سه شنبه، 31 شهریور 1366، علی خامنه ای در قامت رئیس‌جمهوری اسلامی ایران به نیویورک رفت تا در چهل‌ودومین مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند. او بیش از یک ساعت حرف زد. او جمعه، سوم مهرماه همان سال در خطبه های نماز جمعه تهران با توصیف تریبون مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان بلندترین، پرکشش ترین و پر بردترین منبر دنیا گفت هدفش تصحیح تصویر انقلاب و ایران در سطح جهان بوده و حرف هایش چه استکبار بخواهد و چه نخواهد تا سال های سال در میان ملت ها تکرار می شود.
علی خامنه ای در نطق 7000 کلمه ای به پنج محور عمده اشاره کرد. حدود 1000 کلمه از این نطق به تببین ارزش های اسلامی، جهان بینی و انسان در منظر اسلام اختصاص داشت. نطق های محمود احمدی نژاد در دوره اول ریاست جمهوری اش شباهت زیادی به نطق علی خامنه ای در سال 66 داشت.
بخش دوم نطق خامنه ای به بازخوانی تاریخ انقلاب 57 اختصاص داشت، حدود 2000 کلمه. متهم ردیف اول دولت آمریکا و صهیونیست ها بودند و انقلاب ایران یک انقلاب مردمی، خدایی، بدون اتکا به شرق و غرب و عرضه کننده یک فلسفه جدید توصیف شد. به گفته علی خامنه ای، سیاست انقلاب، سیاست پیروزی خون بر شمشیر بود و انقلاب ایران « همه چیزش را، هدف ها را، اصول را، و حتی روش های مبارزاتی را و نیز شکل نظام نوین و نوع اداره‌ی آن را از اسلام گرفت.» رهبر ایران از نقش سفارت آمریکا در ناآرامی های اول انقلاب انتقاد کرد تا تلویحا از ایده تسخیر این سفارت دفاع کرده باشد و در ادامه به موضع گیری علیه سازمان مجاهدین خلق که پرداخت و از فرانسه به خاطر میزبانی آنها انتقاد کرد.
رئیس جمهور ایران در سومین بخش به جنگ ایران و عراق پرداخت که طولانی ترین بخش هم بود. متهم ردیف اول این بخش نیز آمریکا بود. به گفته علی خامنه ای، انقلاب 57، «دست استکبار - مخصوصا امریکا - را از کشور بزرگ ایران کوتاه کرده بود» و در صورت شکست در جنگ با عراق، «برای امریکا و بعضی دیگر در صورت شکست ما آب رفته به جوی برمی گشت، و همان داستان همیشگی نفوذ اقتصادی و سیاسی و ... تکرار می شد.» او با تاکید بر اینکه هدف ایران از ادامه جنگ، تنبیه عراق به عنوان کشور متجاوز است، ایده آتش بس بین ایران و عراق را رد کرد و گفت: «اگر آتش‌بس‌های تحمیلی و وعده‌های فریبنده و پوچ توانسته است ملت فلسطین را به حق واضح و مسلم خود برساند، هر ملت دیگر را هم خواهد رساند ... صلحی که امروز از سوی آن رژیم قبول شود چند سال بعد، آنگاه که وی به خود گمان قدرت ببرد در یک لحظه دود خواهد شد، و منطقه را دوباره آتش جنگ فرا خواهد گرفت. تنها تضمین برای آینده آن است که متجاوز مجازات شود.» علی خامنه ای علاوه بر غرب از شورای امنیت سازمان ملل هم انتقاد کرد و گفت مواضع این شورا درباره جنگ عراق تحت تاثیر آمریکا بوده و وظیفه و ماهیت این شورا را پایمال کرده است.
او در بخش چهارم سخنرانی به طور مستقیم آمریکا را نشانه گرفت. « تماس تحریک آمیز سفارت امریکا در تهران با عناصر ضدانقلاب، کمک به کودتاچیان، کمک مستمر به عناصر تروریست و ضدانقلاب در خارج از کشور، بلوکه کردن نقدینه‌ها و اموال ایران و عدم تحویل اجناسی که بهای آن مدت ها قبل دریافت شده است، عدم تحویل اموالی که شاه از بیت‌المال برداشته و به نام خود در بانک های امریکا گذارده بود، تلاش برای محاصره‌ی اقتصادی و ایجاد جبهه‌ی متحد غرب علیه ملت ما، حمایت آشکار و مؤثر از عراق در جنگ علیه ما و بالأخره لشگرکشی بی منطق قلدر مآبانه به خلیج‌فارس و در خطر قرار دادن جدی امنیت و آرامش منطقه. اینها بخشی از ادعانامه‌ی ملت ما علیه رژیم ایالت متحده امریکاست.» رئیس جمهور ایران همچنین از آمریکا به عنوان مقصر کشتار حجاج ایرانی در عربستان یاد کرد، عربستان را نماد ارتجاع عرب دانست و گفت: « این ادعانامه علیه سردمداران رژیم امریکاست، و نه علیه ملت امریکا؛که خود در صورت اطلاع از آنچه دولتش با ملتی کرده پای آن ادعانامه را امضا خواهد کرد.» او همچنین از دخالت های «نظام سلطه» در افغانستان، فلسطین، نیکاراگوئه و ... انتقاد کرد، تروریسم و حقوق بشر را مفاهیم دست کاری شده این نظام خواند و گفت: «نظام سلطه از رژیم های فاشیست و نژادپرست مانند اسرائیل و آفریقای جنوبی حمایت می کند، و آنان را چون دست مسلح و خونریزی به جان ملتهای مظلوم می اندازد. لبنان مسلمان - که صبورانه و مقاوم در برابر تجاوزهای خباثت‌آمیز صهیونیست‌ها می ایستد - نمونه‌ی بارز و کشورهای خط مقدم جنوب آفریقا نمونه‌های دیگر آنند.»
رئیس جمهور ایران همچنین خواستار حذف حق وِتوُ و عضویت دائم در شورای امنیت شد و با تاکید بر ضرورت اتحاد کشورهای جهان سوم، گفت در کشورهای غربی، « ارزش های اخلاقی برباد رفته، بنیان خانواده سست و لرزان، دیو الکلیسم و اعتیاد به مواد مخدر از همیشه مسلط تر و جاذبه معنویت و اخلاق از همیشه کمتر است.» او همچنین به تشریح دیدگاه اسلام درباره زن پرداخت و گفت: «باید زن را جدا از وسیله‌ای برای التذاذ - که فرهنگ سلطه غرب عملا بر او تحمیل کرده - رها سازیم. زن یک عالِم، یک سیاستمدار، یک مدیر، یک شخصیت برجسته و برتر از همه یک همسر و یک مادر آری، اما یک وسیله برای کامجویی و سرگرمی نه.»
مروری بر عناصر سخنرانی علی خامنه ای در سال 66 و تطبیق این سخنرانی با ادبیات او در 28 سال گذشته نشان می دهد که بسیاری از مفاهیم کانونی سخنرانی های اکنون رهبر جمهوری اسلامی با سال 66 شباهت های بنیادین دارند. در میان روسای جمهور پس از او، محمود احمدی نژاد در دوره نخست ریاست جمهوری اش، از نظر ادبیات و محتوا شبیه ترین فرد به علی خامنه ای است. ادبیات ضد آمریکایی، انتقاد از سازمان ملل، توجه به فلسطین، تلاش برای بازتعریف مفاهیمی چون خانواده، نقش زن، جایگاه انسان، تلاش برای تفکیک بین دولت و ملت آمریکا و ... از جمله اشتراکات دو رئیس جمهور بوده است.
حسن روحانی، رئیس جمهور کنونی ایران سال گذشته در نطقش در مجمع عمومی سازمان ملل کمتر از یک سوم سخنرانی خامنه ای سخن گفت. او در ادبیاتش، رگه های اخلاق گرایانه و «ضد سلطه» به چشم می خورد و از انگاره های «دین ستیزانه، اسلام هراسانه، شیعه هراسانه و ایران هراسانه» انتقاد کرد. تلاش برای تصحیح تصویر ایران وجه مشترک سخنرانی های همه روسای جمهوری اسلامی ایران بوده است. روحانی در ادبیات ضد جهان سلطه اش از عناصری چون فلسطین و لبنان هم به اندازه کافی بهره برد و به شدت از وضع تحریم ها انتقاد کرد و از شورای امنیت سازمان ملل به علت عدم محکومیت ترور دانشمندان هسته ای ایران انتقاد کرد. با این حال او علیرغم دفاع از رویکرد هسته ای ایران، لحنی آرام تر در مقایسه با آیت الله خامنه ای داشت و گفت: «ایران به دنبال تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل و منافع مشترك با دیگر كشورهاست و در این چارچوب در پی افزایش تنش با ایالات متحده امریکا نیز نیست.»
بازخوانی سخنرانی آیت الله خامنه ای در سال 66 همچنین ریشه های فکری و سیاسی آمریکاستیزی کنونی رهبر جمهوری اسلامی را به خوبی نشان می دهد. چنین روحیه ای در زمانی برجسته بوده که او در مقام رئیس جمهوری ایران زیر سایه سه شخصیت یعنی آیت الله خمینی (رهبر)، اکبر هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس) و میرحسین موسوی (نخست وزیر) قرار داشت و نقش یک بلندگوی تبلیغاتی برای جمهوری اسلامی را ایفا می کرد.
بر همین اساس دو سال بعد هنگامی که او رهبر جمهوری اسلامی شد، اگرچه هرگز نتوانست در تریبون های چهانی مانند سازمان ملل سخن براند ولی از همه تریبون های ممکن و موجود در جمهوری اسلامی برای اثبات درستی آنچه بدان باور داشت، استفاده کرد. علی خامنه ای در همه بیست و هشت سال گذشته، حرف های سال 66 علیه «استکبار جهانی» و آمریکا را تکرار کرده است، بی آنکه برایش اهمیت داشته باشد ملت های دیگر حرفش را تکرار می کنند یا نه؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر