«سارا حسین»، اهل بنگلادش و از کارشناسان کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، در مورد سرکوب اعتراضات سال ۱۴۰۱ ایران، در گفت‌و‌گو با «ایران‌وایر» در ژنو سوئیس، از هدف قرار دادن چشم معترضان از فاصله نزدیک، به‌عنوان یکی از هولناک‌ترین جرایم جمهوری اسلامی نام برد.
خانم حسین در آستانه برگزاری جلسه بررسی جزییات گزارش این کمیته در روز ۱۸مارس، مصادف با ۲۸اسفند، با حضور نماینده کشورهای مختلف ازجمله ایران، به تشریح برخی از یافته‌های این گزارش پرداخت.
***
او گفت: «قتل معترضان، به‌ویژه جوانان و زنان در جریان اعتراضات، فاجعه‌ای غم‌انگیز بود، اوج غافلگیری اما کور کردن عمدی معترضان به وسیله هدف قرار دادن چشمان آن‌ها از فاصله نزدیک بود. این عمل، صدها تن ازجمله زنان و افراد جوان را برای همیشه نابینا کرد، فقط برای اینکه در خیابان‌های کشور خود اعتراض می‌کردند.»
خانم حسین افزود: «یکی از هولناک‌ترین جنبه‌های اعتراضات، واکنش فوری و خشونت‌آمیز حکومت بود. استفاده از تسلیحات سنگین ازجمله سلاح کلاشنیکف، علیه معترضان غیرمسلح، اقدامی غیرقابل توجیه بود.»
او با اشاره به هدف قرار گرفتن غیرنظامیان توسط حکومت، گفت: «حکومت نه‌تنها در برابر اعتراضات مسالمت‌آمیز از قدرت آتش سنگین استفاده کرد، بلکه غیرنظامیانی را که برای حفظ نظم و قانون تلاش می‌کردند نیز، هدف قرار داد. مشاهده این حجم از خشونت، عمیقا تکان‌دهنده بود.»
خانم حسین در ادامه به چالش‌های جمع‌آوری شواهد توسط کمیته حقیقت‌یاب اشاره کرد و گفت: «شبکه‌های پیام‌رسان، اتصال به اینترنت و سایر ابزارهای ارتباطی و همچنین نوع تهدید و آزار‌واذیتی که بسیاری از قربانیان با آن مواجه بودند، محیطی بسیار دشوار برای جمع‌آوری شواهد ایجاد کرد.»
کمیته حقیقت‌یاب، بر مبنای مواردی که مورد تحقیق قرار داده، گزارش کرده است که نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به «قوای قهریه غیرضروری و بی‌قاعده و بی‌رویه که منجر به کشتن غیرقانونی و مجروح کردن معترضین گشت، متوسل شدند.»
گزارش کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل تایید کرده است آسیب‌های گسترده چشمی وارده به معترضین، موجب نابینایی تعداد زیادی زن، مرد و کودک شد و آن‌ها را به‌شکل مادام‌العمر به‌عنوان معترض، نشانه‌گذاری کرد.
خانم حسین، خواستار توجه جدی جامعه بین‌المللی به جنایات جمهوری اسلامی شد.
او با اشاره به تحقیقات شورای حقوق‌بشر در مورد نقض حقوق‌بشر در ایران گفت: «من امیدوارم جامعه بین‌المللی این گزارش را جدی بگیرد. این فقط نتیجه تحقیقات یک کشور نبود، بلکه شورای حقوق‌بشر بود که توسط کشورهایی از سراسر جهان نمایندگی می‌شود. ما معتقدیم انجام این تحقیقات که یک سال و نیم پیش آغاز شد، از اهمیت بالایی برخوردار است.»
خانم حسین با تاکید بر اینکه جنایات هولناکی در ایران در حال وقوع است، گفت: «جهان در حال گذر است و امروز جنایات وحشتناکی در حال وقوع است که باید بررسی و به آن‌ها پاسخ داده شود. اما این بدان معنا نیست تا جهان به آنچه در داخل ایران رخ داده و آنچه در ایران می گذرد، چشم‌پوشی کند.»
او افزود: «من فکر نمی‌کنم هیچ کشوری بتواند در صحنه جهانی بایستد و بدون تضمین عدالت در داخل برای مردم خود، عدالت بین‌المللی را مطالبه کند. بنابراین من واقعا امیدوارم آنچه را که از طریق این فرآیند مستندسازی کردهٰ‌ایم، توسط جامعه بین‌المللی جدی گرفته شود و امیدوارم آن‌ها، به ندای قربانیان پاسخ دهند.»
کمیته حقیقت‌یاب، از فقدان همکاری معنادار از سوی مقامات ایران با این تحقیقات، علی‌رغم درخواست‌های مکرر جهت دریافت اطلاعات مرتبط با ابعاد مختلف تحقیقاتش، ازجمله اطلاعات در رابطه با کشته شدن و جراحات وارده به نیروهای امنیتی، ابراز تاسف کرده است.
جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا و در پاسخ به قطعنامه پیشنهادی آلمان در شورای حقوق‌بشر برای تشکیل کمیته مستقل حقیقت‌یاب، اعلام کرد که ماموریت این کمیته را «سیاسی و نامشروع» می‌داند.
خانم حسین با اشاره به مشکلات کمیته حین تحقیقات گفت: «خطرات آشکاری برای مردم وجود داشت و این موضوع، درک واقعی کسانی بود که قرار بود با ما صحبت کنند.»
او در ادامه گفت: «بنابراین، جمع‌آوری شواهد در این محیط چالش‌برانگیز بود، به‌ویژه به این دلیل که نه‌تنها مردم داخل ایران، بلکه ایرانیان خارج از کشور نیز از تهدید و ارعاب، ازجمله علیه اعضای خانواده خود در داخل ایران، در امان نبودند.»
خانم حسین با اشاره به تهدیدات علیه قربانیان و خانواده‌هایشان، گفت: «ما از تهدیدات مستقیم علیه بسیاری از قربانیان و خانواده‌های آن‌ها آگاه بودیم. به همین دلیل، نمی‌توانیم با قاطعیت بگوییم که آیا به آن‌ها به‌طور خاص گفته شده بود که با هیات حقیقت‌یاب صحبت نکنند. با‌این‌حال، فضای تهدید و ارعاب، بدون شک، مانعی واقعی برای بسیاری از افراد بود. نکته قابل توجه این است که بسیاری از افراد بر این ترس غلبه کردند و با وجود همه این سختی‌ها، با ما صحبت کردند.»
اعضای کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل در گزارش خود تایید کرده‌اند که برای آن‌ها «وجود شواهدی مبنی‌بر ضربه و آسیب‌دیدگی بر بدن مهسا امینی، که در زمان بازداشت در دست پلیس امنیت اخلاقی وارد شده»، مشخص و محرز شده است.
خانم حسین در همین مورد و قوانین حجاب اجباری در جمهوری اسلامی گفت: «جهان هنوز درک کاملی از این موضوع پیدا نکرده است. ما به سادگی می‌گوییم "حجاب" و تصور می‌کنیم که همه ما از یک چیز صحبت می‌کنیم. اما این‌طور نیست. مشکل کجاست؟ چرا این همه رقابت و تنش در این زمینه وجود دارد؟ دلیلش این است که حجاب در ایران، آن‌طور که در دنیا شناخته می‌شود، نیست. این یک پدیده کاملا منحصر‌به‌فرد است. نحوه اجرای آن کاملا غیر وجدانی و ناقض تمام اصول حقوق‌بشری است که ما به رسمیت می‌شناسیم.»
گزارش کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل در مورد سرکوب اعتراضات سال ۱۴۰۱ ایران، روز ۸ مارس منتشر شد. جلسه بررسی جزییات این گزارش با حضور نماینده کشورهای مختلف، از جمله ایران، امروز ۱۸ مارس مصادف با ۲۸اسفند، برگزار می‌شود.
این گزارش ۲۱ صفحه‌ای، شامل یافته‌های کمیته حقیقت‌یاب در ارتباط با اعتراضات سال گذشته پس از ۲۵شهریور، به‌ویژه در رابطه با زنان و کودکان، کشته‌شدن «مهسا (ژینا) امینی» در بازداشت و همچنین موارد دیگر نقض جدی حقوق‌بشر علیه معترضان می‌شود.
این یافته‌ها، به شورای حقوق‌بشر سازمان ملل ارائه شده است و در آن در مورد مهسا امینی آمده است که او با «خشونت فیزیکی» در بازداشتگاه گشت ارشاد تهران، جان باخت.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر