خارج کردن پیکر بی‌جان شش کارگر معدن طرزه از زیر آوار

براساس گزارش خبرگزاری‌های ایران، پیکر بی‌جان شش کارگری که بعد از انفجار معدن طرزه در شهر دامغان زیر آوار مانده بودند، خارج شده است.

استانداری سمنان شامگاه یکشنبه ۱۲شهریور۱۴۰۲ از انفجار معدن «طرزه» در نزدیکی شهر دامغان خبر داده بود.

پیش‌تر اعلام شده بود سرنوشت شش کارگر باقی‌مانده در معدن که هویت آن‌ها «بهروز افروز، قربانعلی کمال، حسین غزائیان، حمید ایزدی، ابوالفضل غنایی و محمد نعیمی‌صفت» اعلام شده بود، نامعلوم است.

خبرگزاری «ایسنا» در ساعت ۱:۴۵ بامداد (به وقت محلی) در گزارشی از محل انفجار، وضعیت ۶ کارگر معدن «طرزه» را «نامعلوم» عنوان کرده و گفته بود که علی‌رغم اعزام امدادگران از دقایق نخست این حادثه اما، ورودی معدن باز نشده است.

این نخستین بار نیست که کارگران معدن قربانی عدم امنیت شغلی در معادن ایران می‌شوند.

تماشا در یوتیوب

سال ۱۴۰۱ براساس آمارهای موجود، دست‌کم ۷۰۰ کارگر براثر حوادث ناشی از عدم ایمنی در محیط کار جان خود را از دست دادند.

این بدان معناست که در هر روز کاری جان دست‌کم دو کارگر از دست می‌رود، اما این چیزی است که آمارهای رسمی می‌گوید و منابع کارگری بر حداقلی بودن آن تاکید می‌کنند.

براساس گزارش روزنامه «پیام ما»، بیش از ۸۰ درصد حوادث شغلی ناشی از بی‌احتیاطی و رعایت نکردن مقررات است. «اول ایمنی بعد کار»، چیزی بیش از یک جمله روی تابلو نیست. اولویت همیشه با کار است و بی‌توجهی به ایمنی سال‌هاست که از کارگران قربانی می‌گیرد. این درحالی‌ است که سازمان «بین‌المللی تامین اجتماعی» تاکید می‌کند که بیش از ۹۰ درصد حوادث کار قابل پیشگیری‌ هستند.

۱۱اردیبهشت۱۴۰۲، معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور در مصاحبه با خبرگزاری «ایلنا»، آمار تلفات ناشی از حوادث کار در سال ۱۴۰۱ را «۱۹۰۰ کارگر» اعلام کرد و گفت این رقم در مدت مشابه سال ۱۴۰۰، یک هزار و ۹۲۶ نفر بوده است.

ایران در زمینه رعایت مسائل ایمنی کار در میان کشورهای جهان، رتبه صد و دوم را به خود اختصاص داده است.