«قادر محمدزاده»، زندانی سیاسی محبوس در زندان یزد، از روز شنبه ۹مرداد۱۴۰۰ در اعتراض به عدم موافقت با درخواست مرخصی اعتصاب غذا کرده است و اعتصاب او تا لحظه تنظیم این گزارش همچنان ادامه دارد.
او شانزده سال است که بدون یک روز مرخصی، در زندان روزگار می‌گذراند.
قادر محمدزاده، ٤٦ ساله، اهل شهرستان بوکان از توابع آذربایجان غربی است. او پس از بازداشت در سال ١٣٨٤ از سوی اداره اطلاعات این شهرستان و تحمل شکنجه‌های جسمی و ٢٠ ماه بلاتکلیفی در زندان‌های بوکان و مهاباد، در شعبه دوم دادگاه مهاباد به ریاست قاضی «عباس‌زاده»، به اتهام «محاربه و قطع طریق»، ابتدا به اعدام محکوم شد. اما در دادگاه تجدیدنظر حکم او به بیست سال زندان و تبعید به زندان یزد تغییر یافت؛ ولی اجرای کامل حکم یعنی تبعید او به زندان یزد، تا سال ٩٨ اجرا نشد.
ماه قبل دادستانی و مسئولان زندان مرکزی یزد، شرط پذیرش درخواست مرخصی او را تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی اعلام کرده بودند. بستگان قادر وثیقه را تامین و به دادستانی یزد سپرده‌اند، با این حال با مرخصی این زندانی سیاسی موافقت نشده است.
***
یکی از بستگان قادر محمدزاده در رابطه با اعتصاب غذا و وضعیت کنونی این زندانی سیاسی در زندان یزد به «ایران‌وایر» گفت: «قادر هشت روز متوالی است که اعتصاب غذا کرده است. دو روز قبل نیز معاون دادستان به همراه قاضی ناظر زندان، به زندان رفته و با او صحبت کرده‌اند. آن‌ها با وعده تلاش برای جلب رضایت دادستانی مهاباد اصرار دارند که قادر به اعتصاب خود پایان دهد؛ اما او زیر بار نرفته است.»
این منبع نزدیک به خانواده محمدزاده همچنین اشاره کرد، او دو روز قبل در تماسی تلفنی که با خانواده خود داشته، تاکید کرده است که «اعتصابش ادامه خواهد داشت تا بالاخره طلسم شانزده سال اسارت شکسته شود. حتی اگر به قیمت جانش تمام شود؛ در نهایت این‌بار زنده یا مرده من باید از زندان خارج شود.»
منبع «ایران‌وایر» با اشاره به رد درخواست‌های مکرر قادر محمدزاده و خانواده او برای استفاده از حق مرخصی طی شانزده سال گذشته گفت دادستانی یزد ابتدا با وثیقه یک میلیارد تومانی موافقت کرد و دادگاه بوکان به نیابت از داستانی یزد، وثیقه را ارزیابی و برآورد کرد و در حال حاضر هم این وثیقه در «بازداشت» دادستانی یزد قرار دارد: «ما پس از تودیع وثیقه انتظار داشتیم که قادر آزاد شود. اما دادستانی یزد پس از استعلام از دادستانی مهاباد به عنوان مرجع صدور حکم بدوی، در کمال ناباوری درخواست مرخصی قادر را رد کرد.»
به گفته همین منبع، اگرچه تامین قرار وثیقه سنگین یک میلیارد تومانی با در نظر گرفتن تحمل بخش عمده حکم از سوی آقای محمدزاده تناسب ندارد، «اما با این وجود دادستانی مهاباد با امنیتی خواندن پرونده قادر عملا مانع آزادی او شده است.»
او دلیل پافشاری و کارشکنی‌های دادستانی مهاباد در قبال رد مطالبه آقای محمدزاده را توصیه و تاکید اداره اطلاعات بوکان و مهاباد می‌داند و معتقد است که دادستانی مهاباد قادر نیست به‌طور مستقل اعمال نظر و عمل کند.
این منبع مطلع همچنین تاکید کرد که هم آقای محمدزاده و هم خانواده او در طول شانزده سال گذشته بارها برای دریافت مرخصی اقدام کرده‌اند، اما هر بار به بهانه و عناوین گوناگون درخواست ایشان غیر از دادستانی مهاباد، از سوی مسئولان زندان ارومیه هم رد شده است: «عمدا او را از زندان مرکزی ارومیه تبعید نمی‌کردند تا نتواند از حق قانونی مرخصی استفاده کند. با توجه به این‌که حکم قادر از همان ابتدا به‌طور ناقص اجرا شد و به جای تبعید به زندان یزد در زندان مرکزی ارومیه محبوس بود، همین امر سبب شد او به لحاظ قانونی قادر نباشد از حق مرخصی استفاده کند چون استفاده از حق مرخصی منوط به اجرای کامل حکم است.»
منبع نزدیک به خانواده محمدزاده، با اشاره به اعتصاب کنونی این زندانی سیاسی خاطر نشان کرد، این دومین بار است که او برای استفاده از حق مرخصی اعتصاب غذا می‌کند: «مسئولان زندان ارومیه نیز با ارجاع به همین مانع قانونی سال‌های پیاپی او را از حق مرخصی محروم کردند تا این‌که در اواخر اسفند ٩٧ در اعتراض به اجرای ناقص حکم خود مجبور شد به مدت ٢١ روز اعتصاب غذا کند تا بلکه او را تبعید کنند؛ بالاخره در فروردین ٩٨ او را به زندان یزد منتقل کردند.»
او در رابطه با چه‌گونگی بازداشت این زندانی سیاسی به «ایران‌وایر» گفت: «قادر پاییز سال ۱۳۸۴ در منزل پدری خود در شهرستان بوکان بازداشت شد و حدود یک ماه در اداره اطلاعات همین شهر مورد بازجویی و شکنجه جسمی قرار گرفت و بعدا معلوم شد علاوه بر شکنجه جسمی، هر دو پای او را هم شکسته‌اند.»
او از قول خانواده محمدزاده داستان شکنجه این زندانی سیاسی را این‌گونه روایت کرد: «خانواده محمدزاده پس از مراجعه مکرر به اداره اطلاعات بوکان بالاخره پس از یک ماه توانستند به مدت ١٠ دقیقه او را ببینند. در گوشه‌ای از حیاط اطلاعات نشسته و پاهای گچ‌گرفته و آتل‌بندی شده خود را روی زمین دراز کرده و تقریبا یک تکه استخوان شده بود. قادر به خانواده خود گفته بود غیر از شکنجه‌های جسمی، هر دو پایش را شکسته و به خاطر عفونی شدن شکستگی‌ها پس از ده روز تحمل شدیدترین دردها، پاهایش را گچ‌گرفته و آتل‌بندی کرده‌اند.
او می‌گوید: «اداره اطلاعات بوکان برای حفظ وجهه و اعتبار خود یا حتی برای ظاهرسازی در برابر خانواده محمدزاده هم که شده، قادر را روی یک ویلچر بنشانند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر