اختلافات بین نمایندگان «مجلس شورای اسلامی» با رئیس‌جمهور ایران در هفته‌های اخیر به مرحله کم‌سابقه‌ای در تاریخ جمهوری اسلامی رسیده است. سال پایانی روسای جمهور در ایران معمولا یکی از سخت‌ترین دوران کاری آن‌هاست که در آن هم میزان محبوبیت رئیس‌جمهور در میان طرفداران سابقش به پایین‌ترین سطح می‌رسد و هم تنش میان او و منصوبان رهبر نظام جمهوری اسلامی افزایش پیدا می‌کند.
دست کم در مورد «محمد خاتمی» و «محمود احمدی‌نژاد» سال پایانی ریاست‌جمهوری پر از تنش و اختلاف با بخش‌های دیگر حکومت بود و اکنون «حسن روحانی» وارد این باشگاه شده است.
پس از بارها انتقاد همراه با دشنام از تریبون مجلس، حالا «مجتبی ذوالنوری»، رئیس کمیسیون امنیت ملی، در توییتر خود ثبت کرده است که با منطق حسن روحانی، آیت‌الله «خامنه‌ای» باید «دستور دهند هزار بار شما را اعدام کنند تا دل مردم عزیز راضی شود.»
پیش کشیدن حرف اعدام رئیس‌جمهور برای اولین بار پس از آن صورت گرفت که روحانی صلح با دشمن را یکی از سنت‌های امامان شیعه خواند. سال آخر ریاست‌جمهوری او با تحریم‌های کم‌سابقه آمریکا و شیوع ویروس کرونا همراه شده‌است. در هفت ماه گذشته بر اساس آمار رسمی بیش از سی هزار ایرانی بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داده‌اند و رکود اقتصادی ناشی از شیوع این ویروس، شرایط اقتصادی را در ایران وخیم‌تر کرده است.
حالا مقام‌های دولتی، از جمله دستیار اصلی حسن روحانی، می‌گویند حق مجلس است که رئیس‌جمهور را استیضاح هم بکند، اما توهین به او توهین به ملت است، چرا که رئیس‌جمهور مظهر «جمهور» است.
«بیژن عباسی»، معاون پژوهش و ترویج قانون اساسی معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری ایران، در یادداشتی نوشته است که مطابق قانون مجازات اسلامی، توهین به سران سه قوه جرم‌انگاری شده و برای هر گونه تهدید به قتل هم مجازات در نظر گرفته شده است.
با معیارهای حاکم بر دموکراسی‌ها، به طور مثال در ایالات متحده، آن‌چه در ایران درباره حسن روحانی گفته شده است مصداق عمل مجرمانه محسوب نمی‌شود. نمایندگان انتقادات تندی علیه رئیس‌جمهور مطرح کرده‌اند و حتی یکی از نمایندگان گفته است که مردم در خیابان شما را «لعنت می‌کنند»، اما چنین اظهار نظراتی موجب مسئولیت مدنی و کیفری و تعقیب نمایندگان نخواهند شد.
در ایران مبحث «توهین» بسیار فراگیر است و به راحتی هر اظهار انتقادی را می‌توان با تاویل به توهین تفسیر کرد و گوینده را اگر هم‌سو با سیاست‌های رهبر جمهوری اسلامی نباشد، تحت تعقیب قرار داد.
مطابق قوانین جاری در ایران دست کم توییت مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، می‌تواند مصداقی از تهدید رئیس‌جمهور به مرگ باشد و گوینده را تحت تعقیب قضایی و پی‌گیری از سوی هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان قرار دهد. اما موضوع توهین به روحانی مسئله‌ای کاملا مجزاست و بیش از آن که یک مسئله حقوقی باشد، در رده‌بندی‌های سیاسی جمهوری اسلامی جا می‌گیرد.
معاون ترویج قانون اساسی معاونت حقوقی ریاست جمهوری ایران توهین به رئیس‌جمهور را توهین به جمهور خوانده که نماد جمهوریت است.
کمتر از یک ماه پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۶ که به پیروزی مجدد حسن روحانی در انتخابات انجامید، پس از آن که روحانی در سخنرانی‌ای در جمع کارگزاران جمهوری اسلامی به اقداماتی که «باید» در ایران انجام شود پرداخت، آیت‌الله خامنه‌ای گفت: «آقای رئیس‌جمهور هم در صحبت‌شان مفصل پرداختند به مسئله اقتصاد و کارهایی که باید انجام بگیرد و مواردی را ذکر کردند که "باید این کار بشود". مخاطب این بایدها کیست؟ خود ایشان.»
آیت‌الله خامنه‌ای مدتی بعد میزبان میهمانان «کنفرانس وحدت اسلامی» بود. رسانه‌های ایران گزارش دادند به محض این که حسن روحانی جلوی میکروفن رفت، پدر «مصطفی احمدی روشن»، که پسرش در جریان ترور کارکنان «سازمان انرژی اتمی» کشته شده بود، ایستاد و و رو به رهبر جمهوری اسلامی با فریاد گفت که «وجود حسن روحانی برای کشور ضرر دارد.»
در ماه‌های اخیر خامنه‌ای بر شدت اظهارات انتقادی‌اش نسبت به روحانی افزوده است. او از دولت خواسته است که تا روز آخر مانند روزهای اول فعالیت کند و در جایی به طعنه گفته است که افراد «خسته‌نشو» دولت می‌توانند باعث بهبود وضعیت اقتصادی شوند و در نهایت هم روشن کرده است که رئیس‌جمهور و دولت بعدی ایران باید «جوان» و «انقلابی» باشند. در منظومه گفتاری وی این سخنان به این معناست که رئیس‌جمهور و دولت فعلی چنین ویژگی‌هایی ندارند و هر مقامی که انقلابی نباشد دست کم مستحق توهین است. به مناسبت‌های مختلف هم آیت‌الله خامنه‌ای از تمایل روحانی و دولتش به مذاکره با آمریکا با هدف کاهش تحریم‌ها انتقاد کرده و به آن‌ها طعنه زده است.
رفتار علی خامنه‌ای با حسن روحانی مجوزی برای دیگر بخش‌های حکومت است تا با همین روش با وی رو به رو شوند و از هر گونه پی‌گردی مصون باشند. در دوره ریاست‌جمهوری محمد خاتمی هنوز نوع روابط رهبر با رئیس‌جمهور به این وضعیت نرسیده بود. محمود احمدی‌نژاد هم رئیس‌جمهور محبوب رهبر بود و هر چند از سال دوم ریاست‌جمهوری‌اش رابطه خوبی بین او و آیت‌الله خامنه‌ای برقرار نبود، اما رهبر جمهوری اسلامی هرگز اجازه نداد از یک حد مشخصی بیشتر به احمدی‌نژاد توهین شود و با انتصاب او در «مجمع تشخیص مصلحت نظام»، مصونیت سیاسی هم به او بخشید.
این وضعیت در روابط شخصی با حسن روحانی به کلی متفاوت بوده است. روحانی خصوصا در سه سال اخیر موضوع توهین بوده است و اگر توهین به رئیس‌جمهور اسلامی «عمل مجرمانه» محسوب شود، نمایندگان مجلس شورای اسلامی متهم ردیف اول آن نیستند.
مطالب مرتبط:
گرین کارت، پوشک عقیم‌ساز و اعدام روحانی؛ جنجال‌های مجتبی ذوالنوری
هشدار تندروها به روحانی درباره دیدار با اوباما
مکارم شیرازی به روحانی: شما رئیس جمهور کشور دموکراتیک سکولار نیستید
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر