close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

زیر سایه ترس و سکوت؛  روایتی از زندگی مسلمانان اویغور در چین

۱۱ مرداد ۱۳۹۸
نیلوفر رستمی
خواندن در ۸ دقیقه
بخشی از مسلمانان کشور چین که به اویغورها معروف هستند چندین دهه است که از سوی دولت چین تحت فشار و ظلم قرار دارند. آنها از سوی دولت کمونیست چین برای اجرای مراسم مذهبی خود تحت فشار هستند
بخشی از مسلمانان کشور چین که به اویغورها معروف هستند چندین دهه است که از سوی دولت چین تحت فشار و ظلم قرار دارند. آنها از سوی دولت کمونیست چین برای اجرای مراسم مذهبی خود تحت فشار هستند

از سال ۲۰۱۸ برای تحصیل به آمریکا مهاجرت کرده و به عنوان مهمان در دومین گردهمایی سالانه آزادی مذاهب در تیرماه امسال در شهر واشنگتن دی سی آمریکا حضور داشت. اویک جوان  مسلمان اویغوری است و می‌گوید به شر ط این که نامی از او ذکر نشود درباره محدودیت‌ها و فشارهای دولت چین بر مسلمانان اویغور این کشور حرف می‌زند. به گفته او اگر با نام خودش مصاحبه‌ای درباره وضعیت اویغورها انجام دهد دولت چین خانواده‌اش را بلافاصله مورد آزار قرار می‌دهد. حتی او می‌گوید که در تماس تلفنی با خانواده‌اش نمی‌تواند درباره مسایل سیاسی صحبت کند چون بی‌درنگ پلیس چین خانواده‌اش را بازداشت خواهند کرد: «من تلفنی با خانواده‌ام نمی‌توانم راحت در مورد هر مسایلی صحبت کنم. تازه خانواده من در پایتخت زندگی می‌کنند و فشارها در آنجا کمتر از شهرهای دیگر به خصوص کاشغر و خفتن است. با این وجود حتی وقتی با فیس تایم با هم صحبت می‌کنیم هرگز  درباره مسایل سیاسی حرف نمی‌زنیم چون برایشان خطرناک است. سیستم‌های پلیسی و اطلاعاتی چین در منطقه شین جیانگ بسیار قوی است و کوچکترین صحبت مشکوک و حاوی مطالب سیاسی با تهدید و بازداشت سریع همراه است.»

به گفته این جوان که حالا یک سال است در آمریکا زندگی می‌کند، اویغورها در چین در سکوت و ترس زندگی می‌کنند: «فقط نیروی قوی پلیس نیست، ما حتی به یکدیگر هم اعتماد نداریم، خیلی‌ها تحت آموزش جاسوسی بوده‌اند و با دیگران دوست می‌شوند تا اعتقادات و افکار واقعی‌شان را بفهمند و بعد اگر مخالف یا غیر از کمونیست باشد آنها را به پلیس معرفی می‌کنند. اویغورها در آنجا مثل سایه‌های در کنار هم در سکوت و ترس زندگی می‌کنند. سال‌ها زندگی به این شکل تبدیل به یک عادت روزمره شده که حتی دیگر برای خودشان هم عجیب نیست.»

او با تاکید بر اینکه دولت از سال ۲۰۱۷ فشارهای خود را با ساخت اردوگاه بر مسلمانان اویغور بیشتر کرده است درباره جزییات این فشارها بر زندگی روزمره و اجرای مراسم مذهبی‌شان توضیح  می‌دهد:«دیگر در شین جیانگ مدارس بسیار اندکی وجود دارد که به زبان اویغوری تدریس کنند. دولت می‌خواهد که نهایتا همه اویغورها فقط به زبان چینی صحبت کنند و زبان اویغوری از بین برود. اجرای آیین مذهبی برای کودکان زیر ۱۸ سال ممنوع است. زنان مسلمان اجازه روسری سر کردن و پوشیدن لباس بلند و حجاب کامل را ندارند. تقریبا گوشت حلال هم منع شده و مسلمانان تشویق به خوردن خوک می‌شوند.»

 جوانی که با ایران وایر گفت‌و گو کرده درباره دلایل این فشارها از سوی دولت چین به اویغورها می‌گوید: «.دلیل اصلی که دولت خواستار کنترل کامل  بر روی این منطقه است این است که اولا این منطقه سرشار از منابع طبیعی مانند نفت،، گاز طبیعی، مواد معدنی، پنبه و غیر است. دوم اینکه یک منطقه مهم ژيوپلوتیک است که منطقه کلیدی برای تجارت و توسعه اقتصادی چین با غرب به حساب می‌اید. سوم اینکه دولت چین دیکتتاوری ناسیونالیسی دارد بنابراین هر قومیتی، فرهنگ متفاوت و مذهب متفاوت برای قدرتش به منزل تهدید به حساب می‌آید.»

این مسلمان اویغور درباره اردوگاه‌های کار اجباری نیز می‌گوید: «این اردوگاه‌ها از سال ۲۰۱۷ ساخته شد، من یک سال بعد از کشور خارج شدم. متاسفانه اطلاعات به روزی ندارم چون تلفنی با خانواده‌ام نیز نمی‌توانم درباره این مساله صحبت کنم. اما در سال ۲۰۱۷ تا جایی که اطلاع داشتم اکثر مردم این اردوگاه شهروندان عادی بودند که مرتکب جرم و جنایتی نشده بودند، جنایت آنها داشتن نسخه‌ای از قرآن در خانه‌شان بوده و یا سفر به یکی از کشورهای همسایه مسلمان که از نظر دولت چین خلاف بزرگی است.»

به گفته او فرزندان کسانی که به اردوگاه فرستاده می‌شوند از سوی دولت چین به مدارس شبانه روزی یا یتیم خانه‌ها سپرده می‌شوند تا تحت کنترل مستقیم دولت باشند و فقط حق یادگیری زبان چینی را دارند.

این مسلمان اویغوری معتقد است: «آنچه دولت چین انجام می‌دهد یک نسل‌کشی فرهنگی است که هدفش در نهایت از بین بردن همه اویغورها است. بخشی از اویغورها در زندان و یا در اردوگاه هستند و بخش دیگر که آزادند در یک زندان بزرگتری زندگی می‌کنند که تمام رفتار روزمره‌شان تحت کنترل نیروهای پلیس است.»

بخشی از مسلمانان کشور چین که به اویغورها معروف هستند چندین دهه است که از سوی دولت چین تحت فشار و ظلم قرار دارند. آنها از سوی دولت کمونیست چین برای اجرای مراسم مذهبی خود تحت فشار هستند و هر کسی که سعی بر مخالفت داشته باشد به اردوگاه‌های که در صحراهای استان سین کیانگ یا شین کیانگ بنا شده منتقل می‌شود تا  با شکنجه‌های روحی و جسمی و شستشوی شدید مغزی اصلاح شده و حزب کمونیست را تنها آیین خود بدانند.

اویغورها در منطقه وسیع سین کیانگ یا شین کیانگ در شمال غرب چین که بیش‌تر ترکستان شرقی نامیده می‌شد زندگی می‌کنند و جمعیت آنها چیزی حدود ۱۲ میلیون نفر است. این استان مانند تبت در غرب چین  یک منطقه خودگردان است که از سوی اویغورها اداره می‌شود. این استان یک ششم خاک چین به حساب می‌آید. به غیر از مسلمانان اویغور، مسلمانان دیگری هم از جمله قزاق‌ها، ازبک‌ها، قرقیزها و تاجیک‌ها در این منطقه زندگی می‌کنند. همچنین چند میلیون جینی قوم «هان» به دستور دولت از چند سال پیش به شین‌کیانگ مهاجرت کردند. . براساس گزارش‌ها بسیاری از این مهاجران پیش از سفر خود از سوی حزب کمونیست تحت دوره‌های آموزشی جاسوسی و نظارت بر مسلمانان را فرا گرفته‌اند.

بیشتر اویغورها در شهرهای باستانی «ختن» و «کاشغر» از استان شین جیانگ زندگی می‌کنند. زبان آنها ترکی اویغوری است و رسم الخط‌شان شبیه فارسی است. استان شین جیانگ به دلیل منابع طبیعی مانند گاز و نفت و همچنین به دلیل پل ارتباطی تجاری میان چین و غرب به شدت مورد علاقه دولت چین است و به همین دلیل از  دهه‌های گذشته سعی بر کنترل آن و یکدست شدنش با بقیه چین داشته است.

دولت ایران که خود را برادر کشورهای مسلمان و صدای آنان می‌داند و با همین تعبیر در عراق، لبنان و سوریه حضور گسترده خود را معنی می‌کند اما تاکنون نسبت به فشارها بر برادران دینی خود در استان شین جیانگ چین واکنشی نداشته است.

در شهریور ۹۷، مایک پمپو وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا در حساب توییتری خود از «سکوت کامل» آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر ایران در برابر مشکلات مسلمان اویغور انتقاد کرد. پمپو دلیل آن را ارتباط مالی دو کشور دانست و نوشت از آنجا که «چین یکی از بزرگ‌ترین مشتریان نفت ایران است» بنابراین رهبر ایران و دیگر مقامات واکنشی نسبت به مسلمانان این کشور نشان نمی‌دهند.

۱۹ تیرماه ۹۸، ۲۲ کشور در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد طی نامه‌ای از دولت چین خواستند تا به بازداشت گسترده اویغورها پایان دهد. در این نامه به نقل از گزارش‌های فعالان حقوق بشر آمده بود که حدود یک میلیون مسلمان اویغور در اردوگاه‌ها در بازداشت هستند. ایران یکی از کشورهای بود که از امضا این نامه امتناع کرد.

طبق گزارش فعالان حقوق بشر اردوگاهی از سال ۲۰۱۷ در اطراف شین‌جیانگ برای نگهداری اویغورهای مخالف تعبیه شده  و در حال حاضر حدود یک میلیون اویغور در آنجا به سر می‌برند. این اردوگاه در ابتدا از طریق تصاویر ماهوار‌‌ه‌ای مورد توجه قرار گرفت، در تصاویر دور  چیزی شبیه مدرسه و یا خوابگاه هست با این حال در تصاویر نزدیک‌تر، برج مراقبتی، دیوارهای بلند و سیم‌های خاردار دور تا دور دیوارها دیده شدند.

اما دولت چین در مقابل فشار گزارشگران حقوق بشر مدعی شد این اردوگاه‌ یا کمپ‌ها فقط برای تروریست‌ها و خلاف‌کاران است. نکته‌ای که ظاهرا همگان را راضی کرد تا زمانی که برخی از بازماندگان از این اردوگاه‌‌ از جهان واقعی آن پرده برداشتند. با این حال هنوز هم دولت چین، شکنجه اویغورها را در این اردوگاه تکذیب می‌کند و آن را افسانه‌سازی کشورهای دیگر می‌داند.

مایک پمپو وزیر خارجه آمریکا در سخنرانی خود در آخرین روز گردهمایی سالانه آزادی مذاهب در تاریخ ۱۸ جولای، بازداشت گسترده مسلمانان اویغور را از سوی دولت چین «لکه قرن» دانست. البته یک روز بعد گنگ شوانگ، سخنگوی وزارت خارجه چین در نشستی مطبوعاتی در پکن گفته‌های پمپو را «شرم‌آور» و «ریاکارانه» خواند. شوانگ این اردوگاه‌ها را «مراکز آموزش حرفه‌ای» توصیف کرد که سعی دارد افراط‌گرایی را ریشه‌کن کند.

در دومین گردهمایی سالانه آزادی مذاهب ، بسیاری از بازمانده‌های آزارهای مذهبی و یا اعضای خانواده‌شان نیز از کشورهای مختلف حضور داشتند از جمله جواهر ایلهام دختر ایلهام توهتی(Ilham Tohti)، فعال شناخته شده اویغوری و منتقد دولت چین که در سال ۲۰۱۴ از سوی دادگاهی به حبس ابد محکوم شد. با این حال تعداد مسلمانان اویغور شرکت‌کننده در این گردهمایی نسبت به بازماندگان دیگر مذاهب چین از جمله مسیحیت و پیروان آیین عرفانی «فالون گونگ» بسیار اندک بود.

جواهر ایلهام که در حال حاضر مدیر روابط عمومی یک سازمان غیرانتفاعی برای دفاع از حقوق و آزادی اویغورها و سایر اقلیت‌های قومی ترک در چین به نام ««کمپین اویغورها» است در این گردهمایی از اردوگاهی گفت که در آنجا اویغورهای بازداشت شده تحت شکنجه و شدیدترین شستشوهای مغزی قرار می‌‌گیرند

سایت دویچه‌وله فارسی در اسفند ۹۷ روایت یک مسلمان زندانی اهل قزاقستان در یکی از اردوگاه‌های سین کیانگ را منتشر کرد. عمر بکالی  که هشت ماه در این اردوگاه در شرایط دشوار بوده،، در این گفتگو می‌گوید در این کمپ آنها باید مرتب ترانه‌های کمونیست را حفظ می‌کردند و می‌خواندند. هم سلولی‌های او که ۴۰ نفر بودند متشکل از استاد دانشگاه و معلم بودند . بکالی در این گفتگو گفته است در کمپ آنها را مجبور به خوردن گوشت خوک می‌کردند، و اگر خوک نمی‌خوردند و یا از حزب کمونیست تعریف نمی‌کردند تحت شکنجه قرار می‌گرفتند. او در نهایت می‌گوید به دلیل اینکه اهل قزاقستان بوده از این کمپ بالاخره پس از هشت ماه به شرط آنکه درباره آنچه گذشته سکوت کند آزاد شده است.

 

 

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

استان‌وایر

توقف قضاوت زنان در جشنواره فوتبال پسران در بوشهر

۱۱ مرداد ۱۳۹۸
خواندن در ۱ دقیقه
توقف قضاوت زنان در جشنواره فوتبال پسران در بوشهر