انجمن ملی زنان کارآفرین

زهره ذوالقدر، شهروند خبرنگار 

ایده تشکیل انجمن ملی زنان کارآفرین از میان خود آن ها بیرون آمد؛ زنانی که بدون هیچ هیاهویی، به آرامی در جریان کارآفرینی و چرخه اقتصادی وارد شده و در راه فعالیت خود با مشکلات زیادی رو به رو بودند. مهم ترین مشکل آن ها، این تصور غلط بود که عرصه کارآفرینی و اقتصادی عرصه ای مردانه است و برای ورود به آن باید مردانه عمل کرد! این بهترین دلیل بود که خود زنان به مقابله با این شعار بروند.

سال 1383 در وزارت کشور، زمانی که «فخرالسادات محتشمی پور» مسوولیت امور دفتر زنان را برعهده داشت، جمعی  تشکیل شد اما خیلی زود اعضای آن فهمیدند برای حمایت بیش تر از یک‎دیگر بهتر است از چهارچوب دولتی خارج شوند. برهمین اساس، «فرشته سلیمانی»، «مهری جوادزاده»، «فیروزه صابر»، «فخرالسادات محتشمی پور»، «فرحناز مظفری» و «ماهرخ فلاحی» انجمنی تشکیل دادند؛ زنانی که هر کدام سال ها در حوزه زنان فعالیت کرده بودند.
فیروزه صابر که در آن زمان در حال راه اندازی «بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان» بود، پایان نامه خود را در زمینه توانمندسازی زنان دفاع کرده بود. فرشته سلیمانی که لیسانس تآتر داشت، با بیش از 25 سال سابقه کار در آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کنار فعالیت هایی برای کمک به زنان و جوانان، موسسه فرهنگی هنری «نماکارنگ» را تاسیس کرده بود و عضو موسس انجمن صنفی زنان مدیرکارآفرین هم بود. مهری جوادزاده خودش اما کارآفرین بود و مدیریت شرکت صادارت و واردات «سپهر» را برعهده داشت و ریيس هيأت مديره انجمن صادرکنندگان صنعتی و معدنی و خدمات مهندسی بود. فرحناز مظفری هم کارآفرین بود و در سن بسیار کم توانسته بود «شرکت نخ و طناب مظفری» را بنیان بگذارد و اتحادیه غیردولتی زنان توانمند استان گلستان را راه اندازی کند. ماهرخ فلاحی هم به عنوان کارآفرین برتر، مدیریت موسسه کشاورزی و دام‎پروری فلاحی کرج را برعهده داشت. فخرالسادات محتشمی پور با آن که مدرک اصلی او تاریخ بود اما سال ها به عنوان مسوول دفتر امور زنان وزارت کشور فعالیت می کرد و «انجمن زنان پژوهش‎گر تاریخ» را بنیان گذاری کرده بود.

این جمع موسس دور هم آمدند تا برای استیفای حقوق صنفی و خواست های مشروع و قانونی زنان کارآفرین ایرانی که قرار بود عضو انجمن شوند، تلاش کنند. آن ها اهداف خود را چنین ترسیم کردند: «ترويج و توسعه کارآفرينی، کمک به بهبود و اصلاح سياست های حمايتی از زنان کارآفرين، نهادينه ساختن فعاليت های آموزشی، پژوهشی، مشاوره‌ای و ترويجی در زمينه کارآفرينی، فراهم ساختن زمينه لازم برای پرورش ايده های خلاق در ورود به عرصه کارآفرينی، کمک به سامان دهی فعاليت های مرتبط با کارآفرينی، کمک به پيوند منطقی و متناسب ميان کارآفرينان و دولت و بانک ها و ساير ذی نفعان و کمک به ايجاد شبکه های اطلاعاتی و ارتباطی ميان زنان کارآفرين در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی.»

تلاش برای استیفای حقوق صنفی زنان نخستین ماموریت تشکیل این انجمن بود. جمع آوری اطلاعات، بررسی و تحقیق درباره مشکلات، شناخت نیازها و اولویت ها در کنار برنامه ریزی برای تأمین نیازها، توسعه و گسترش فعالیت ها و هم‏چنین کوشش در ارتقای ظرفیت تولید با بررسی، شناخت و استقرار روش های نوین کنترل کیفیت، ماموریت های بعدی انجمن ملی زنان کارآفرین بودند.

همکاری با وزارت کارواموراجتماعی و سایر دستگاه ها و نهادهای ذی ربط برای انجام آموزش های مربوط به حفاظت فنی و بهداشت کار، همکاری درجهت تأسیس و تقویت شرکت های تعاونی مرتبط با وظایف انجمن و قبول مسوولیت و همکاری با وزارت خانه ها، سازمان ها و نهادهای رسمی در انجام وظایف و تکالیف که این دستگاه ها به کانون های استانی انجمن محول می کنند و آمادگی برای ارایه مشورت های لازم به آن ها، از دیگر کارهایی بود که هیات موسس انجمن زنان کارآفرین به آن فکر کردند. اقداماتی که به پیش‏گامی زنان ایران در نوآوری و کارآفرینی برای توسعه متوازن و پایدار منتهی شوند.

انجمن در سال 84 ثبت شد و همه زنان کارآفرین و انجمن های مربوط به آن را زیر سایه خود قرار داد. این انجمن در کنار بحث توانمندسازی زنان در چند سال گذشته، شعار خود را برعدالت جنسیتی قرار داده است؛ اصل مهمی که در ایران بعد از انقلاب به حاشیه رفته است.

این انجمن در سال جاری نیز بنای برنامه خود را بر اکوسیتم کارآفرینی قرار داده است. براساس پژوهش های این انجمن طبق آمارهای جهانی، از نظر شاخص کارآفرینی، در سال ۲۰۱۶ ایران در میان ۱۲۰ کشور، در رتبه ۸۰ قرار گرفته ‌است و در میان ۱۵ کشور خاورمیانه، جایگاه چهاردهم را به خود اختصاص داده ‌است.

اکوسیستم کارآفرينی شامل عناصر مالی، سیاست، بازار، فرهنگ، حمایت و سرمایه انسانی می‌شود که هرکدام از این ها در حوزه کارآفرینی زنان دغدغه‌های خاص خود را دارند و بايستی به درستی درک شوند؛ برای مثال، بسياری حمایت دولت از كارآفرينی زنان را صرفا پشتيبانی مالی تعبير می كنند درحالی كه منظور، پذيرش و باور نقش موثر نهادهای مدنی در فعالیت‌های ترویجی برای پیشبرد اهداف کار‌آفرینی، به ويژه در زمينه زنان است.

انجمن ملی زنان کارآفرین خواستار توسعه و ایجاد زیرساخت‌های مناسب در عرصه حاكميتی است و ایجاد شرایطی که نهادهای مدنی در فضای امن و به دور از انگ های سياسی و امنيتی به تقويت كارآفرينی در قالب سياست های محقق بپردازند که از تعامل دولت و نهاد مدنی و بخش خصوصی وضع شده باشد. این انجمن هم چنین برنامه هایی برای گسترش کارآفرینی و توانمندسازی زنان برگزار می کند که در سایت انجمن به نشانی http://nawe.ir/ قابل دسترس است.