اعتصاب غذا برای استفاده از حق مرخصی؛ گفت‌وگو با دختر افشین بایمانی

«افشین بایمانی»، زندانی سیاسی محبوس در زندان «رجایی‌شهر» در اعتراض به تشکیل پرونده جدیدی که منجر به لغو مرخصی‌‌ او شده است، از نوزدهم آبان ۱۳۹۸ در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
بایمانی در سال ۱۳۷۹، یعنی حدود ۲۰ سال پیش به علت پناه دادن به برادرش که از هواداران «سازمان مجاهدین خلق» بود، به ارتباط با این سازمان متهم و به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام این زندانی در اولین مرحله تجدیدنظر، مورد تایید قرار گرفت. اما شش سال بعد و در شرایطی که چندین بار او را برای اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل کرده بودند، دوباره به حکم اعدام اعتراض کرد و این بار در دومین دادگاه تجدیدنظر، حکم او را به حبس ابد تقلیل دادند و بایمانی ساکن همیشگی زندان «گوهردشت» شد.
حالا ۲۰ سال از آن روزها گذشته است و افشین بایمانی دیگر یک مرد جوان و با انرژی نیست و با انواع بیماری‌های ناشی از حبس دست و پنجه نرم می‌کند.
او از آن زندانی‌هایی است که روز ملاقات انتظار کسی را نمی‌کشد. خانواده‌اش ساکن شهر اصفهان هستند و به علت بعد مسافت و مشکلات مالی ناشی از نبود پدر، قادر به ملاقاتش در زندان نیستند.
افشین بایمانی دل‌خوش مرخصی‌های گاه به گاه است؛ این که بتواند چند روزی لذت هم‌نشینی با فرزندانش را تجربه کند. اما اخیرا «امین وزیری»، معاون دادستانی استان البرز درخواست مرخصی او را رد کرده و گفته که یک شاکی خصوصی با شکایت از این زندانی مدعی شده که به علت یکی از اقدامات سابق این زندانی، قطع نخاع شده و سال‌ها است در بستر بیماری است و بایمانی باید دیه او را بپردازد.
از آخرین دیدار «دنیا» با پدرش سه سال می‌گذرد. او می‌گوید این پرونده علیه پدرش ساختگی است: «آقایی از اهالی نورآباد شیراز از پدرم شکایت کرده است و درخواست دیه دارد. او می‌گوید پدرم باعث شده است او خانه‌نشین و قطع نخاع شود. شاکی الان حدود ۲۰ سال است از بنیاد جانبازان حقوق دریافت می‌کند. اما اساسا مداخله پدرم در این جریان به اثبات نرسیده است. آن‌ها می‌گویند پدرم سلاح سرد داشته و منجر به زخمی شدن شاکی شده، این در حالی است که پدرم قویا مداخله در این جریان را رد می‌کند.»
به گفته دنیا بایمانی، این پرونده جدید در شعبه هفت دادگستری کیفری در حال پی‌گیری است: «کسی که با پدرم دارای پرونده مشترک بوده است، الان در کشور هلند به شکل آزادنه زندگی می‌کند اما پدرم علی‌رغم همه بیماری‌هایی که دارد، از حقوق طبیعی‌‌ خود محروم و مرخصی او تا زمان تعیین تکلیف این پرونده متوقف شده است.»
به گفته دختر افشین بایمانی، پدرش با وجود بیماری قلبی، از نوزدهم آبان ماه تا کنون در اعتصاب غذای خشک به سر می‌برد و از آن زمان نزدیک به ۱۰ کیلو از وزن خود را از دست داده است: «آخرین باری که با پدرم حرف زدم، به شدت ضعیف شده بود و نمی‌توانست جواب بدهد. متاسفانه ما به دلیل شرایط مالی خود قادر به ملاقات با پدرم که در بند ۱۰ زندان رجایی شهر به سر می‌برد، نیستیم. پدرم سه سال است از حق مرخصی محروم شده است و خانواده ما قادر به پرداخت دیه شاکی نیستند. وقتی پدر بزرگم برای پی‌گیری ماجرای پرونده پدرم به مراجع ذی‌صلاح مراجعه کرده بود، به او گفته بودند تا دیه شاکی را پرداخت نکنید، خبری از مرخصی فرزندتان نیست. این در حالی است که اساسا هنوز هیچ حکمی هم صادر نشده و اتهام پدرم به اثبات نرسیده است.»

دنیا هر زمانی که پدرش تصمیم به اعتصاب غذا گرفته، چند روزی با او همراهی و بیرون از زندان اعتصاب غذا کرده است.

 او می‌گوید زندگی در شرایط بلاتکلیفی برای خانواده‌اش بسیار سخت و دشوار شده و هیچ کدام از اعضای خانواده در طول ۲۰ سالی که گذشته است، روحیه خوب و عادی نداشته‌اند: «ما درخواست کردیم با خانواده شاکی دیدار کنیم با این هدف که شرایط خود را برای آن‌ها توضیح بدهیم و بگوییم که پدر من الان ۲۰ سالی می‌شود که در حبس است و اساسا قادر به تامین دیه نیست. اما مسوولان پرونده می‌گویند امکان دیدار با شاکی یا خانواده شاکی هم وجود ندارد. مگر چنین امری ممکن است؟ چرا ما اجازه نداریم شاکی خصوصی پرونده پدرم را ببینیم؟»
او می‌گوید وقتی به پدرش گفته‌‌اند باعث خانه‌نشین شدن یک شهروند شده، از شنیدن این امر تعجب کرده است: «پدرم می‌گفت من اساسا سلاح سرد نداشتم، چه طور می‌توانم چنین کاری کرده باشم؟»
دنیا در طول این سال‌ها که پدرش زندانی بوده است، در مورد حقوق طبیعی زندانیان اطلاعات مبسوطی دارد و می‌گوید چون شرایط جسمانی پدرش نامناسب است و قلبش با او همراهی نمی‌کند، بی تردید مستحق دریافت مرخصی استعلاجی است.

از آخرین باری که افشین بایمانی برای چند هفته از زندان خارج شد، سه سالی می‌گذرد. سال گذشته از خانواده این زندانی برای تایید مرخصی سند خواستند و خانواده بایمانی با توسل به دوست و آشنا، سند مورد نظر را تامین کردند. اما این بار می‌گویند پای یک شاکی خصوصی در میان است.
دنیا بایمانی می‌گوید پدرش پرونده اخیر را یک پرونده ساختگی می‌داند و می‌گوید البته این پرونده چندین بار به شعبه‌های مختلف سه و هفت دادگاه کیفری تهران رفته و به علت فقدان ادله کافی، برگشت خورده است. چون اثبات وقوع جرمی که ۲۰ سال از آن گذشته است، ساده نیست.
برادر دنیا متولد سال ۱۳۷۶ است. او که زمانی دانشجو بوده، بعد از بیماری مادرش ترک تحصیل می‌کند و این روزها نان‌آور خانواده است. دنیا دانشجوی رشته حسابداری است و آرزومند روزی است که پدرش بالاخره به خانه بازگردد.