ایران – چین؛ یک قدم تا تمدید اتوماتیک قرارداد کی‌روش

در تاریخ بازی‌های ایران و چین همه نوع خاطره‌ای هست؛ از پیروزی ۳ بر ۲ سال ۱۹۸۹ در تهران در انتخابی جام ملت‌های آسیا که تلخ‌تر از شکست شد و ایران به دلیل تفاضل گل به مرحله بعد صعود نکرد تا پیروزی‌های تیم «محمد مایلی‌کهن» در «دالیان» و تهران برای انتخابی جام جهانی ۹۸ فرانسه؛ از ضیافت پنالتی‌های سال ۲۰۰۴ تا پیروزی در تهران و هموار شدن مسیر صعود به جام جهانی روسیه.

در همه این سال ها، ۲۲ ملاقات داشته ایم که ۱۲ پیروزی برای ایران، پنج تساوی و پنج شکست نتیجه آن بوده است. اما آخرین بار که در یک دیدار ۹۰ دقیقه‌ای رسمی(نه دوستانه) به چین باختیم، سال ۱۹۹۴، در بازی‌های آسیایی ژاپن بود. بعدها در بازی‌های دوستانه یا در ضربات پنالتی، چین از سد ایران گذشت اما هرگز در ۹۰ دقیقه ایران را شکست نداد.
با همین پشتوانه، در کنار تماشای نمایش‌های پیش تر چین در انتخابی جام جهانی و همین جام ملت‌های آسیا و البته روخوانی دوباره بازی‌های ایران مقابل چهار رقیب گذشته می‌توان امیدوار بود که مسیر سختی برای صعود به نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا نداریم.

مهم ترین رقیب شاید سرمربی چین باشد. «مارچلو لیپی»، سرمربی شهیر تیم ملی چین هرچند طی تمام ماه‌های گذشته بار مسوولیت قهرمانی را از روی شانه‌‌های خود و تیمش برداشته است. پیش از آغاز جام ملت‌های آسیا، مارچلو لیپی پس از شکست دو بر یک تیمش مقابل عراق به خبرنگاران گفته بود: «از تیمی که جوانگرایی کرده و فقط برای کسب تجربه به امارات می‌رود توقع زیادی نداشته باشید.» او همین طور در قراردادش با فدراسیون فوتبال چین هیچ‌گونه بندی برای شرط رسیدن به مرحله نیمه نهایی جام ملت‌ها را نپذیرفت. او بارها تاکید کرده که فاصله چین با قدرت‌های آسیا افزایش پیدا کرده است. اما قطعا نمی‌توان تصور نکرد که او رویای بازنشستگی با آخرین قهرمانی ممکن را دارد؛ بالابردن جام ملت‌های آسیا. وقتی مارچلو سرمربی «گوانگ‌ژو» شد، کسی انتظار نداشت او حتی تیمش را به چهار تیم نهایی آسیا برساند اما قهرمان شد. صادقانه بگوییم، کمی خوش اقبال بود، اندکی هم اشتباهات داوری تاثیر داشت. اما در نهایت او به یک جام دیگر روی سرش چنگ زد.

این چین اما روی کاغذ حریف ایران نیست. بگذریم از این‌که حتی یک بازیکن تیم مارچلو در لیگ‌های خارج از کشورشان بازی نمی‌کنند. ولی با همین تیم کم تجربه هم مشکلاتی برای سرمربی ایتالیایی پیش آمده است؛ اولی این بود که «ژانگ لینپنگ»، مدافع میانی تیم ملی چین با کارت زردی که در بازی با تایلند گرفت، محروم شد و بازی با ایران را از دست داد. لیپی به گزینه‌های احتمالی جانشینی ژانگ فکر می‌کرد که در جریان تمرینات «فنگ ژیائوتینگ»، دیگر مدافع میانی چینی‌ها هم مصدوم شد.

حالا لیپی باید تیمش را بدون دو دفاع مرکزی بچیند. دستش هم به اندازه همتایش، یعنی «کارلوس کی‌روش» پر نیست. ایران فقط «وحید امیری» را به دلیل محرومیت ندارد. البته جایش حداقل سه بازیکن با کیفیت داریم؛ «مسعود شجاعی»، «کریم انصاری فرد» و «سامان قدوس». هر کدام از این‌ها که روی نیمکت تیم ملی ایران می‌نشینند، در ۲۳ تیم دیگر جام ملت‌‌های آسیا از ابتدا فیکس بوده اند.

اما بازی یک‌چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا برای یک نفر معنی دیگری پیدا کرده است؛ کارلوس کی‌روش به بازی ایران و چین به چشمی دیگر نگاه می‌کند.
براساس قراردادی که ماه ژوئن امسال میان کی‌روش و فدراسیون فوتبال ایران به امضا رسید، در صورتی که تیم ملی فوتبال کشور به نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا صعود کند، قرارداد شش ماهه سرمربی پرتغالی ایران به صورت اتوماتیک‌وار تا پایان جام جهانی ۲۰۲۰، یعنی به مدت سه سال و نیم دیگر تمدید خواهد شد.

تیرماه امسال پس از جام جهانی فوتبال، «مهدی تاج»، رییس فدراسیون فوتبال ایران مدعی شد که پیش‌نویس قرارداد سرمربی تیم ملی آماده شده است و کی‌روش تا پایان جام ملت‌های آسیا، سرمربی تیم ایران خواهد بود. تاج البته گفته بود پیش شرطی برای ادامه همکاری با کی‌روش وجود دارد و آن هم صعود ایران به فینال جام ملت‌های آسیا است. این پیش شرط مورد موافقت کی‌روش قرار نگرفت و پس از دو ماه مذاکره، قرارداد جدیدی با شرط صعود به نیمه‌نهایی نوشته و سپس امضا شد.

پیشنهاد مالی کی‌روش که مورد موافقت فدراسیون فوتبال ایران هم قرار گرفت، ۹۰۰هزار دلار برای شش ماه زندگی در فوتبال ایران بود. همین طور، در صورتی که ایران به فینال جام ملت‌های آسیا صعود کند، مبلغ ۵۰۰ هزار دلار دیگر به این قرارداد اضافه می‌شود.

با تمدید شدن اتوماتیک قرارداد کی‌روش، طی سال‌‌های بعد، هر سال ۲۰ درصد به قرارداد سالیانه او اضافه خواهد شد. این یعنی در صورتی که کی‌روش سرمربی تیم ملی ایران باقی بماند، قرارداد پایانی او در سال ۲۰۲۱ به رقم سه میلیون و ۳۴۰ هزار دلار در سال خواهد رسید. این رقم منهای هزینه اقامت، رفت و آمدهای خارجی و داخلی، پرداخت مالیات که برعهده فدراسیون ایران گذاشته شده است و همین طور هزینه بیمه‌های او خواهد بود.

کی‌روش تا پیش از آغاز جام جهانی فوتبال، هفتمین مربی گران قیمت تیم‌های ملی در سراسر جهان بود و دستمزد او به مراتب بالاتر از سرمربی تیم ملی کرواسی (نایب قهرمان جهان) قرار داشت. البته حالا با چنین رشدی، احتمالا به یکی از پنج مربی گران قیمت فوتبال ملی جهان بدل می‌شود.

چهارم دی‌‌ماه، روزنامه فرهیختگان در گزارشی خبر داد که کارلوس کی‌روش گران قیمت‌ترین مربی حاضر در جام ملت‌های آسیا است. در این گزارش، قیمت مربیان نام دار فوتبال جهان که در این دوره از جام ملت‌های آسیا حضور دارند، بررسی شده بود. برای نمونه، «آلبرتو زاکه‌رونی»، سرمربی ایتالیایی تیم ملی امارات با سابقه سرمربی گری در «بولونیا»، «اودینزه»، «آ.‌ث.‌میلان»، «اینترمیلان»، «تورینو» و «یوونتوس» با قراردادی به ارزش یک میلیون دلار در سال (۵۰۰ هزار دلار برای شش ماه) به امارات رفته است.

مارچلو لیپی، سرمربی تیم ملی چین که فردا مقابل ایران قرار می‌گیرد هم قراردادی به ارزش دو میلیون دلار برای دو سال و شش ماه با فدراسیون این کشور امضا کرده است. «پائولو بنیتو»، هم‌وطن کارلوس کی‌روش قراردادش ۸۰۰هزار دلار برای یک سال است. ازبکستان نیز با «هکتورکوپر» برای یک سال قرارداد یک میلیون و ۳۰۰ هزاردلاری امضا کرده است.

به این ترتیب، فعلا سرمربی تیم ملی ایران در راس مربیان جام ملت‌های آسیا قرار دارد و براساس قراردادی که فدراسیون فوتبال ایران با سرمربی پرتغالی به امضا رسانده است، او در آستانه جام جهانی، یکی از سه مربی گران‌قیمت فوتبال ملی جهان خواهد شد. در صورتی که ایران موفق شود در بازی مقابل چین به پیروزی و مرحله نیمه نهایی برسد، فدراسیون فوتبال ایران فقط در حالی حق فسخ قرارداد کی‌روش را خواهد داشت که تمامی حق و حقوق این مربی تا پایان قرارداد سه سال و نیمه‌‌اش را پرداخت کند.

بازی ایران و چین شاید یک سلام چهار ساله دیگر به کارلوس کی‌روش باشد.