«آرات حسینی» دو ساله بدون این که از دنیای مجازی اطلاعی داشته باشد یا معنای شهرت را بداند، توانسته است با کارهای آکروباتیک و خارق‌العاده‌ای که انجام می‌دهد، به محبوبیت و شهرت برسد. هم اکنون بیش از ۱۸۵ هزار نفر صفحه اینستاگرام آرات را فالو می‌کنند.
از آنجا که آرات هنوز به سنی نرسیده که بتواند پاسخ ابراز علاقه طرفدارانش را بدهد، پدرش، محمد حسینی صفحه اینستاگرام و کانال تلگرام وی را مدیریت می‌کند.
محمد حسینی به «ایران‌وایر» می‌گوید که از سه ماهگیِ آرات، متوجه قدرت خارق العاده و متفاوت او شده است.
او توضیح می‌دهد: «آرات وقتی سه ماهه بود، انگشت‌های دستم را با قدرت می‌گرفت و پاهایش را از زمین جدا می‌کرد. من این کار را با تمام بچه ها انجام می دادم، برای همین می دانستم این قدرت آرات عجیب است. من آن جا متوجه شدم آرات متفاوت است.»
او برای کمک به فرزندش، دستگیره‌های نازکی ساخت تا آرات بتواند به آن‌ها آویزان شود: «آرات در ماه‌های اول می توانست دست‌هایش را به این دستگیره ها بگیرد و چهار یا پنج ثانیه آویزان بماند. یعنی قبل از این که بتواند چهار دست و پا راه برود، می‌توانست از این دستگیرهایی که عکس آن ها را در اینستاگرام هم گذاشته‌ام، تاب بخورد.»
همزمان با رشد آرات، زمان آویزان بودن آرات هم از این دستگیره های ساخت پدر بیش تر شد: «زمان تاب خوردن های آرات کم کم طولانی شد به طوری که از ۴ ثانیه به۲۰ ثانیه و کم کم به یک دقیقه رسید.»
محمد حسینی می‌گوید: «آرات ۹ ماهه بود که در جنگل او را بدون هیچ امنیتی از این طرف رودخانه به طرف دیگر رودخانه تاب دادم و آرات فقط با دست‌هایش به طناب وصل بود. از او فیلم گرفتم اما پدر و مادرم هر بار فیلم را می‌دیدند، گریه می‌کردند.»
وی می‌افزاید: «شاید هر کسی که عکس‌ها و ویدیوهای آرات را نگاه کند، با خودش بگوید که من چه جراتی داشتم چون هیچ عقلی این را قبول نمی‌کند که بچه چند ماهه را بدون هیچ وسیله ایمنی در فضا تاب بدهیم. من هم به عنوان پدر نگران این مسایل بودم اما قدرت دست‌های آرات را دیده بودم و برای همین اطمینان می کردم و او را تاب می‌دادم.»
آرات حدود هفت ماهه بود که توانست برای اولین بار درحالی که از دستگیره‌ها آویزان بود، پشتک بزند. پدرش می‌گوید: «او پشتک زدن‌هایش را تکرار کرد و من همان موقع فهمیدم که باید کارم را کنار بگذارم و به این پسر برسم.»
محمد حسینی ساکن شهر بابل در مازندران است و در بازار میوه و تره‌بار کار می‌کرده است. او علاوه بر آرات، دختر ۱۵ ساله‌ای هم دارد. می گوید که نگه‌داری آرات خیلی سخت است: «آرات از در و دیوار بالا می‌رود و یکهو می‌پرد. برای خانمم و "آیدا" دخترم خیلی سخت است تا از او مراقبت کنند. برای همین، من شغلم را رها کردم و با آرات هستم و به او تمرین می‌دهم. خانمم هم گاهی‌اوقات با پراید من مسافرکشی می‌کند.»
آقای حسینی از یک سالگی تمرین دادن به آرات را شروع می‌کند. او که خودش ورزشکار نیست، با دیدن فیلم‌های حرکات ژیمناستیک در اینترنت، این تمرین‌ها را به آرات می‌دهد: «یک بار آرات در سن ۱۴ ماهگی، ۱۵ بار پشت سر هم پشتک زد؛ یعنی سه دقیقه و نیم روی طناب آویزان بود. فکر کنم کودکی نتواند این رکورد را بشکند. اما چون وضع مالی مناسبی ندارم، نتوانستم این رکورد را ثبت کنم.»
آرات تاکنون از هیچ نهاد یا شخصی کمک مالی دریافت نکرده است و کسی اسپانسری وی نشده است. پدرش می‌گوید: «یک بار مسوولان استان به دیدن ما آمدند و چند تا عکس با آرات گرفتند اما بعد دیگر خبری از آن‌ها نشد. البته آن‌ها آرات را به یک مربی معرفی کردند که این مربی ۳۰ شاگرد داشت و هیچ کدام هم سن آرات نبودند. چند جلسه پسرم را بردم اما دیدم آرات اذیت می‌شود، برای همین ادامه ندادم.»
محمد حسینی یک سالی است که صفحه‌ای برای آرات در اینستاگرام ایجاد کرده است: «دوست داشتم کارهای آرات را در جایی بگذارم؛ ابتدا "لاین" را امتحان کردم اما خیلی راضی نبودم. از یک سال پیش صفحه اینستاگرام را درست کردم.»
او می‌افزاید: «در ابتدا بیش تر فالورهای آرات، خارجی‌ها بودند اما وقتی یک کم آرات معروف‌تر شد، ایرانی‌ها هم به جمع فالورهای او پیوستند.»
اگرچه آرات هنوز از فضای مجازی چیز زیادی نمی‌داند اما زمانی که کار خاصی یا پرشی انجام می‌دهد، از پدرش می‌خواهد تا فیلم بگیرد و در اینستاگرام بگذارد.
محمد حسینی می‌گوید که تاکنون چندین بار متخصصان یا کارشنایان در زیر پست‌های اینستاگرامی آرات به او تذکر داده‌اند که این کارها می‌تواند به سلامت آرات صدمه بزند. او می‌گوید: «خیلی وقت‌ها این پست‌ها دل من را می ریزد و نگران می‌شوم اما واقعیت این است که من هنوز نتوانستم به دلیل مشلات مالی، آرات را پیش یک متخصص ببرم تا ببینم آیا این حرکات به بدن او آسیب رسانده است یا نه.»
می‌افزاید:«چند بار آرات را پیش دکتر‌های معمولی بردم اما چون صحبت‌های کارشناسی نمی‌کردند و معاینه‌های دقیق نمی‌کردند، خیلی صحبت‌هایشان را جدی نگرفتم. البته باید بگویم که این من نیستم که آرات را مجبور می‌کنم این حرکات را انجام دهد، حتی اگر من نخواهم هم، آرات خودش این حرکات را انجام می‌دهد و از انجام آن ها لذت می‌برد.»
.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر