گفت و گو با دختر بدلکار ایرانی؛ ماجرای من و جیمز باند

۲۹ مهر ۱۳۹۴

خواندن در ۶ دقیقه

گفت و گو با دختر بدلکار ایرانی؛ ماجرای من و جیمز باند

«مهسا احمدی»، بدلکار زن ایرانی در مراسم "اکشن آیکن" که دو روز پیش در کالیفرنیا برگزار شد، برنده جایزه کریستال شد که یکی از جوایز مهم این مراسم بود. در این مراسم از بدلکاران و بازیگران زن فیلم های اکشن تجلیل شد. او اولین دختر بدل‎کار و «بیس جامپر» ایرانی است که در فیلم‌های مشهوری هم‎چون «جیمزباند» (سقوط آسمانی) در نقش یکی از بدل‎کاران اصلی ایفای نقش کرده است. همه می‌گویند او دل شیر دارد اما خودش می‌گوید گاهی وقت‌ها از انجام یک سری کار‌ها ترسیده است. مهسا در گفت‎وگو با «ایران وایر» از ترس‌ها، برنامه‌ها و هدف‌هایش می‌گوید.

مهساجان چه شد که به کار غیر متعارفی مثل بدل‎کاری علاقه‎مند شدی؟

من ۱۱ سال قهرمان مسابقه‌های متعدد ژیمناستیک دختران ایران بوده‌ام. از شش سالگی رشته ژیمناستیک را شروع کردم و کسب مقام قهرمانی هر ساله برایم یک اتفاق عادی و مدوام شده بود. اما متاسفانه رشته ژیمناستیک دختران در ایران به خاطر مساله پوشش و حجاب، تا یک سن خاصی قابل پی گیری است و دیگر بعد از ۱۸ سالگی قابل ادامه دادن نیست. در سن ۱۸ سالگی و در اوج آمادگی، می‌دانستم باید رشته ژیمناستیک را کنار بگذارم. آن روز‌ها شنیدم یک بدل‌کار آلمانی وارد ایران شده، من تازه برای اولین بار اسم بدلکاری را شنیدم ولی رفتم دنبالش. با هر بدبختی بود، سال ۱۳۸۵ رفتم پیش مرحوم «پیمان ابدی»، از بدل‎کاران معروفی که در سریال «هشدار برای کبرا ۱۱» هم کار کرده بود اما ایشان به دلیلی که من متوجه نشدم، نخواستند با تیمشان کار کنم. آن زمان ارشا اقدسی با پیمان ابدی در یک باشگاه کار می‌کردند. بعد‌ها شنیدم که آقای ارشا اقدسی یک باشگاه دایر کرده است‌. به سراغش رفتم اما او هم تحویلم نگرفت.

چرا؟

تصور می‌کرد چون یک دختر کم سن و سالم، کار زیادی از من برنمی آید. تلاش زیادی کردم تا توانایی هایم را باور کرد. (می‌خندد).سعی کردم به او بفهمانم که همه چیز را می‌دانم، در موردش تحقیق کرده‌ام، خطراتش را می‌شناسم و باز هم با همه این‌ها، می‌خواهم بدل‎کار بشوم. بعد رفتم تیم بدل‎کاری «گروه ۱۳ » که همزمان با ورود من کارش را شروع کرده بود و من یکی از اولین اعضایش بودم.

و ماندگار شدی؟

بله، سخت هم گرفتند؛ مثلا یک بار قرار بود از همه تست آمادگی بگیرند، از بقیه خواستند ۲۰ حرکت دراز و نشست انجام بدهند اما به من گفتند ۵۰ تا بروم. یک طناب کنفی از سوله آویزان بود، به بقیه گفتند یک بار از طناب بروند و برگردند ولی از من خواستند پنج بار بروم و برگردم. ولی من همه را انجام دادم. اواخر سال ۱۳۸۵ بود که وارد تیم بدل‎کاری ۱۳ شدم.

پیش از تو دختربدل‎کار دیگری وارد این حرفه شده بود؟

می‌گویند هست ولی لااقل من طی این سال‌ها که کار کرده‌ام، به موردی برنخورده‌ام.

اما به هر حال رشته بدلکاری رشته پر حادثه و خطرناکی است. هیچ وقت شده به احتمال بروز حادثه یا یک اتفاق ناگوار برای خودت فکر کرده باشی؟

کسانی که این رشته را انتخاب می‌کنند، در مورد خطراتش می‌دانند و با آگاهی وارد این رشته شده‌اند. من هم به خوبی به خطرات کارم واقفم.

برای ورود به دنیای بدل‎کاری باید چه کاری انجام داد؟

بدل‎کاری رشته پروپیمانی است؛ نیاز به آگاهی نسبت به یک مجموعه اکت و حرفه دارد. باید رانندگی، کار با طناب، ژیمناستیک، آمادگی جسمانی و بسیاری چیزهای دیگر را بدانی.

یعنی الان به موتورسواری، دوچرخه سواری یا اسکی روی آب واردی؟

من موتورسواری را مثل یک ورزشکار موتورسوار بلد نیستم، بدل‌کار موتور و ماشین هستم و فقط می‌توانم با موتور یا ماشین کارهایی را انجام بدهم که یک ورزشکار ماشین یا موتور نمی‌تواند یا نمی‌خواهد انجامش بدهد؛ مثل چپ کردن، لایی کشیدن یا کارهایی از این دست. یک موتور سوار حرفه‌ای نباید چپ کردن یا زمین خوردن را تمرین کند ولی من مواردی از این قبیل را تمرین می‌کنم.

درباره واژه ترس چی فکر می‌کنی؟

مردم عادی فکر می‌کنند بدل‎کار‌ها نترس و به اصطلاح، «کله خرند»؛ اما این تصور کاملا اشتباهی است. من خودم از بسیاری کار‌ها می‌ترسم و نگران جانم هستم. دنبال آسیب و اتفاق نیستم و از انجام برخی کار‌ها واهمه دارم. اگر احساس کنم نمی‌شود، خیلی راحت و صادقانه می‌گویم قادر به انجام کاری نیستم یا می‌ترسم.

در دانشگاه‌های ایران رشته بدل‎کاری هم داریم؟

چند سال است می‌گویند قرار است چنین رشته‌ای را زیر مجموعه هنر و صنعت سینما راه اندازی کنند. حتی از من و ارشا اقدسی خواستند تا به عنوان استادان این رشته، مطالبی را تدوین و تعریف کنیم. ما هم مطلب نوشتیم ولی هنوز به نتیجه عملی نرسیده است.

در مورد فیلم جیمزباند تعریف کن و اینکه چه طور شد وارد سینمای بین المللی شدی؟

یک سری سریال و فیلم ترکی بازی کرده بودیم وخیلی اتفاقی توجه طراح بدل‎کاری پروژه جیمزباند به ما جلب شد. یک ماه قبل از آن، بزرگ‌ترین فیلم اکشن ترکیه به اسم «هرج و مرج» را در استانبول کار کرده بودیم. این فیلم به لحاظ بدل‌کاری، دو صحنه جذاب داشت و ما این صحنه‌ها را در فیس‎بوک خود به اشتراک گذاشتیم. بعد «گری پاول» که طراح مشهور پروژه‌های بدل‌کاری است، لایک زد و پیام گذاشت و مشخصات فیلم را خواست. یک هفته بعد زنگ زدند که برای تست بیایید.

واکنش شما چه بود؟

گفتیم یکی از دوستانمان قصد اذیت و آزار ما را دارد اما کسی که پای تلفن با ما حرف می‌زد، لهجه غلیط انگلیسی داشت و خانم بسیار پی‌گیری بود و مدام می‌پرسید بلیط خریدید؟ از خودمان می‌پرسیدیم اگرواقعا برای چنین پروژه بزرگی دعوت شده‌ایم، چرا دست به جیب نمی‌شوند و برایمان بلیط نمی‌گیرند؟ دست آخر از سر کنجکاوی و شیطنت و با ناباوری رفتیم به «آدانا» در ترکیه. گفتیم در ‌‌نهایت، یک هفته می‌رویم تعطیلات. گفتند یک اتوبوس دنبال ‎ما می‌آید که روی بدنه آن نوشته شده «۲۳». بعد فهمیدیم منظورشان جیمزباند سری ۲۳ است.

آنجا دیگر باور کردید؟

آنجا شوک دیگری منتظرمان بود. قرار شد از ما تست بگیرند. تست اول، رانندگی بود. کسی که نشسته بود و از ما تست رانندگی می‌گرفت را نمی‌شناختم، فقط می‌دانستم اسمش «بن کالینز» است. من با خونسردی تست دادم و بعد از یک نفر پرسیدیم این آقا که بود؟ گفتند «استیگ» (راننده آزمایش‎گر) از برنامه تخته گاز است. خوب شد قبل از تست نمی‌دانستم وگرنه شاید دستپاچه می‌شدم.

واکنش دست اندرکاران فیلم «سقوط آسمانی» چه بود؟

تهیه کننده جیمزباند خیلی ذوق زده بود که من به عنوان یک دختر ایرانی و به عنوان بدل‎کار روی صحنه حضور دارم. آن قسمتی که خود باند تیر می‌خورد و از روی قطار می‌افتاد را ما کار کردیم که‌‌‌ همان قسمت کاندید «اوارد بدل‌کاری» شد. جایزه‌ای که در دنیای بدل‎کاری با جایزه «اسکار» برابری می‌کند. جالب است بدانید در آن فیلم نبایستی صورت بدل‌کار‌ها دیده بشود اما حین کار، صورت دو نفر از بدل‌کار‌ها دیده می‌شود؛ یکی صورت بدل اصلی باند به نام «اندی ایس‌تر» و یکی هم صورت من.

در فیلم‌های ایرانی شاخص چه؟