پیروزی تیم شیک آقای کراوات زده!

ایران ۳- ترکمنستان ۱

پدرام قائمی، شهروند خبرنگار 

 «کارلوس کی روش» همه را شگفت‌زده کرد. نه فقط چون برای اولین بار کنار زمین در ورزشگاه آزادی «کراوات» بست که او یک ترکیب کاملاً متفاوت و جوان را به زمین فرستاد. معجونی از جوانانی که فقط خود او می‌توانست در تیم ملی از آن‌ها استفاده کند.

ترکیب تیم ملی برای بازی با ترکمنستان که بازی حیاتی ما برای بازپس گرفتن صدرنشینی و صعود به‌عنوان تیم اول به مرحله نهایی انتخابی جام جهانی هم بود، با علیرضا حقیقی آر درون دروازه شروع می‌شد. برای اولین بار در غیاب دو مدافع ثابت یعنی «سید جلال حسینی» و «پژمان منتظری» این بار مرد پرتغالی از «عزت‌الله پورغاز» و «مرتضی پورعلی گنجی» در قلب خط دفاعی‌اش استفاده کرد. کنار این دو هم «رامین رضاییان» و «احسان حاج صفی» خط دفاع چهار نفره ایران را می‌ساختند.

در قلب خط میانی، دو هافبک دفاعی تازه‌کار و البته جوان داشتیم. «سعید عزت اللهی» و «امید ابراهیمی» جلوی این‌ها هم سه مهره هجومی‌تر یعنی «اشکان دژاگه»، «مهدی ترابی» و «وحید امیری» بازی می‌کردند. در نوک حمله نه خبری از سردار بود و نه گوچی! این بار «کاوه رضایی» مهاجم نوک ایران بود. برای اولین بار، اشکان دژاگه بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را بر بازو بست.

اشکان یکی از بازیکنانی است که او را در فوتبال ایران با لقب «دورگه» می‌شناسند. هرچند در از پدری و مادری ایرانی متولدشده و در آلمان بزرگ‌شده است.

این ترکیب، در حقیقت یک سورپرایز بزرگ بود از مردی که می‌دانست آن قدر تیمش جذابیت و پرستیژ خواهد داشت که باید با یک تیپ مجلسی و کراوات برایش در کنار زمین ایستاد. هرچند که بعید است کسی به‌جز کی روش می‌توانست چنین تیمی را با این سطح از کیفیت بسازد. کیفیتی که دقیقه ششم بازی با سان‌تر دژاگه و سرزنی «مرتضی پورعلی گنجی» به گل برتری هم رسید.

اتفاق ویژه در دقیقه ۲۴ افتاد، وقتی ۴۵ هزار تماشاگر ایستادند و در حالی که موج حملات تیم ملی ادامه داشت، یک پارچه نام «هادی نوروزی» را فریاد زدند. هادی همچنان در دقیقه‌های ۲۴ در ورزشگاه‌ها تشویق خواهد شد.

نیمه دوم همه‌چیز شبیه بازی رفت دو تیم بود. کی روش فریاد می‌زد و حملات تیم ایران یکی یکی هدر می‌رفت. دو بار طی سه دقیقه تیر دروازه ترکمنستان لرزید و دروازه میهمان ایران باز نشد. همه‌چیز شبیه به بازی رفت بود که تیم «کی روش» حمله می‌کرد و ترکمنستان با یک ضربه کرنر به گل مساوی رسید. آقای سرمربی حق داشت که به نشانه افسوس دست روی سرش بگذارد!

گوامی‌ها روی یک ضربه کرنر بازهم به گل تساوی رسیدند. این همان کابوس کی روش بود. اما خیلی زود «سعید عزت‌اللهی» پسر انزلیچی فوتبال ایران با حرکت تکنیکی در پست محوطه جریمه ترکمنستان، دروازه حریف را باز کرد. دقایق پایانی بازی هم داور خطای مدافع ترکمنستان روی «رضا قوچان‌نژاد» را پنالتی اعلام کرد تا «کاپیتان اشکان» از روی نقطه پنالتی ایران را به گل سوم برساند.

باور کردنی نیست، اما «ایران» پس از ۲۲ سال موفق به شکست دادن ترکمنستان شد! طی تمام ۲۲ سال اخیر، تیم ملی ایران هرگز مقابل ترکمنستانی‌ها چه در خانه و چه خارج از خانه پیروز نشده بود. اما شاید مهم‌ترین «کنایه» را جواد خیابانی گزارشگر بازی به وزارت ورزش ایران انداخت. جایی که گفت: «می‌توانیم در بازی‌های لیگ هم تماشای بازی را رایگان اعلام کنیم تا ببینیم آیا باز هم تماشاگران به ورزشگاه می‌آیند یا آن‌ها فقط برای دیدن بازی زیبای این تیم تا اینجا آمده‌اند!»  

شاید پیروزی مرد شیک پوش تیم ملی در کنار زمین بیشتر از ترکمنستانی‌ها، دبیر کل فدراسیون فوتبال و مدیران وزارت ورزش ایران را غمگین کرده باشد. آن‌ها قبل از بازی هم برای کی روش خط و نشان کشیده بودند!

تیم ملی ایران بعد از این پیروزی، بدون استراحت راهی فرودگاه امام شد تا سفر ۴۰ ساعته‌اش برای رسیدن به گوام را آغاز کند.