با تصمیمات جدیدی که نهادهای امنیتی برای فوتبال ایران اتخاذ کرده‌اند، به نظر می‌رسد فصل بیست و سوم رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران نه زیر نظر فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی که به صورت مستقیم زیر نظر سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برگزار شود.
در هفته نخست این مسابقات، یک ورزشگاه را برای جلوگیری از حضور تماشاگران تخریب کردند، مجوز حضور تماشاگران در ورزشگاه کوچکی در شهرک «اکباتان» برای یک بازی بی‌تماشاگر را صادر نکردند، گروهی از زنان گزینشی را برای نمایش به کنفدراسیون فوتبال آسیا به ورزشگاه سیرجان بردند و با حکم شورای تامین امنیت، تمامی بازی‌های ورزشگاه آزادی را «تا اطلاع ثانوی» بدون تماشاگر اعلام کردند.
چرا حکومت از جمع شدن هواداران فوتبال ایران، به‌ویژه در پایتخت هراس دارد؟
لیگ برتر فوتبال ایران دو معضل را برای نظام جمهوری اسلامی شکل داده است؛ ورود زنان به ورزشگاه‌ها و تجمع‌های چند هزار نفری در سال‌روز اعتراضات سراسری.
حکومت از کدام شعار هواداران می‌ترسد؟
فریاد «رضاشاه، روحت شاد» طی پنج سال اخیر بارها در ورزشگاه‌های ایران شنیده شده است. راهروها و سکوهای ورزشگاه آزادی بیش از همه میزبان این شعار خاص و غیرورزشی بوده است اما این بار، روز چهارشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۲، هواداران تیم فوتبال «ملوان» پس از تماشای دیدار تیم‌شان مقابل «ذوب‌آهن» و در زمان خروج از ورزشگاه، همین شعار را تکرار کردند؛ شعاری که در سال‌های گذشته هر زمان بر زبان هواداران فوتبال نشسته، با واکنش لیدرهای نزدیک به سازمان‌های اطلاعاتی و نیروهای انتظامی همراه شده است.
ظهر چهارشنبه ۱۸ مرداد، «کمال سادات»، مدیرکل امنیتی استانداری تهران اعلام کرد بازی‌های فوتبال در ورزشگاه آزادی تا اطلاع ثانوی بدون حضور تماشاگران برگزار خواهند شد.
او دلیل ممنوعیت ورود مردان و زنان به ورزشگاه آزادی در تمامی رقابتهای لیگ برتر را معضلات متعددی، از جمله نبود زیرساخت‌های لازم اعلام کرد!
برای ممنوعیت ورود تماشاگران به ورزشگاه را یک مقام ارشد امنیتی تصمیم‌گیری می‌کند، نه مدیران فدراسیون فوتبال یا حتی وزارت ورزش و جوانان.
«علی کریمی»، ستاره سابق فوتبال ایران پس از اعلام این خبر در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «تا سالگرد فوت مهسا امینی، هیچ تماشاگری را به ورزشگاه آزادی راه نخواهند داد.»
ورزشگاه آزادی را چرا تخریب کردند؟
لیگ برتر فوتبال ایران ۲۸ اردیبهشت به پایان رسید. آخرین رقابت رسمی فوتبال ایران هم خرداد ۱۴۰۲ در فینال جام حذفی میان «استقلال» و «پرسپولیس» در ورزشگاه آزادی برگزار شده بود. با این وجود، یک هفته پیش از آغاز رقابتهای لیگ، ورزشگاه آزادی تخریب شد.
این تخریب بی‌ارتباط با بی‌میلی حکومت برای عدم حضور تماشاگران در این ورزشگاه نیست.
یک منبع آگاه در وزارت ورزش و جوانان به «ایران‌وایر» گفت موضوع تخریب ورزشگاه آزادی تا ۱۰ روز قبل نه در دستور کار این وزارتخانه بود و نه حتی از سوی «شرکت توسعه» که مسوولیت نگه‌داری از این ورزشگاه را دارد، ارایه شده بود.
در ویدیویی که از گفت‌وگوی خودمانی «علی‌رضا بیرانوند»، دروازه‌بان پرسپولیس پیش از دیدار هفته اول این تیم مقابل «آلومینیوم» منتشر شده است، او خطاب به خبرنگار با کنایه می‌گوید: «یک هفته‌ای خوب ورزشگاه را خراب کردند!»
هم‌چنین در ویدیوهایی که از شکل تخریب ورزشگاه آزادی منتشر شده‌اند نیز می‌توان بی‌نظمی و بی‌هدفی در تخریب سکوهای ورزشگاه، رخت‌کن‌ها، سرویس‌های بهداشتی بازیکنان و داوران و حتی سکوهای مرتبط با دوربین‌های تلویزیونی را دید.
منبع «ایران‌وایر» می‌گوید تخریب ورزشگاه نه برای ترمیم سکوها که برای قطعی شدن عدم حضور تماشاگران در این ورزشگاه تا اطلاع ثانوی بوده است.
«مهیار عسگریان»، سرپرست شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی ۱۸ مرداد به خبرنگاران گفته است پس از عملیات تخریب در این ورزشگاه، به ۱۶ تا ۱۹ ماه زمان برای بازسازی آن نیاز خواهد بود.
در دوران «پهلوی»، ساخت تمامی مجموعه ورزشی آزادی، مشتمل بر مجموعه ۱۰۰ هزار نفری فوتبال، دو سالن ۱۲ هزار نفری، دریاچه مصنوعی و پیست‌های دوچرخه‌سواری، کمتر از ۱۴ ماه به پایان رسید. کلنگ ورزشگاه را سال ۱۳۴۹ زدند و سال ۱۳۵۰ تمامی این مجموعه‌ها برای رقابتهای آسیایی تهران به بهره‌برداری رسیدند.
دو چالش حکومت با فوتبال؛ زنان و مهسا امینی
حکومت با دو چالش ایدئولوژیک و امنیتی در قبال لیگ برتر مواجه شده است.
سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال ۱۱ مرداد ۱۴۰۲، هفته نخست رقابتهای لیگ برتر را به تعویق انداختند. رسانه‌های ایران، از جمله خبرگزاری «ایسنا»، دلیل این تعویق را نه گرمای هوا که فشارهای کنفدراسیون فوتبال آسیا برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها دانستند.
از همین تاریخ، تخریب ورزشگاه آزادی در تهران آغاز شد. دهم مرداد ایسنا اعلام کرده بود ورزشگاه‌های «یادگار امام» تبریز، «نقش جهان» اصفهان، «شهدای فولاد» اهواز، «آزادی» تهران و «شهید سلیمانی» سیرجان مجوز میزبانی از زنان را دریافت کرده‌اند. با این وجود، تماشاگران زن فقط اجازه ورود به یک ورزشگاه را پیدا کردند و تماشاگران مرد و زن تهرانی به صورت کامل از حضور در ورزشگاه‌ها منع شدند.
پنج‌شنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۲، هواداران زن «سپاهان» اجازه ورود به ورزشگاه را نداشتند. اما یک روز قبل، حدود ۱۵۰ تماشاگر زن وارد ورزشگاه سیرجان شدند؛ حضوری که با تبلیغات گسترده رسانه‌های نزدیک به حکومت و حتی خبررسانی در کانال‌های خبری فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی همراه شد.
منابع «ایران‌وایر» می‌گویند حضور کم‌تعداد، گزینشی و محدود تماشاگران زن در هفتههای آینده نیز جزیی از برنامه‌های فدراسیون فوتبال خواهد بود.
تصاویری که از این زنان در رسانه‌ها منتشر می‌شود نیز به عنوان سند در اختیار کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار خواهند گرفت.
در سیرجان، تماشاگران گزینشی زن در حالی وارد ورزشگاه شدند که تا یک روز پیش از آن، هیچ اطلاع‌رسانی در مورد فروش بلیت در سامانه‌های رسمی برای زنان این شهر منتشر نشده بود.
چالش دوم، موضوع امنیتی است؛ نزدیک شدن به سال‌روز درگذشت مهسا امینی و آغاز جنبش اعتراضی.
اعتراضات سراسری با شعار «زن، زندگی، آزادی» از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ با به قتل رسیدن مهسا (ژینا) امینی به دست ماموران «گشت ارشاد» در ایران آغاز شد. طی ماه‌های اخیر، فراخوان‌های متعددی برای بازگشت مردم به خیابان‌ها و تجمعات اعتراضی منتشر شده‌اند.
در روزهای گذشته، اخباری مبنی بر احضار بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری در سال قبل و اخذ تعهد از آن‌ها برای خارج نشدن از منزل در سال‌روز فوت مهسا امینی منتشر شدند.
از سویی دیگر، برخلاف سال‌های گذشته، فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی اقدام به اعلام تاریخ برگزاری رقابتهای لیگ برتر تا ۱۰ هفته پایانی نکرده و فقط زمان برگزاری چهار هفته نخست مسابقات را منتشر کرده است؛ یعنی تا پایان هفته چهارم لیگ برتر و روز ۹ شهریور.
لیگ برتر از چالش‌های پیش روی حکومت شده است. ورزشگاهی را تخریب کردند تا حتی احتمال شکل گرفتن یک کلونی در هفتههای آینده وجود نداشته باشد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر