اسپانیا قصد دارد حصارهای مرزی با آفریقا را در شهرهای «ملیلا» و «کوئتا» در آفریقا افزایش دهد؛ مسیری که بیشتر مهاجران و پناهجویان مراکشی در پیش می‌گیرند تا خود را به اروپا برسانند. گفته می‌شود که این حصارهای فلزی تا ۳۰درصد افزایش خواهند یافت. ارتفاع این حصارها در بعضی از نقاط به ۱۰متر می رسد.
ملیلا و کوئتا، دو شهر اسپانیایی در شمال آفریقا و تنها مرز زمینی بین اتحادیه اروپا و آفریقا هستند.
این خبر درست یک هفته پس از برنده شدن اسپانیا در دادگاه بازگرداندن مهاجران مراکشی از سوی وزیر کشور اسپانیا اعلام شد. هفته پیش اسپانیا در دادگاه حقوق بشر اروپا توانست برنده نزاعی شود که در آن خواستار بازگرداندن مهاجران و پناهجویان مراکشی شده بود که برای رسیدن به اسپانیا، از این حصارها بالا می‌روند.
طبق حکم دادگاه حقوق بشر اروپا، از این به بعد بازگرداندن این گروه از مهاجران و پناهجویان نیازی به احراز هویت و در اختیار داشتن وکیل ندارد. اسپانیا که پیش‌تر به نقض حقوق پناهجویان و مهاجران محکوم شده بود، حالا در این دادگاه برنده شده است.
بنا بر برآوردهای اولیه، هزینه‌ای معادل ۳۲ میلیون یورو برای این پروژه اختصاص داده خواهد شد تا امنیت مرزی کوئتا و ملیلا، نوسازی و تقویت شود.
پرونده‌ای که در آن اسپانیا پیروز شد، مربوط به دو مهاجر آفریقایی بود که سعی داشتند از شهر محصور ملیلا و کوئتا، خود را به اسپانیا برسانند. این دو نفر در آگوست ۲۰۱۴ به همراه گروهی دیگر از مهاجران و پناهجویان از حصارهای مرزی که ملیلا را از مراکش جدا می‌کند، بالا رفته بودند اما توسط پلیس اسپانیا بازداشت و بلافاصله به مراکش بازگردانده شدند. در حالی‌که طبق قوانین اتحادیه اروپا، هر مهاجری، صرف‌نظر از موقعیت و شرایط‌ش، به محض ورود به این مناطق، باید به سرزمین اسپانیا منتقل شود تا به وکیل، مترجم و پرسنل پزشکی دسترسی پیدا کند. ولی دست‌آویز اسپانیا در این دادگاه، توافق‌نامه‌ای بود که در سال ۱۹۹۲ با مراکش امضا کرده و طبق آن، بازگرداندن این مهاجران، قانونی است.
ملیلا و کوئتا تنها مرزهای زمینی اتحادیه اروپا با آفریقا هستند که هر ساله هزاران مهاجر به امید دریافت پناهندگی، از حصارهای آن‌ها بالا می‌روند تا درخواست پناهندگی خود را به سرزمین اسپانیا تحویل دهند. دادگاه حقوق بشر اروپا پیش‌تر اسپانیا را برای همین دو پرونده، به نقض کنوانسیون‌های حقوق بشری متهم کرده بود. اما در دادگاه تجدیدنظر، این حکم شکست و پیروزی اسپانیا را به دنبال داشت.
دادگاه تجدیدنظر اما رای داد که مهاجران خود را در موقعیت «غیرقانونی» قرار داده و عمدا تلاش کرده‌اند تا با استفاده از «زور»، در گروه‌های پرجمعیت به منطقه‌هایی وارد شوند که «مجوز» نداشتند. طبق رای دادگاه، این مهاجران تصمیم گرفته بودند از روال قانونی برای ورود به خاک اسپانیا استفاده نکنند.
وکیلی که این پرونده را به دادگاه تجدیدنظر ارجاع داده بود، انگشت اتهام خود را به سوی اتحادیه اروپا و پلیس‌های مهاجرت نشانه گرفت: «دولت اروپایی این سیاست مهاجرتی را اجرا کرده است که در مرز جنوبی [اتحادیه اروپا] نقض اصلی دور نگه داشتن مهاجران را ایفا می‌کند. این مسوولیت فقط اسپانیایی نیست بلکه اروپایی است.»
پیش‌تر وزارت کشور اسپانیا اعلام کرده بود که نزدیک به ۳۲هزار و ۵۰۰ مهاجر در سال ۲۰۱۹ از طریق مرزهای زمینی و دریایی وارد خاک این کشور شده‌اند. اگرچه این آمار نسبت به سال ۲۰۱۸ تقریبا نصف شده است اما هم‌چنان مهاجران و پناهجویان بسیاری در مدیترانه غربی غرق می‌شوند.
تنها در ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۱۹، دست‌کم ۳۲۵ انسان جان خود را از دست داده‌اند. همین آمار در مدت مشبه در سال ۲۰۱۸ دست‌کم ۶۷۸ نفر است.
در سال ۲۰۱۹ اتحادیه اروپا برای تلاش‌های مراکش در مقابله با قاچاق انسان و مهاجرت‌های غیرقانونی، ۱۴۰ میلیون یورو به این کشور اختصاص داد. البته اسپانیا نیز کمک‌های مالی بیشتری به همسایه جنوبی خود ارایه می‌دهد. این در حالی است که مراکش همواره معتقد است پلیس‌های اسپانیایی به وظیفه محافظت از مرزهای خود به خوبی عمل نمی‌کنند.
در حال حاضر در حصارهای مرزی در دو شهر ملیلا و کوئتا نه تنها فلز قرار است مقابل مهاجران بایستد بلکه دوربین‌های شبانه‌روزی، این حصارها را کنترل می‌کنند. هم‌چنین این حصارها به گازهای اشک‌آور مجهز هستند و سیم‌هایی که حضور انسان‌ها را ردیابی می‌کنند. با این وجود، همواره صدها مهاجر و پناه‌جو سعی می‌کنند این حصارها را پشت‌سر بگذارند و به سرزمین‌های رویایی خود برسند.
در سال ۲۰۰۵، نزدیک به هزار مهاجر آفریقایی در گروه‌های چند صد نفری سعی کردند که با بالا رفتن از همین حصارها در ملیلا، خود را به اتحادیه اروپا برسانند. حدود ۷۰۰ نفر آن‌ها توانستند از این حصار رد شوند و شش نفر جان خود را در اثر اصابت گلوله‌های پلیس‌های مرزی مراکشی از دست دادند. این اتفاق حتی به ساخته شدن مستندی به نام «قربانی ثروت‌های ما» منجر شد. اما در همان سال، حصارهای فلزی دیگری هم در این مرزهای زمینی ساخته شدند تا اسپانیا در توافق با مراکش و اتحادیه اروپا، نگهبان قدرتمندی برای مرزهای جنوبی باشد.
برنده شدن اسپانیا در دادگاهی که پیش‌تر در آن محکوم شده بود، افزایش حصارها در مرزهای این کشور از یک‌سو و اخبار مربوط به حصارکشی‌ها در آن سوی اروپا، در یونان از سوی دیگر را می‌توان کنار تشدید قوانین ملی کشورهای اتحادیه اروپا علیه پناهجویان قرار داد تا در پازلی بزرگ‌تر، نمایان شود که کشورهای اروپایی هرچه می‌توانند، برای مقابله با ورود مهاجران و پناهجویان به کار گرفته‌اند.
اما به شهادت سازمان‌های حقوق بشری، این اقدامات نمی‌توانند مقابل قاچاق‌چیان انسان را بگیرند. بلکه تمام هزینه‌ها را پناهجویان و مهاجرانی می‌پردازند که در کشورهای خود، با دیکتاتوری‌ها یا حکومت‌های نظامی و مستبد روبه‌رو هستند و در مسیر، خشونت می‌بینند و مقصدی حاضر به پذیرفتن آن‌ها نیست؛ چرخه‌ای بس پر خشونت و کلافی بس سردرگم.
شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: [email protected]
مطالب مرتبط:
طی یک‌هفته صدها پناهجوی فارسی‌زبان در آتن آواره شدند
پایانی بر کاروان امید؛ پناهجویان به کمپ‌هایشان بازگردانده شدند
شناسایی قاچاق‌بر ایرانی کلاهبردار در اروپا
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر