داماد قرائتی چگونه رییس فدراسیون تنیس شد؟

پدرام قائمی،شهروند خبرنگار

نامش «مجید شایسته» است؛ مردی که یک بار در کیش ادعا کرد سزاوار نام خانوادگی خود بوده است. اما بیش تر به‌واسطه «ارتباط خانوادگی» که با «محسن قرائتی» دارد، شایسته پست‌های مدیریتی در نهادهای دولتی و نیمه‌دولتی می‌شود.

اولین بار نام او را در سال 1381 شنیدیم؛ وقتی هنوز کم تر از 30 سال داشت و شهردار منطقه ۱۸ تهران شد. حکم او را «محمود احمدی نژاد» امضا کرد اما با سفارش ویژه «محمد علی‌آبادی» که آن روزها ریاست معاونت عمرانی شهرداری تهران را برعهده داشت.

آن چه از مدیریت «شایسته» به‌ جا مانده، مثلاً جدا شدن کامل «قلعه حسن خان» از زیرمجموعه شهرداری منطقه ۱۸ تهران است. ساخت‌وسازهای غیرقانونی، فروش اراضی حفاظت‌شده و تغییر کاربری‌های بدون مجوز دلایلی شد برای سپردن اداره قلعه حسن خان به‌دست فرمانداری تهران.

سال ۸۴ نخستین هدیه خود را از دولت احمدی‌نژاد گرفت و مدیرعامل منطقه آزاد کیش شد. اسفندماه همان سال در سخن رانی سالیانه مدیران منطقه آزاد کیش گفت: «ما باید به مرحله‌ای برسیم که بزرگ‌ترین رویدادهای بین‌المللی ایران و حتی خاورمیانه به میزبانی کیش برگزار شوند.»

اما سال ۸۵، قبل از این که رؤیایش را محقق کند، از سمت خود کنار رفت. طی سال‌های ۸۶ تا ۸۸، گاه‌وبی‌گاه نامش به‌عنوان یکی از گزینه‌های مدیریت پست‌های مرکزی مطرح می شد که مهم‌ترین آن ها، کارخانه «ایران‌خودرو» بود.

«محمد علی‌آبادی» در آخرین روزهای مدیریت خود در ورزش ایران، او را به ماندگارترین پست مدیریتی‌اش رساند. علی‌آبادی مردادماه سال ۸۸ و چند روز پیش از آن که برای همیشه از ورزش کشور جدا شود، مجید شایسته را به‌عنوان سرپرست موقت فدراسیون تنیس معرفی کرد. فروردین‌ماه سال ۱۳۹۰، «علی سعیدلو»، آخرین رییس سازمان منحل شده تربیت‌بدنی و جانشین علی‌آبادی به روزنامه «ایران» گفت: «بزرگ‌ترین مشکل ما، احکام سرپرستی غیرقانونی بود. بیش از ده فدراسیون در ایران با سرپرست اداره می‌شدند. این هم از نگاه قانون داخلی و هم از نظر قوانین فدراسیون‌های جهانی و کمیته بین‌المللی المپیک غیرقانونی است.»

شایسته یکی از همین مدیران غیرقانونی بود. علی‌آبادی در سازمان تربیت‌بدنی آن زمان که بعد به وزارت ورزش و جوانان تغییر یافت، روسای فدراسیون‌های ورزشی را یا وادار به استعفا می‌کرد یا به صورت غیرقانونی حکم به عزل آن‌ها می‌داد؛ احکامی که ورزش ایران را بارها تا پای تعلیق برد. سال ۸۵ فدراسیون فوتبال با همین روند تعلیق شد.

سعیدلو به روند انتخاب سرپرست‌ها انتقاد داشت اما نتوانست به شایسته دست بزند؛ حتی وقتی سرپرست وقت فدراسیون تنیس حکم به حذف رقابت‌های «فیوچرز» کیش از تقویم فدراسیون جهانی تنیس داد. در متن نامه‌ای که شایسته برای فدراسیون جهانی نوشت، با تاکید بر این که مدیریت منطقه آزاد کیش تمایلی به همکاری با فدراسیون ایران ندارد، سعی کرد حتی مدیران جانشین خود در جزیره را در یک نامه‌نگاری بین‌المللی هم تحقیر کند.

مدت سرپرستی داماد محسن قرائتی در فدراسیون تنیس یک رکورد جهانی شده است. او تا آبان ماه سال ۹۳ در قامت سرپرست، فدراسیون تنیس را اداره کرد. اما نوزدهم آبان ماه ۹۳، با شکست دادن «محمد جمشیدی»، رییس فدراسیون تنیس ایران شد. یک سال قبل، تنیس از گروه دوم به طبقه سوم تیم‌های آسیایی سقوط کرد. شایسته در مورد سقوط یک درجه‌ای تنیس ایران گفته بود: «باید شعور و فهمِ بودن در گروه دوم آسیا را پیدا کنیم.»
او درعین‌حال گفته بود که هنوز این شعور در تنیس ایران به وجود نیامده است.

بخشی از شعوری که  شایسته از آن صحبت می‌کند، به چگونگی استفاده از زمین‌های تنیس در ایران برمی‌گردد. فدراسیون تنیس برای اجاره سالیانه زمین تنیس در ورزشگاه «شیرودی»، ۱۷۵ میلیون تومان پرداخت می‌کند؛ مبلغی که حدود یک‌پنجم قیمت کارشناسی شده برای اجاره زمین‌های خاکی تنیس مجموعه شیرودی است. برای گرفتن چنین تخفیفی، مجید شایسته از بهانه «استعدادیابی» استفاده کرد. اما همان زمین‌های اجاره‌ای را دوباره به افراد حقیقی اجاره می‌دهد.

رییس فدراسیون تنیس البته شم اقتصادی بالایی هم دارد. طی سال‌های اخیر، مدیرعاملی و نایب‌رییسی شرکت «تدبیر گستر الماس»، مدیرعاملی شرکت «فراز پلیمر» و عضویت در هیات‌مدیره شرکت «آیت ایثار» را تجربه کرده است. بازی بقا در فدراسیون‌های ایران را هم به شکلی غیرقانونی اما حرفه‌ای آموخته است؛ مثلاً چینش روسای هیات‌ها در آستانه انتخابات فدراسیون‌های ورزشی را مهندسی می‌کند. گماردن سرپرست موقت برای هیات‌ها و امضای حکم مدیریت آن ها در آستانه انتخابات، فرمول بقایش در این فدراسیون شده است. روسای هیات‌های استانی بیش ترین رأی را در انتخابات فدراسیون‌های ورزشی دارند.

مجید شایسته حتی در سیل تغییرات روسای فدراسیون های ورزشی که با مهندسی وزارت ورزش و جوانان و شخص محمدرضا داورزنی، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای این وزارت خانه انجام شد، جایی نداشت. پاییز و زمستان امسال وزارت ورزش و جوانان بخش عمده ای از فدراسیون های ورزشی ایران را دچار تحول مدیریتی کرد. مدیرانی مانند «احمد ناطق نوری» در فدراسیون بوکس یا «محمود مشحون» در فدراسیون بسکتبال با بهانه دو شغله بودن و یا مدیرانی مانند «گلنار وکیل گیلانی» در فدراسیون چوگان با ابزار «تهدید جنسیتی» از فدراسیون ها کنار رفتند تا گزینه های مورد نظر وزارت خانه در انتخاباتی فرمایشی جانشین آن ها شوند. اما هیچ خطری متوجه داماد رییس اداره «ستاد اقامه نماز» کشور نیست. حتی اگر گفته باشد: «نباید از یک ورزش فانتزی مانند تنیس در ایران توقعات زیادی داشت.»