شواهد و اخبار منتشر شده در رسانههای ایران نشان میدهند که «یحیی گلمحمدی» دیگر سرمربی «پرسپولیس» نخواهد بود. او برای دومین بار در سال جاری و هفتمین بار در چهار سال اخیر که سرمربیگری پرسپولیس را برعهده داشته، از سمت خود کنارهگیری کرده است. ولی این بار به نظر میرسد که دیگر بازگشتی در آینده نزدیک نیز در کار نخواهد بود.
***
برخی دلایل جدایی یحیی گلمحمدی از پرسپولیس را میتوان در واکنش رسانههای نزدیک به حکومت دید. «همشهری»، روزنامه وابسته به شهرداری تهران که در سالهای اخیر رویکردی نزدیک به سیاستهای «کیهان» را نشان داده، در گزارشی مدعی شده است یحیی گلمحمدی اساسا سرمربی پرسپولیس نبوده است که از سمتش استعفا دهد. همینطور نوشته «رضا درویش»، مدیرعامل این باشگاه هیچ علاقهای به حضور و وجود این مربی در پرسپولیس نداشته است.
روزنامه کیهان جدایی این سرمربی از پرسپولیس را اتفاقی مثبت ارزیابی کرده، «جوان»، روزنامه وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استعفاهای او را تکراری خوانده و خبرگزاری «فارس»، دیگر رسانه سپاه این استعفا را نمایشی برای گرفتن امتیاز از هیات مدیره دانسته است.
با این وجود، این رسانهها مشخص نکردهاند سرمربی که از ابتدای فصل تاکنون هیچ دریافتی از باشگاه پرسپولیس نداشته است، به دنبال چه امتیازی میگردد؟
آیا استعفای یحیی گلمحمدی قابل پیشبینی بود؟
روزنامه «اعتماد» سیزدهم دی ۱۴۰۲ به نقل از «امیرحسین اصلانیان»، بازیکن سابق پرسپولیس نوشت: «یحیی قبل از شروع فصل به من گفت سه مهاجم به باشگاه معرفی کردم اما با هیچکدام از آنها حتی مذاکره هم نکردند.»
روند جذب و دفع بازیکنان از ابتدای فصل موضوع مناقشه میان سرمربی پرسپولیس و هیات مدیره باشگاه بود. یحیی گلمحمدی مصرانه اعتقاد داشت که مدیران باشگاه پرسپولیس عامدانه بازیکنان مورد نظر او را جذب نمیکنند و جلوی خروج بازیکنان کلیدی تیمش را هم نمیگیرند.
از سویی دیگر، چگونگی حذف شدن «کریم باقری» که طی بیش از ۱۰ سال گذشته به عنوان دستیار و کمک مربی در پرسپولیس حضور داشت، بحثبرانگیز شد.
کریم باقری حاضر نشده بود به توصیه و دستور نهادهای امنیتی و وزارت ورزش و جوانان، «علی کریمی» را در اینستاگرام خود آنفالو کند و به همین دلیل از حضورش در پرسپولیس جلوگیری شد. همان زمان این نقد به گلمحمدی وارد شده بود که وقتی آیندهاش را در کریم باقری میبیند، چرا به همکاری خود با پرسپولیس ادامه میدهد؟
چرا حذف کردن مستقیم او هزینه داشت؟
آذر ۱۴۰۱، پس از هک خبرگزاری فارس توسط گروه «بلک ریوارد»، اسنادی منتشر شدند که حکایت از تلاشهای اطلاعات سپاه برای برکناری یحیی گلمحمدی از سرمربیگری پرسپولیس داشتند.
حذف مستقیم یحیی گلمحمدی و کنار گذاشتن او ممکن بود برای «ورزش نظام» و «فوتبال حکومتی» تبعاتی داشته باشد؛ همانطور که دستگیری و بازداشت چند ساعته «الناز رکابی»، ورزش ایران را تا مرز تعلیق برد. «حمید سجادی»، وزیر وقت ورزش و جوانان گفته بود «توماس باخ»، رییس کمیته بینالمللی المپیک شخصا با او تماس گرفته و خواهان صحبت مستقیم با الناز رکابی شده بود.
باشگاههای فوتبال ایران هماکنون اجازه مذاکره با «علی دایی» را ندارند. اما دایی طی سالهای گذشته دور از فوتبال بوده است و جمهوری اسلامی برای حذف کردن او میتوانست دلایلی مانند بیمیلی مدیران فوتبال در همکاری با او را پیش بکشد.
در فاصله دو هفته پیش از فاش شدن این اسناد، رسانهها از احضار شدن یحیی گلمحمدی به دادسرا خبر داده بودند. خبرگزاری «میزان» دلیل احضار گلمحمدی را اظهارنظرهای او در مورد اعتراضات سراسری دانسته بود.
پس از به قتل رسیدن «مهسا (ژینا) امینی»، یحیی گلمحمدی از جمله چهرههایی بود که در قبال سرکوب و کشتار معترضان سکوت نکرد.
آیا میتوان برای بازگشت گلمحمدی به پرسپولیس شانسی قائل بود؟
شاید تصور یحیی گلمحمدی از جدایی خود، تصویری باشد که در رفت و برگشتهای مکرر او از پرسپولیس و به پرسپولیس وجود دارد.
یحیی گلمحمدی سال ۱۳۷۴ از «پورا» به پرسپولیس پیوست. اما «علی پروین»، سرمربی وقت آن تیم در سال ۱۳۷۸ او را به توصیه «ناصر ابراهیمی»، دستیار و کمکمربی پرسپولیس، کنار گذاشت. یحیی دچار «تب مالت» شده بود و ناصر ابراهیمی به سرمربی تیم گفته بود این بازیکن بیماری «زردی» گرفته است و اگر نمیرد، لااقل دیگر فوتبالیست هم نمیشود!
گلمحمدی به فولاد پیوست و به تیم ملی رسید. سال ۱۳۸۱ با بالاترین قرارداد وقت فوتبال ایران، به پرسپولیس بازگشت.
در دوران مربیگری هم چنین بود. او نخستین بار، آذر ۱۳۹۱ سرمربی پرسپولیس شد. در ۲۲ بازی، فقط دو شکست را تجربه کرد ولی از این باشگاه اخراج شد. دیماه ۱۳۹۸، به عنوان سرمربی پرسپولیس و جانشین «گابریل کالدرون» انتخاب شد و با این تیم طی چهار سال، به سه عنوان قهرمانی لیگ برتر، یک قهرمانی جام حذفی، یک قهرمانی در سوپرجام و نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا رسید.
تصویر یحیی گلمحمدی همین بازگشتها است. اما احتمالا بازگشت او نه فقط به پرسپولیس که حتی به سطح اول فوتبال ایران ساده نخواهد بود.
مرداد ۱۳۹۹، رسانههای ایران از ممنوعیت مذاکره باشگاههای فوتبال با علی دایی خبر دادند. دایی به دلیل فاش کردن نام و هویت سردار «غفور درجزی»، یکی از سرداران سپاه که پیشتر در ترور «عبدالرحمن قاسملو» در اتریش نقش داشته است، از هرگونه فعالیت در فوتبال ایران محروم شده بود.
نهادهای امنیتی حتی از حضور «وریا غفوری» در ورزشگاه «آزادی» تهران برای تماشای بازی تیمهای «استقلال» و پرسپولیس هم جلوگیری کرده بودند.
چهرههایی مانند علی دایی و وریا غفوری در فوتبال ایران کمشمار نیستند.
خبرگزاری «مهر» پنجشنبه مدعی شد که یحیی گلمحمدی پیشنهادی از یکی از تیمهای لیگ امارات دارد اما به دلیل وضعیت نامساعد این تیم در جدول ردهبندی، پیشنهاد این تیم را نپذیرفته است و قصد دارد تا پایان فصل استراحت کند.
آینده پرسپولیس بدون یحیی گلمحمدی
یحیی گلمحمدی در میانههای فصل، به صورت رسمی اعلام کرد که حاضر است جای خود را به «برانکو ایوانکوویچ» بدهد؛ مردی که هماکنون سرمربیگری تیم ملی عمان را برعهده دارد اما زمزمههایی مبنی بر نارضایتی فدراسیون فوتبال عمان برای ادامه همکاری با او شنیده میشود. برانکو ایوانکوویچ البته با عمان قرارداد دارد.
«حسین عبدی»، سرمربی تیم ملی نوجوانان که خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران او را «مربی دوستداشتنی»، «مربی متعهد»، «مرد ارزشی» و «مربی اخلاقمدار» مینامد، گزینه اصلی جانشینی یحیی گلمحمدی است.
عبدی به رسانهها گفته است: «در مورد بازگشت به پرسپولیس نظری ندارم.» این در حالی است که رسانههای ایران «مهدی تارتار»، سرمربی کنونی «ملوان» و حسین عبدی را مربیان در اولویت باشگاه پرسپولیس برای جانشینی یحیی گلمحمدی میدانند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر