورد.

در خط مقدم این دشمنی ها طبیعی بود که جمهوری اسلامی و کسانی باشند که لغو حجاب اجباری را مترادف با بی بند و باری و فساد و سرپیچی از فرامین الهی میدانستند.  تلویزیون دولتی ایران با ساختن برنامه ای سراسر دروغ و طرح ادعاهایی شرم اور سعی کرد مسیح علینژاد را از طریق خانواده سنتی و مذهبی اش در ایران تحت فشار بگذارد... در دنیای مجازی نیز البته سربازان گمنام! و یا شناخته شده ی امام زمان از هیچ کوششی برای تمسخر و توهین و تخریب او و ایده ی صفحه آزادیهای یواشکی فروگذار نکردند و نمیکنند. 
اما دشمنی ها و کارشکنی ها علیه این صفحه و پدید اورنده اش به جمهوری اسلامی ختم نشد...در کمال تعجب طیف های مختلفی از اپوزسیون نیز شروع به مقابله، تخریب، تمسخر و سنگ اندازی در برابر این حرکت نمودند.  این مساله در نگاه اول عجیب بود چرا که تشکیل کمپین علیه حجاب اجباری و همصدا شدن این تعداد زن علیه نمادین ترین شکل تبعیض علیه زنان، قاعدتا باید از سوی طیفهای آزادی خواه اپوزسیون جمهوری اسلامی به فال نیک گرفته میشد و مورد حمایت قرار میگرفت... اما بخشهایی از اپوزسیون افسار گسیخته تر، بی اخلاق تر و بی پروا تر از جمهوری اسلامی شروع به تخریب، تمسخر، توهین و نیت خوانی کردند. 

به عنوان کسی که از همان ابتدای راه اندازی این صفحه مسائلش را با حساسیت دنبال کرده ام، برایم واضح است که بخشی از مخالفتها و دشمنی ها از سوی اپوزسیون، علتش این است که  بعضی کاسبان مبارزه، مبارزه با ظلم و تبعیض را تنها وقتی موجه و درست میدانند که از طریق کانال خودشان و زیر نظر خودشان انجام شود.  وای به وقتی که یک «غیر خودی» بیاید و در کنار دکان ایشان بخواهد - به تصور ایشان - برای خود مشتری جمع کند... حالا میخواهد این شخص "نوریزاد" باشد که توی ایران بالا و پائین رهبر و سپاه را یکی میکند یا "علینژاد" باشد که سعی دارد علیه حجاب اجباری فعالیت کند و یا دیگری... حتی اگر «غیر خودی ها» واو به واو حرفها و آرمانهای خودشان را  بر زبان بیاورند اما باز از نظر ایشان، مزدور و مامور جمهوری اسلامی هستند.. و اینطور شد که سیل اتهامات  فله ای  به سمت مسیح علینژاد سرازیر شد و صفحه ی آزادیهای یواشکی هم شد صفحه ای بی ثمر که یک عده زن بی خاصیت میروند توی دشت و کوه و دمن روسری برمیدارند و عکس میگیرند و اینگونه پتانسیل اعتراضی مردم که قاعدتا اگر درست هدایت شود باید بزند حکومت را بترکاند، به هدر میرود. معلوم نیست تا قبل از اینکه مسیح علینژاد یا دیگری اینگونه این پتانسیل ها را به هدر بدهند، این بزرگواران با این پتانسیلها چه گلی به سر چه کسی زده بودند. 

اما همه ی مخالفتها و انتقادات هدفمند و جناحی و کاسب کارانه نیست... خیلی سخت است نوشتن در مورد همه ی انواع مخالفتها و سنگ اندازیهایی که نسبت به این صفحه و پدید اورنده اش میشود... در این میان سخیف ترین و نازل ترین مخالفتها و نقدها آنهایی ست که بر نیت خوانی استوار است که مع الاسف کم هم نیستند. انگار یک عده نشسته اند توی مغز مسیح علینژاد و دانه به دانه پنهانی ترین افکار و نیتهای او را که همه شان هم حول و حوش مطرح شدن و دیده شدن و مشهور شدن و پولدار شدن و این مسائل میچرخد رصد میکنند و با قاطعیت به سمع و نظر دیگران میرسانند. 

یک عده ی دیگری هم در این میان هستند که به نوع دیگری معترضند...اینها میگویند «حجاب اجباری» مشکل اصلی زنان ایرانی نیست و میگویند مسیح دارد آدرس غلط میدهد...
خب قبول... حجاب اجباری مشکل اصلی زنان ایرانی نیست... مگر این کمپین چنین ادعایی دارد؟ به هر حال حجاب اجباری مشکل غیر اصلی این یک میلیون نفر که هست... نمادین ترین شکل تبعیض علیه زنان که هست... شما یک امکانی برای زنان - مشابه همین - فراهم کن که به مشکلات اصلی تر هم اعتراض کنند... چرا باید حرکت درست دیگری که انجام شده را به صرف اینکه "مشکل اصلی این نیست" زیر سوال برد و تخطئه کرد؟ اگر در میان هزار مشکل اصلی کسی یک مشکل غیر اصلی را بخواهد حل کند باید حمایت شود نه اینکه محکوم و متهم شود!

باز هم اشکال و ایراد هست... آزادی که یواشکی نمیشود...!
 چقدر باید کج فهم بود و یا خود را به کج فهمی زد که عنوان کنایی و اتفاقا بسیار با مسمای این صفحه را که بازتاب دهنده ی وضعیت نادرست زنان ایرانی ست، جوری خواند که انگار هدف غایی و مطلوب پدیداورندگان این صفحه است...؟ این صفحه از زنان ایرانی خواسته که عکسهایی از خود به نشانه ی اعتراض به حجاب اجباری بفرستند و همانطور که عکسهای زنانی را که به خاطر ملاحظات امنیتی در کوه و دمن و نقاط خلوت کشف حجاب کرده اند همراه با جمله ای از ایشان به نشانه ی اعتراض کار میکند، عکسهای متهورانه تر و جسورانه تری را نیز که در خیابانها و معابر عمومی و حتی روبروی کلانتری ها و ماشینهای گشت انتظامی گرفته شده نیز کار میکند و قانونی وجود ندارد که زنها بروند توی تپه ماهور عکس بگیرند و بفرستند... اصلا موفقیت این صفحه این است که قرار نیست قهرمان سازی و قهرمان بازی کند. یکی بالای کوه و پشت به دوربین برای نشان دادن اعتراضش کشف حجاب میکند و برای این صفحه عکسش را میفرستد و دیگری روبروی ون نیروی انتظامی از یک لحظه فرصت استفاده میکند و چنین عکسی میگیرد. مهم نفس اعتراض است نه اینکه این اعتراض چقدر قهرمانانه و یا در ملاء عام انجام شده است. بدیهی ست که حتی همان عکس «وسط خیابان» و «پای برج آزادی» هم به دور از چشم ماموران امنیتی و یواشکی گرفته شده است و فقط ریسک گرفتار شدن صاحب عکس و شجاعتش برای این کار بیشتر بوده.

و باز هم هست... و باز هم... و باز هم...

و این صفحه با وجود تمام سنگ اندازی ها، تمسخرها، ایرادات بنی اسرائیلی، تهدید ها و مسائلی بسیار فراتر از نمونه هایی که عرض شد حالا بیش از یک میلیون حمایت کننده دارد. یک میلیون «نه» به حجاب اجباری که انعکاسش چه در رسانه های جهان و چه در تریبون های رسمی داخل ایران انکار شدنی نیست. این یک میلیون «نه» را نمیشود نشنید... مسیح علینژاد موجود جان سختی ست که این صفحه را تا امروز با وجود تمام این مسائل و جنگهای روانی حفظ کرده... بله... قطعا از کنار این صفحه شهرت بیشتری هم نصیبش شده... موقعیتهای کاری بهتری هم گیرش آمده... ولی چقدر باید بخیل و تنگ نظر بود که موفقیت این صفحه را ندید و انعکاس صدای این یک میلیون نفر را که به حجاب اجباری "نه" میگویند نشنید و فقط زوم کرد روی اینکه معصومه قمیکلایی این وسط چقدر استفاده برده است؟  انگار سایر فعالین رسانه ای هیچ سهمی از موفقیتهایی که به دست می آورند، نمی برند!

به هر حال من به شخصه برای او و برای تمام کسانی که از هر امکانی برای رسیدن به برابری و آزادی استفاده میکنند بسیار احترام قائلم و آرزوی موفقیت دارم. بدیهی ست که عملکرد مسیح و عملکرد صفحه آزادیهای یواشکی بدون اشکال و بری از اشتباه نیست. بدیهی ست که کسانی هستند که نسبت به این حرکت و عملکرد این صفحه و خود مسیح علینژاد نقد دارند و  نقدشان درست و یا لااقل صادقانه، منصفانه و بدون شائبه است. اما تمرکز و توجه این نوشته بر روی مسائل و مشکلاتی بود که من آن را «آفت» تمام حرکتهایی میدانم که در عرصه ی مطالبات حقوق اجتماعی به شکل مستقل شروع میشود و موفقیتی نیز کسب میکند. امید که چنین آفت هایی رشد مطالبات آزادیخواهانه و برابری طلبانه ی زنان و مردان ایرانی را کند و یا متوقف نکند.