«الهام هاشمی»، سرمربی تیم ملی تیراندازی مردان و زنان ایران، به صورت جدی تصمیم به قطع همکاری با «فدراسیون تیراندازی ایران» گرفته است. «جوان آنلاین» او را «برترین مربی تیراندازی تاریخ ایران» لقب داده است که به دلیل «برآورده نشدن خواسته‌های منطقی‌اش» دیگر علاقه‌ای به همکاری با ایران ندارد.
اما الهام هاشمی که در سکوت و بی‌خبری، تنها زن ایرانی شده است که به صورت هم‌زمان، سرمربی‌گری دو تیم ملی مردان و زنان را در دست دارد، کیست و چرا تصمیم به جدایی دارد؟
***
الهام هاشمی متولد شهریور سال ۱۳۵۰ خورشیدی است. تیراندازی را از کودکی آغاز کرد و زمانی که هنوز نوجوانی محصل بود، به اردوی تیم ملی تیراندازی زنان ایران دعوت شد.
برایش تحصیل، به موازات تیراندازی، اهمیت داشت. پس تحصیلات دانشگاهی‌اش را ابتدا در رشته «رادیولوژی» از «دانشگاه شهید بهشتی تهران» به پایان برد، اما بعد تصمیم گرفت که بار دیگر در کنکور سراسری شرکت کند و این بار در رشته «مهندسی کشاورزی» ادامه تحصیل دهد. کمی بعد شاخه‌ای دیگر را انتخاب کرد و سراغ رشته «تربیت بدنی» رفت، البته با گرایش روان‌شناسی ورزش؛ آن‌چه که آن روزها چندان برای مربیان و محصلین علوم تربیت بدنی ایران اهمیتی نداشت.
از کودکی زبان انگلیسی را آموخت و تسلطش به این زبان کامل شد.
جهانگردِ رشته‌های دانشگاهی، جایی به این نتیجه رسید که دوباره باید سراغ تفنگ و تیر و سیبل برود؛ البته نه فقط به عنوان یک تیرانداز. خودش گفته بود: «زمانی که دانشجو بودم، تصمیم گرفتم که تا زمان فارع‌التحصیلی از دانشگاه، تمام دوره‌های مربی‌گری و داوری ملی رشته تیراندازی را بگذرانم. دوره‌ها خیلی زود با موفقیت به پایان رسید و پس از آن شروع کردم به گذراندن دوره‌های مربی‌گری جهانی.»
الهام هاشمی تصمیم می‌گیرد که در بازه‌های زمانی دو ساله، تمامی دوره‌های مربی‌گری بین‌المللی را طی کند: «با فاصله دو سال به دو سال، دوره‌های مربی‌گری B ،C و در نهایت A فدراسیون جهانی را با موفقیت پشت سر گذاشتم.»
سال ۱۳۹۲ وقتی که مدرک A فدراسیون جهانی را اخذ کرد، نامش به عنوان یکی از برترین زنان مربی تیراندازی جهان معرفی شد. «فدراسیون جهانی تیراندازی (ISSF)» نام الهام هاشمی را به عنوان «چهارمین زن جهان» که موفق به اخذ این مدرک بین‌المللی شده است، اعلام کرد.
اما سه زن دیگری که تا آن روز موفق به دریافت مدرک A فدراسیون جهانی شده بودند، یا فوت کرده یا اعلام بازنشستگی کرده بودند. پس او به عنوان تنها زن دارنده این مدرک بین‌المللی معرفی شد.
خودش به عنوان تیرانداز، دقیقا ۱۰۱ مدال داخلی، آسیایی و جهانی کسب کرده است. اما از سال ۱۳۸۸ تصمیم گرفت که به صورت جدی وارد دنیای مربی‌گری شود. الهام هاشمی مدعی است که هر چند در کلاس‌های مربی‌گری فدراسیون جهانی شرکت کرده و از نظر تئوری، به خوبی آموزش دیده است، اما آن‌چه کنار «لازلو سوچک»، سرمربی مجارستانی سابق تیم‌های ملی تیراندازی ایران، آموخت، دیدگاهش را نسبت به دنیای مربی‌گری تغییر داد.
«به نظر من عشق و علاقه به تیراندازی زن و مرد ندارد. تیراندازی رشته‌ای منحصر به فرد است که هم نیاز به فاکتورهای آمادگی جسمانی مانند استقامت، هماهنگی و تعادل دارد و هم‌زمان باید روی ویژگی مهارت‌های ذهنی کار کرد. آن روزها لازلو سوچک به من می‌آموخت که چه‌گونه باید به صورت هم‌زمان این عناصر را در یک تیرانداز به صورت موازی تقویت کرد.»
او سال ۱۳۹۳ از ایران رفت. دعوت‌نامه‌‌ای داشت از تیم ملی سنگاپور که هم از نظر مالی و هم از نظر کاری برایش وسوسه‌انگیز به نظر می‌رسید. سنگاپوری‌ها او را به مدت ۴ سال و به صورت هم‌زمان سرمربی تیم‌های ملی تیراندازی مردان و زنان کشورشان کردند.
وقتی قرارداد ۴ ساله‌اش با سنگاپور به پایان رسید، در دو راهی انتخاب یکی از دو پیشنهاد خود گیر افتاد؛ فدراسیون تیراندازی ژاپن یا فدراسیون تیراندازی ایران.
پیشنهاد ژاپنی‌ها از نظر مالی، نه تنها از فدراسیون ایران که حتی از فدراسیون سنگاپور هم بهتر بود.
آن‌چه در سنگاپور به دست آورد، می‌توانست قیمت او را به عنوان تنها مربی زن دارنده مدرک A جهانی بالاتر هم ببرد؛ ۲ مدال طلای بازی‌های کشورهای مشترک‌المنافع، دو مدال نقره و برنز رقابت‌های انفرادی جهانی در سه وضعیت زنان، مدال نقره تیمی جوانان جهان در تفنگ بادی زنان، شکسته شدن رکورد جوانان جهان توسط دختران سنگاپوری، ۳ طلا، یک نقره و ۲ برنز در دو دوره رقابت‌های بازی‌های جنوب شرق آسیا.
این‌ها مدال‌هایی بود که از زمان حضور الهام هاشمی توسط تیراندازان زن و مرد سنگاپور کسب شدند. پس طبیعی به نظر می‌رسید که ژاپنی‌ها به او پیشنهاد مربی‌گری تیم‌های ملی تیراندازی کشورشان تا پایان المپیک ۲۰۲۴ را بدهند.
اما به ایران آمد. ابتدا فقط سرمربی تیم ملی زنان شد و بعد از سه ماه به سرمربی‌گری تیم ملی مردان ایران هم رسید. نتیجه حضور کوتاه‌مدتش، کسب شش سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو در سال ۱۳۹۸ بود.
«نجمه خدمتی»، «آرمینا صادقیان» و «هانیه رستمیان» در بخش ۱۰ متر تپانچه بادی زنان، «فاطمه کرم‌زاده» در بخش ۵۰ متر تفنگ سه وضعیت زنان و «مهیار صداقت» در بخش ۵۰ متر تفنگ سه وضعیت مردان و «جواد فروغی» در بخش ۱۰ متر تپانچه بادی مردان، سهمیه‌های ایران در رقابت‌های المپیک توکیو را به صورت قطعی کسب کردند.
ایران هم‌چنان شانس کسب سهمیه‌های بیشتر را داشت، اگر دو بلای طبیعی و غیرطبیعی اجازه می‌داد؛ ویروس کرونا و فدراسیون تیراندازی ایران.
ویروس کرونا بلایی جهانی و همه‌گیر شده است، اما معضل فدراسیون تیراندازی، تقریبا برای ایران منحصر به فرد است.
نمونه‌ای پیش پا افتاده را می‌توان بررسی کرد. ۲۲ آبان سال ۱۳۹۸ الهام هاشمی به دلیل آن‌چه «فقر امکانات» و «عدم امکان موفقیت با شرایط موجود» می‌خواند از سرمربی‌گری تیم‌های ملی زنان و مردان ایران استعفا می‌دهد. فدراسیون تیراندازی گفته بود «بودجه» برای تامین قطعات مورد نیاز ملی‌پوش‌های ایران ندارد.
اما فروردین ماه همان سال، «امیرمحمد دادگر»، فرزند رئیس فدراسیون تیراندازی، که خبرگزاری «ایسنا» او را «ژن خوب» نامیده بود، با هزینه فدراسیون تیراندازی به رقابت‌های «اهداف پروازی و کسب سهمیه المپیک» امارات رفت و از آخر، اول شد. ایسنا با تمسخر مقامش نوشته بود: دادگر در ماده اسکیت، در رده ۱۰۶ قرار گرفت و بین همه نمایندگان ایران و آسیا، آخر شد.
دی ماه سال ۱۳۹۸ «مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان، مدعی می‌شود که «با توجه به اهمیت رشته تیراندازی» در بازی‌های المپیک و برای حل مشکل سلاح و فشنگ، مبلغ یک‌میلیارد تومان به فدراسیون تیراندازی اختصاص داد.
هشتم خرداد سال ۱۳۹۹ «باشگاه خبرنگاران جوان» خبر از تمرین ملی‌پوش‌های زن و مرد ایرانی بدون استفاده از فشنگ داد. در بخشی از این گزارش آمده بود: «ملی‌پوش‌های ایران، به دلیل مشکلی که در تامین تجهیزات و تامین فشنگ رشته خفیف دارند قادر به انجام تمرین در این رشته نیستند، به همین دلیل تیراندازان این رشته به صورت خشک و بدون فشنگ تمرین می‌کنند؛ یعنی این که فقط ادای تیراندازی را در می‌آورند.»
اما «علی دادگر»، پدر ژن خوب تیم ملی تیراندازی ایران، روز ۲۷ خرداد، ضمن معرفی رشته تیراندازی به عنوان «ورزش مورد توصیه پیامبر اسلام» مدعی شد که فدراسیون تحت امرش، ۱۷ میلیارد تومان بدهی دارد. او به «تسنیم» گفته بود: «در عرض دو سال در راس ۵۲ فدراسیون ایران، حتی جلوتر از کشتی، وزنه‌برداری و والیبال قرار داریم.»
با این حال، فدراسیون پیشتاز ایران طی ماه‌های اخیر شاهد درخواست‌های مکرر سرمربی خود برای استعفا بوده است.
الهام هاشمی نخستین بار ۲۲ آبان سال ۹۸ به دلیل آن چه «نارضایتی‌اش از امکانات» خوانده می‌شد استعفا داد، اما به اصرار ملی‌پوش‌های تیم ملی قبول کرد که تا پایان المپیک توکیو کنار آن‌ها بماند. آن روزها هنوز ویروس کرونا نبود و تاریخ برگزاری المپیک از سال ۲۰۲۰ به سال ۲۰۲۱ تغییر نکرده بود.
او بار دوم در دی ماه سال ۹۸ و باز هم به دلیل فراهم نشدن امکانات لازم از سمت خود استعفا داد. ولی با اصرار مسئولین فدراسیون تیراندازی ایران در سمت خود باقی ماند.
حالا برای سومین بار و به دلیل خستگی از بدعهدی مدیران و عدم امکانات، می‌خواهد از سرمربی‌گری تیم ملی کنار برود.
«روزنامه جوان» در گزارش خود مدعی شده است که جلسه الهام هاشمی با علی دادگر نتیجه نداده است و شاید پادرمیانی «رضا صالحی‌امیری»، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، بتواند او را در تیم ملی ایران نگه دارد. با این حال روزنامه جوان از بازگشت دوباره الهام هاشمی ابراز ناامیدی کرده و نوشته است: «احتمالا او دیگر برنمی‌گردد.»
مطالب مرتبط:
سکوت برای تمام دختران ایران، فریاد برای کیمیا
نجمه خدمتی؛ تمرین بدون تیر دور از کرونا در خانه
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر