بیانیه عفو بین‌الملل درباره رضا رسایی و هشدار درباره خطر اعدام او

سازمان حقوق‌بشری عفو بین‌الملل، روز سه‌شنبه ۱۶آبان‌۱۴۰۲، در بیانیه‌ای نسبت به خطر اعدام برای «رضا (غلامرضا) رسایی»، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری سال گذشته، هشدار داد.

این سازمان حقوق‌بشری در بیانیه خود تاکید کرده است که رضا رسایی در دوران بازداشت تحت «شکنجه» قرار گرفته و در دادگاهی «به‌شدت ناعادلانه» با اتهام قتل محاکمه شده و پس از آن، به اعدام محکوم شده است.

Reza Rasaei is at risk of protest-related execution in Iran after being convicted of "murder" & sentenced to death in Oct '23. During a grossly unfair trial, the court summarily dismissed his torture allegations used to extract his forced "confessions". https://t.co/t2632Oq7Vd pic.twitter.com/JLLwqchMou

— Amnesty Iran (@AmnestyIran) November 7, 2023

این در‌حالی‌ست که بر‌اساس شواهد موجود، تنها مستندات پرونده تشکیل شده برای این معترض، «اعترافات اجباری» است که تحت شکنجه اخذ شده است.

جلسه دادگاه رضا رسایی روز ۱۵مهر در شعبه دو دادگاه کیفری یک استان کرمانشاه برگزار شد.

رضا رسایی شهروند یارسان اهل صحنه در استان کرمانشاه، بابت اتهام «مشارکت در قتل عمد» یک مامور اطلاعات سپاه که در مراسم سالگرد «سیدخلیل عالی‌نژاد»، از بزرگان یارسان کشته شد، بازداشت شد. اما یازده ماه بعد، وقتی هنوز درد و آثار ناشی از شکنجه بر بدن او مشهود است، شعبه دوم دادگاه کیفری کرمانشاه، او را به‌اتهام «قتل عمد»، به «قصاص» یا همان اعدام محکوم کرد.

پیش‌تر یک فرد آگاه در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» تایید کرده بود که باوجود نبودن مستندات برای اثبات «قتل عمد»، قاضی «محمدرسول حق‌نجاتی»، رییس شعبه دوم دادگاه کیفری یک کرمانشاه، گفته است که «با دستور از بالا»، مجبور است حکم را صادر کند و بنا به «علم» خود، رای به محکومیت رضا می‌دهد.

 اعتراضات سراسری سال گذشته در واکنش به جان‌باختن «مهسا (ژینا) امینی»، زن جوان ۲۲ ساله اهل سقز در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد.

این قتل حکومتی اعتراضات گسترده‌ای را به‌دنبال داشت که از آرامستان آیچی سقز و محل به خاک سپاری مهسا ژینا امینی آغاز شد و در زمانی کوتاه، به جای‌جای ایران گسترش یافت.

جمهوری اسلامی با تمامی قوا در اغلب شهرهای ایران تجمعات اعتراضی را سرکوب کرد و شمار زیادی از معترضان با شلیک مستقیم گلوله کشته یا دچار آسیب‌دیدگی‌های جدی شدند.

تاکنون دست‌کم ۷ تن از معترضان بازداشت شده در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، یعنی «محسن شکاری»، «مجیدرضا رهنورد»، «محمدمهدی کرمی»، «محمد حسینی»، «صالح میرهاشمی»، «مجید کاظمی» و «سعید یعقوبی»، اعدام شده‌اند.

از آمار بازداشت‌شدگان این اعتراضات اطلاع دقیقی در دست نیست، اما منابع مستقل شمار بازداشت‌شدگان را بیش از بیست هزار تن تخمین می‌زنند.

کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان در طول ماه‌های گذشته موفق به احراز هویت بیش از سه هزار تن از بازداشت‌شدگان شده، اما بسیاری از آن‌ها در گمنامی زندانی شده و ممکن است با اتهامات سنگینی مواجه باشند.