close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

یونس آزادبر، فعال حقوق بازنشستگان؛ روزهای سیاه زندان و حمله‌های صرع

۱۳ مهر ۱۴۰۲
رقیه رضایی
خواندن در ۸ دقیقه
«یونس آزادبر»، فعال حقوق بازنشستگان و محبوس در زندان لاکان، در‌حالی‌که به‌شدت تحت تاثیر حمله صرع خود بوده، با پر و خالی کردن سلاح گرم بالای سرش توسط زندانبان، تهدید شده‌ است
«یونس آزادبر»، فعال حقوق بازنشستگان و محبوس در زندان لاکان، در‌حالی‌که به‌شدت تحت تاثیر حمله صرع خود بوده، با پر و خالی کردن سلاح گرم بالای سرش توسط زندانبان، تهدید شده‌ است
«یونس آزادبر»، فعال کارگری و زندانی سیاسی که از دهه ۶۰، ۱۱ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده، روز ۸مهر در زندان لاکان رشت، دچار یک حمله صرع شد
«یونس آزادبر»، فعال کارگری و زندانی سیاسی که از دهه ۶۰، ۱۱ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده، روز ۸مهر در زندان لاکان رشت، دچار یک حمله صرع شد
آقای آزادبر، در یک فایل صوتی که اخیرا به دست «ایران‌وایر» رسیده، گفته بود که باوجود حمله صرع، او را در بیمارستان با زنجیر و پابند بسته بودند
آقای آزادبر، در یک فایل صوتی که اخیرا به دست «ایران‌وایر» رسیده، گفته بود که باوجود حمله صرع، او را در بیمارستان با زنجیر و پابند بسته بودند

«یونس آزادبر»، فعال کارگری و زندانی سیاسی که از دهه ۶۰، ۱۱ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده، روز ۸مهر در زندان لاکان رشت، دچار یک حمله صرع شد؛ حمله‌ای که اگر همبندی‌هایش به دادش نرسیده بودند، احتمالا سرنوشت او را طور دیگری رقم می‌زد.

آقای آزادبر، در یک فایل صوتی که اخیرا به دست «ایران‌وایر» رسیده، گفته بود که باوجود حمله صرع، او را در بیمارستان با زنجیر و پابند بسته بودند. حالا، اطلاعاتی به دست ایران‌وایر رسیده که نشان می‌دهد وضعیت جسمی او کاملا ناپایدار است و هر آن امکان دارد حمله صرع دیگری روی دهد.

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌‌گوید که دستگاه‌ امنیتی جمهوری اسلامی قصد جان او را دارند.

***

یونس آزادبر کیست و چرا در زندان است؟

یونس آزادبر متولد سال ۱۳۴۲ و ساکن رشت است. او یک‌بار در سال ۱۳۶۱ به‌اتهام همکاری با «سازمان چریک‌های فدایی خلق» بازداشت شد، بازداشتی که او را در بهترین سال‌های عمرش به مدت ۱۰ سال در زندان‌های مختلف ایران نگه داشت. 

آزادبر از دهه وحشت ۶۰ و به‌ویژه اعدام دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ به سلامت گذشت و در سال ۱۳۷۱ از زندان آزاد شد.

سال ۱۳۷۶ وقتی برای تحویل گرفتن مدارک شناسایی‌اش به مراجع قضایی مراجعه کرده بود، دوباره بازداشت شد. این بار نیز او یک سال دیگر در زندان ماند و با اتهاماتی نظری اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در گروه‌های معاند نظام، محاکمه شد.

آقای آزادبر آخرین بار در ۲۸تیر۱۴۰۲ با حمله ۱۲ مامور امنیتی به منزلی که در آن با همسر و فرزندش در رشت زندگی می‌کند، بازداشت شد. بر‌اساس اطلاعات رسیده به ایران‌وایر، تجسس خانه آن‌ها دو ساعت به طول انجامیده و نهایتا ماموران امنیتی آقای آزادبر را با خود می‌برند.

خانواده به مدت ۸ روز باوجود بیماری صرع یونس آزادبر و استرس ناشی از احتمال وقوع حمله به‌دلیل شرایط نامساعد زندان انفرادی و بازجویی، از او کاملا بی‌خبر بودند تا این‌که بعد از گذشت ۸ روز، این شهروند ۶۰ ساله در تماس تلفنی کوتاهی از انتقال خود به زندان «لاکان» رشت خبر می‌دهد.

آزادبر اوایل شهریور، یعنی یک ماه و نیم بعد از بازداشت، سرانجام با حضور در شعبه اول بازپرسی عمومی و انقلاب شهرستان سنگر از توابع استان گیلان، در بازپرسی متوجه می‌شود که با اتهام سنگین «محاربه» روبه‌رو است.

بر‌اساس اطلاعات رسیده به ایران‌وایر، مصداق اتهامات یونس آزادبر، از بازنشستگان و فعالان کارگری این استان، «همکاری با منافقین» یا همان «سازمان مجاهدین خلق» مطرح شده است. این در‌حالی است که این زندانی سیاسی سابق قبلا یازده سال را به اتهام «عضویت در سازمان چریک‌های فدایی خلق» در زندان بوده است. 

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده می‌گوید: «برای کسی‌ که فضای سیاسی ایران را بشناسد، کاملا مشخص است که این دو گروه چقدر به هم بی‌ربط هستند و عجیب است کسی که عضو یکی از این‌ها بوده باشد، به عضویت گروه دوم در بیاید.»

او ادامه می‌دهد: «همین مشخص می‌کند که مبنای اتهام زنی‌شان چقدر بی‌اساس و فقط از سر سناریوسازی است.»

 

حمله‌های صرع در شرایط غیرانسانی زندان

آزادبر، فعال کارگری است و بنا به گفته فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، همیشه دغدغه کارگران و اقشار فرودست ایران را داشته است. 

او از سال ۱۳۸۸ به بیماری صرع مبتلا شده است و پزشکان معالج او، به خانواده گفته‌اند که صرع‌اش ناشی از ضرباتی است که در اثر شکنجه‌های زندان در دهه ۶۰ بر سرش وارد شده است.

فرد آگاهی که در‌این‌باره با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید: «بیماری آقا یونس آن‌طور که پروفسور عباسیان، پزشکش گفته، به‌دلیل ضربات شدید و به وجود آمدن حفره‌هایی ناشی از شکنجه های دوران زندان در سرش است.»

براساس داده‌های «بنیاد صرع» ایالات متحده، حدود ۵ تا ۱۰ درصد از تمام حملات صرع یا اپی لپسی در این کشور،  به‌عنوان «صرع بعد از ضربه»  شناخته می‌شوند. بر همین اساس، افرادی که مغز آن‌ها در اثر ضربات متعدد و در بازه زمانی طولانی‌تری آسیب‌دیده، به حملات تشنجی تکرار شونده دچار می‌شوند که می‌تواند همان خطرات بیماری صرع را برای آن ها در بر داشته باشد. 

روز ۸مهر، ساعت ۳ صبح، یونس آزادبر در زندان لاکان رشت دچار تشنج‌های شدید می‌شود و همبندی‌‌هایش از طریق سروصدا و تنفس مصنوعی، باعث به هوش آمدن او می‌شوند. 

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید که او از زمان بازداشت تحت فشار بوده تا اتهاماتی که به او وارد کرده‌اند بپذیرد. به گفته او، علاوه‌بر این، شرایط غیرانسانی و نامساعد، زندان لاکان رشت نیز به وقوع این حمله کمک کرده است.

بازداشت و بازجویی‌های شدید آقای آزادبر در‌حالی صورت گرفته که پیش از این پزشکان معالج او، بارها در نامه به مسوولان قوه‌قضاییه و زندان، درباره شرایط او نوشته و موضوع ناتوانی از تحمل حبس توسط او را مطرح کرده‌اند.  

با‌این‌وجود، آقای آزادبر در شرایطی که زندان لاکان حتی امکان نگهداری داروهایش را هم ندارد، در این زندان محبوس است. فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، ضمن تایید این موضوع می‌گوید که خانواده او ناچارند هر هفته داروهای این شهروند ۶۰ ساله را برایش ببرند، چون زندان امکانات نگهداری از داروهایش را ندارد.

زندان لاکان رشت، یکی از بدنام‌ترین زندان‌های ایران است. پیش‌از این «آتنا دائمی»، فعال حقوق کودکان و زندانی سیاسی سابق که مدتی را در این زندان و زندان‌های اوین و قرچک محبوس بود، به ایران‌وایر گفته بود که صحنه‌هایی که از رنج زنان و کودکان دیده است، هرگز فراموش‌اش نمی‌شود و هربار گوشه‌ای جدید از اتفاقات دردآور زنان برایش زنده می‌شود. 

 

دفاع از حقوق فرودستان حتی زیر تیغ اتهام محاربه

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید که یونس آزادبر حتی در بدترین شرایط و درحالی‌که در خطر محاکمه با اتهامی که با مجازات اعدام روبه‌رو است نیز، از دفاع از حقوق کارگران، بازنشستگان و اقشار فرودست ایران دست نمی‌کشد. 

او درباره بخشی از گفته‌های این فعال کارگری در جلسه بازپرسی‌اش که توسط «عمران علیزاده»، بازپرس شعبه یک شهر انجام شده به ایران‌‌وایر می‌گوید: «وقتی بازپرس به او گفته بود، اتهام تو محاربه است، آقای آزادبر پرسیده بود محارب یعنی چه. بازپرس هم با تمسخر توضیح داده بود که محارب کسی‌ است که علیه مردم اسلحه کشیده باشد، و در بین مردم باعث ترس و وحشت گردد و در جامعه باعث برهم خوردن ثبات اقتصادی و ناامنی شود.»

او ادامه می‌دهد: «آقا یونس در جوابش گفته بود که عجب، چه تصادف جالبی. خوشحالم که شما آمده و آماده‌اید محاربین را مجازات کنید، ولی گویا آدرس داده شده به شما اشتباه است. گفته بود براساس گفته شما، محارب کسی است که (مهران) سماک را در انزلی و (مهران) توانا را در صومعه‌سرا که یقینا از مردم ایران بودند، کشتند. گفته بود کسانی که از ۲۵ شهریور پارسال تا به امروز به‌خاطر بیرون بودن تار موی یک دختر هم‌وطن ۵۵۰ نفر را کشتند، محارب هستند.»

این شخص مطلع همچنین ادامه می‌دهد: «از کشته‌شدگان اعتراضات و کور کردن عمدی مردم و شلیک ساچمه‌ها به سر‌و‌صورت جوان‌ها گفته بود. می‌خواهم برایتان بگویم که چنین فرد شجاع و دغدغه‌مندی است، وقتی زیر بار اتهام محاربه و خطر اعدام است هم، دست از دفاع از حقوق مردم ایران بر نمی‌دارد.»

بر‌اساس اطلاعات رسیده به ایران‌وایر، این جلسه بازپرسی بدون حضور وکلای آقای آزادبر برگزار شده است. او در این مدت، با وجود تعیین دو وکیل، همچنان از حق دسترسی به آن‌ها محروم بوده است.

 

می‌خواهند زنده از زندان بیرون نیاید

یونس آزادبر در فایل صوتی که اخیرا به دست ایران‌وایر رسیده، به‌وضوح از تهدیدها، توهین‌ها و تلاش ماموران زندان برای آسیب زدن بیشتر به خود می‌گوید. او در جایی از این فایل صوتی، با اشاره به حمله صرع اخیر خود می‌گوید که حوالی ظهر روز یکشنبه۹مهر، زندان لاکان سرانجام اجازه انتقال او به بیمارستانی خارج از زندان صادر کرد و او در در بخش مغز و اعصاب بیمارستان پورسینای رشت بستری می‌شود.

آقای آزادبر درباره شیوه نگهداری خود در بیمارستان نیز می‌گوید: «هر دو پای من به همراه دست راستم را با دست‌بند و پابند زنجیر بستند و اگر دست چپم سرم نداشت، آن را هم زنجیر می‌کردند.»

در این فایل صوتی، این بازنشسته مخابرات و از فعالان کارگری، توضیح می‌دهد که یکی از محافظان زندان به نام «اسماعیل خسروی»، بر خلاف منشور بیمارستان با سلاح گرم بالای سر او حاضر بوده و به او توهین‌های عقیدتی کرده است.

حالا اطلاعاتی به دست ایران‌وایر رسیده که نشان می‌دهد این شهروند ۶۰ ساله در‌حالی‌که به‌شدت تحت تاثیر حمله صرع چند ساعت پیش خود بوده، با پر و خالی کردن سلاح گرم بالای سرش توسط زندان‌بان، تهدید شده‌ است. خسروی، زندانبان زندان لاکان، شخصا او را «منافق» و «خائن» خطاب کرده و با ایجاد شرایط پراسترس، امکان استراحت و دریافت درمان لازم را از سلب کرده است.

فرد آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده، می‌گوید که وقتی یک بیمار صرعی را که به او حمله‌ای شدید رخ داده، ۹ ساعت بعد به بیمارستان می‌برند و بعد با دست و پای زنجیرشده و گماشتن یک نیروی مسلح که یک‌سره در حال توهین است، او را آزار می‌دهند، فقط یک هدف دارند: «می‌خواهند زنده از زندان بیرون نیاید.»

پیش‌از این، خود یونس آزادبر نیز در فایل صوتی که از او منتشر شد، به مقامات قوه‌قضاییه و زندان هشدار می‌دهد که مسوولیت بروز هرگونه اتفاق ناگوار برای او با‌توجه به بیماری صرع و نبود امکانات در زندان، متوجه آن‌ها است.

اعتراضات بازنشستگان، به‌ویژه بازنشستگان شرکت مخابرات ایران در دو سال اخیر، به یکی از مشکلات نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی تبدیل شده است. پیش از قتل حکومتی «ژینا (مهسا) امینی»، بازنشستگان ایران برای ماه‌ها، هر یکشنبه با حضور در شهرهای مختلف ایران، برای حقوق تضییع‌شده خود تجمع می‌کردند. یکی از شعارهای اصلی بازنشستگان این بود: «فقط کف خیابون به دست میاد حق‌مون.»

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

اخبار

احضار سه شهروند بهایی به دادگاه انقلاب مشهد

۱۳ مهر ۱۴۰۲
خواندن در ۱ دقیقه
احضار سه شهروند بهایی به دادگاه انقلاب مشهد