در سه روز منتهی به ۱۹شهریور، وضعیت فعالان صنفی معلمان ایران، کماکان با پرونده‌سازی تازه، احضار از سوی دستگاه‌های قضایی و امنیتی و اعتراض تشکل‌های صنفی به اخراج معلمان و اساتید دانشگاه همراه بود. دو تشکل بین‌المللی معلمان هم با ارسال نامه‌ای به رهبر جمهوری اسلامی، خواستار صدور دستور مرخصی پزشکی فوری برای فعالان صنفی معلمان زندانی شدند. جزییات بیشتر را در ادامه بخوانید:
پرونده‌سازی جدید برای عاتکه رجبی
براساس گزارش کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، دستگاه قضایی با همکاری وزارت اطلاعات، قصد دارند در یک اقدام هماهنگ برای خاموش کردن صدای «عاتکه رجبی»، معلم معترض ساکن مشهد، او را به‌صورت اجباری در بیمارستان روانی بستری کنند.
این روش از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته هم سابقه داشته و با بستری کردن اجباری زندانیان سیاسی در بیمارستان روانی، شرایط بسیار سخت و کشنده‌ای را بر آنها تحمیل کرده‌اند. بستری کردن اجباری و مشابه این اتفاق، برای «هاشم خواستار» در بیمارستان و جان باختن «بهنام محجوبی» در بیمارستان روانی، ازجمله این اتفاقات ناگوار بوده‌اند.
دادگاه این معلم اخراجی در روزهای گذشته، درحالی برگزار شد که قاضی بدون ارسال ابلاغیه و دادن مهلت قانونی برای حضور در دادگاه، تنها به تماس با وثیقه‌گذار و احضار او اکتفا کرد بود. این دادگاه درحالی برگزار شد که فرصت مطالعه پرونده به خانم رجبی و وکیل او هم داده نشده بود. به‌دنبال این اتفاق، دادگاه برگزار و بلافاصله حکم زندان را برای این فعال صنفی صادر کرد.
درخواست آزادی معلمان زندانی از سوی آموزش بین‌الملل و فدراسیون جهانی اتحادیه معلمان
دو تشکل بین‌المللی معلمان، خواهان مرخصی پزشکی فوری برای فعالان صنفی معلمان بازداشتی شدند.
«آموزش بین‌الملل» و «فدراسیون جهانی اتحادیه معلمان» در این نامه، از مسوولان حکومت ایران و مسوولان زندان، مرخصی پزشکی فوری معلمان زندانی که در وضعیت سلامتی وخیم در زندان هستند، مطالبه کرده‌اند.
«دیوید ادواردز»، دبیرکل آموزش بین‌الملل، (فدراسیون جهانی اتحادیه معلمان که متشکل از ۳۸۳ اتحادیه معلمان در سراسر جهان، ازجمله شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران است) در نامه خود خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشته است: «جعفر ابراهیمی، یکی از اعضای هیات‌مدیره شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، در‌حال‌حاضر در بازداشتگاهی در خارج از تهران به‌سر می‌برد که در تاریخ ۱۲شهریور به آنجا تبعید شد.
او از بیماری روده‌ای رنج می‌برد و در مدت بیست ماه اخیر در زندان اوین، وضعیت او به‌شدت بدتر شده است. او فقط یک‌بار اجازه دسترسی به بیمارستان را داشته و درمان تحت تدابیر شدید امنیتی انجام شد و حق مراقبت پزشکی جامع از او سلب شده است؛ از سوی دیگر دیابت او تشدید شده است. اطلاعاتی از سوی هم‌بندیان او منتشر شده که نشان می‌دهد بینایی ابراهیمی در خطر است. بدون بستری شدن فوری و مراقبت‌های مناسب پزشکی، ممکن است او بینایی خود را به‌طور کامل از دست بدهد. اما به‌جای موافقت با بستری شدن ابراهیمی، او در تاریخ ۱۲شهریور از اوین به بازداشتگاه دیگری منتقل شده‌است. مقامات همچنین اتهامات جدیدی را علیه او مطرح کرده و او را به «تهدید امنیت کشور» و «برهم زدن آسایش جامعه (زندان)» متهم کرده‌اند.»
دبیرکل آموزش بین‌الملل در ادامه به وضعیت «اسماعیل عبدی»، یکی دیگر از اعضای سابق هیات مدیره شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران پرداخته و نوشته است: «او از تیر ۱۳۹۴ تا به امروز در زندان بوده و اکنون در زندان کچویی زندانی است و از مرخصی پزشکی محروم شده است. علی‌رغم توصیه اکید پزشکان داخل زندان، مبنی‌بر درمان تخصصی در خارج از زندان، دادستان تهران از صدور دستور قضایی مبنی‌بر مجوز انتقال او خودداری کرده است. سلامت جسمانی عبدی در دوران حبس به‌دلیل درد مزمن در دست‌ها و عضلات و همچنین مشکلات وخیم دندانی، بدتر شده است.»
در ادامه این نامه آمده است: «جعفر ابراهیمی و اسماعیل عبدی به‌همراه دیگر اعضای زندانی اتحادیه معلمان؛ از جمله هاشم خواستار، اصغر امیرزادگان و عزیز قاسم‌زاده، هیچ‌گونه قوانین ملی و بین‌المللی را نقض نکرده‌اند. دستگیری، زندان و ادامه بازداشت آنها، نقض حقوق اساسی کارگران برای آزادی تشکل و آزادی بیان است. این معلمان زندانی، به مراقبت‌های پزشکی تخصصی فوری و درمان مناسب نیاز دارند. ما دولت ایران را مسوول هر آسیبی می‌دانیم که ممکن است در زمانی که در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران، زندانی هستند؛ متوجه فعالان صنفی شود.»
دبیرکل آموزش بین‌الملل از رهبر جمهوری‌اسلامی ضمن درخواست مرخصی استعلاجی برای جعفر ابراهیمی و اسماعیل عبدی برای اطمینان از دریافت مراقبت‌های پزشکی، خواهان آزادی فوری آنان شده و می‌نویسد: «مداخله شما می‌تواند در نجات جان معلمان و رعایت اصول عدالت و حقوق‌بشر موثر باشد. از توجه شما به این موضوع حیاتی تشکر می‌کنم.»
دیوید ادوارز، دبیرکل آموزش بین‌الملل رونوشت نامه خود را به «قوه‌قضاییه جمهوری‌اسلامی ایران»، «شورای‌عالی حقوق‌بشر جمهوری‌اسلامی ایران»، «نمایندگی دائم جمهوری‌اسلامی ایران در سازمان‌ملل متحد»، «حسین دهقانی سفیر جمهوری‌اسلامی ایران در اتحادیه اروپا»، «سازمان عفو بین‌الملل»، «فرانت لاین دیفندرز»، «گیلبرت هونگبو، مدیرکل سازمان بین‌المللی کار ILO» و لوسی ترینگل، دبیر کل کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری (ITUC) ارسال کرده است.
احضار مجدد ابوالفضل خوران به دادگاه
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، از احضار مجدد «ابوالفضل خوران» به شعبه ۶ بازپرسی دادسرای عمومی اراک خبر داده است. این فعال صنفی معلمان استان مرکزی یک هفته قبل هم در شعبه اول دادگاه انقلاب و شعبه ۱۰۵ کیفری اراک، با اتهام «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به «شش سال و ۸ماه حبس تعزیری، ۷۲ ضربه شلاق، ۲ سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و۲سال تبعید به شهر دلفان» محکوم شده است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در ادامه خبر نوشت: «نیروهای امنیتی و قوه‌قضاییه عجولانه و پیاپی علیه فعالان شهرهایی که در جنبش اعتراضی ژینا حضور گسترده‌تری داشتند؛ احکام قضایی صادر می کنند. در واقع آلترناتیو حاکمیت در برابر مطالبات مردم، صرفا بسط و گسترش سرکوب است.»
اعتراض انجمن صنفی معلمان کوردستان به اخراج و انفصال از خدمت معلمان و اساتید دانشگاه
انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، دیواندره، سنندج و کلاترزان، سقز و زیویه) با صدور بیانیه‌ای به اخراج و انفصال از خدمت معلمان و اساتید دانشگاه اعتراض کرد. در این بیانیه که خطاب به فرهنگیان، مردم ایران و نهادهای حقوق‌بشری نوشته شده، با اشاره به اینکه «سالیان متمادی معلمان کشور در بدترین شرایط اجتماعی و اقتصادی، علی‌رغم تحقیر در دولت‌های مختلف و بی‌توجهی به خواسته‌های بر حق آنها، هرگز نسبت به آموزش و تحصیل آینده‌سازان کشور کوتاهی نکردەاند»؛ نوشته است: «علی‌رغم شرایط بد اجتماعی و اقتصادی و سقوط ارزش‌های اخلاقی و انسانی در جامعه به واسطه کالایی شدن آموزش و اکثر مناسبات انسانی، این معلمان بودند که از بسیاری از آرزوهای خود چشم‌پوشی کرده و در نهایت دلسوزی و همدلی و هم‌فکری با خانوادەها تلاش نمودەاند تا زمینه رشد و پیشرفت فرزندان آنها را فراهم سازند.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «معلمان، فارغ از هر نوع وابستگی حزبی، سیاسی و طبقاتی، خطر کالایی شدن آموزش را هشدار داده و آن را در راستای انحطاط هویت اجتماعی دانش‌آموزان و طبقاتی شدن جامعە دیده و با دادن هزینەهای فراوان، علیه این بی‌عدالتی و ستم آشکار طغیان کردە و کوشیدند تا دست سودجویان کالایی‌سازی آموزش را از این امر حیاتی کوتاه نمایند. آنها، هموارە با تمام وجود در برابر سیاست‌زدگی آموزش موضع گرفتە و نسبت بە پیامدهای آن هشدار دادەاند. در سال‌های اخیر هم بە‌دنبال گسترش فضای امنیتی و پلیسی در مدارس، معلمان و فعالان صنفی از کیان مدرسە و جان و روان دانش‌آموزان دفاع کردند.»
انجمن صنفی معلمان کوردستان با اعلام اینکه «متاسفانە نهادهای امنیتی و مسوولان آموزش‌وپرورش بە‌جای تکریم آنها، کمر همت بە حذف و سرکوب این معلمان دلسوز و شرافتمند بستەاند.» می‌نویسد: «هر روز از گوشەای و شهری، خبر انفصال و اخراج معلمی محبوب و حق‌طلب بە گوش می‌رسد. این اتفاقات درحالی تکرار می‌شود کە معلمان همواره بیان داشتەاند بهترین راه نجات آموزش‌وپرورش، استفاده از نظرات و انتقادات معلمان منتقد است که براساس تعهد انسانی و اخلاقی درصدد توسعە آموزش‌های ایده‌آل بر اساس اصول انسانی و قانونی بوده و با نقدهای سازنده، در تلاشند آموزش را از انحرافات ساختاری و محتوایی که عامل عقب ماندگی فرهنگی و اجتماعی است برهانند.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «اگر اندک تدبیری در اندیشە دولت‌مردان و متولیان بود، باید به‌جای لج‌بازی، تهدید و تعرض به این معلمان منتقد و خوش‌ذوق، از ایده‌ها و افکار آنان در جهت بهبود وضعیت آموزش‌وپرورش بیمار کشور بهره جسته و زمینه رشد و ترقی کشور را فراهم می‌کردند. متاسفانە این روند نامیمون در دانشگاه‌های کشور هم شدت و حدت بیشتری گرفتە است. درحالی‌کە بسیاری از اساتید توانمند و محبوب، زیرتیغ تهدید حراست و نهادهای امنیتی هستند و عدەای از این فرهیختگان در دانشگاه‌های تهران، کردستان، علامه و...اخراج یا در شُرُفِ اخراج قرار دارند. افراد دیگری که هیچ سنخیت و صنمی با ساحت علم و آموزش ندارند، وارد دانشگاه‌ها شده‌اند، که این مساله در آینده نزدیک به شکل‌گیری یک بحران عظیم در دانشگاه و جامعه منجر خواهد شد.»
انجمن صنفی معلمان کردستان، ضمن محکوم کردن دست درازی دولت به معیشت و استقلال شغلی معلمان و اساتید دانشگاه؛ خواستار پایان دادن به این رویه پَلَشت و وقیحانه، می‌افزاید: «در آستانە بازگشایی مدارس و دانشگاەها، انتخاب و انجام هر نوع کنشی برای مقابلە با این برخوردهای خودسرانه با معلمان و اساتید دانشگاە را برای خود محفوظ و روا دانستە و عواقب آن را متوجە مسوولین و آمران این تصمیمات سفیهانه و سخیف می‌داند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر