۱۰دسامبر، روز جهانی «حقوق‌بشر»، امسال برای ایرانیان بیشتر از همیشه پررنگ بود. در کنار جایزه «صلح» بنیاد نوبل که به «نرگس محمدی»، مدافع سرشناس حقوق‌بشر که در زندان اوین زندانی است داده شده، ایرانیان بسیاری در سرتاسر جهان این روز را با حضور و یاد قربانیان نقض حقوق‌بشر گرامی داشتند.
یکی از این نشست‌ها در ماینز آلمان بود و «نسرین ستوده»، زندانی سیاسی سابق و وکیل سرشناس حقوق‌بشری در ایران نیز، در آن به‌صورت آنلاین حضور داشت.
او در این نشست، از حقوق پایمال شده بهاییان ایران و لزوم همراهی ایرانیان با هم‌وطنان بهایی‌شان گفت. از این گفت که در بازداشت اخیرش، دوباره با «مهوش ثابتی» و «فریبا کمال آبادی»، از شهروندان بهایی ایران هم‌بند شده که در دهه ۶۰ و ۷۰، زندگی‌شان ناچار از تحمل ده سال زندان هستند.
***
نشست روز جهانی حقوق‌بشر در ماینز آلمان با ابتکار گروهی از فعالان حقوق‌بشر و با حضور آسیب‌دیدگان چشمی و جسمی، زندانیان سیاسی سابق، گروه‌های حقوق‌بشری مخالف مجازات اعدام و جمعی از ایرانیان ساکن فرانکفورت و ماینس، روز یکشنبه ۱۹آذر۱۴۰۲ برگزار شد.
در این نشست، نسرین ستوده از تهران به‌صورت آنلاین حضور داشت و در کنار حاضران، این روز را گرامی داشت.
او در سخنرانی چند دقیقه‌ای خود که ویدیوهایی از آن‌به‌دست «ایران‌وایر» رسیده، بر لایه‌های متعدد نقض حقوق‌بشر در ایران تاکید کرد و گفت: «ما این روزها، در آستانه سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق‌بشر قرار داریم و این سند بین‌المللی پس از جنگ جهانی دوم، در جهت ایجاد صلح و امنیت بین‌المللی به تصویب رسیده است. مطابق آنچه در منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق‌بشر آمده، جهان برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی ناگزیر از رعایت حقوق‌بشر است.»
این وکیل سرشناس حقوق‌بشری، در ادامه گفت: «تجربه بشر نشان داده که حقوق‌بشر، حقوق اقلیت‌هاست. اقلیت‌های قومی، نژادی، مذهبی و غیره.»
نسرین ستوده با تاکید بر اینکه «حقوق زنان، بخش مهمی از بحث مربوط به حقوق‌بشر را در بر می‌گیرد»، گفت: «طی ۵ دهه گذشته، مردم ایران مخالفت‌های مکرر خود را با سیاست‌های رسمی حکومت در جهت سرکوب زنان نشان دادند. اوج این مخالفت در یک سال و نیم گذشته در جنبش «زن، زندگی، آزادی» خودش را نشان داد که البته هنوز شعله‌های آن در سینه‌های همه ما روشن است و این جنبش خاموش نشده و تا رسیدن به اهدافش ادامه پیدا خواهد کرد.»
خانم ستوده با تاکید بر اینکه نقض حقوق بهاییان ایران موضوعی است که او برای صحبت‌های خود برای این نشست انتخاب کرده، گفت: «می‌دانید که ادامه این نقض حقوق بهاییان در ایران می‌تواند واقعا، صلح و امنیت بین‌المللی را هم در منطقه و هم در دیگر نقاط جهان به خطر بیاندازد.»
این حقوق‌دان و زندانی سیاسی سابق همچنین گفت: «در ماه‌های اخیر تجاوز به حقوق شهروندی بهاییان در ایران افزایش پیدا کرده به منزل تعداد زیادی از آن‌ها حمله شده، نه‌تنها اموال ارزشمند آن‌ها به یغما رفته، بلکه اسناد مالکیت و اسناد هویت آن‌ها هم ازجمله کارت‌های ملی‌شان را ماموران با خودشان برده‌اند.»
خانم ستوده به ممنوعیت از تحصیل شهروندان بهایی در دانشگاه‌های ایران که سال‌هاست توسط حکومت به‌صورت سیستماتیک صورت می‌گیرد نیز اشاره کرده و گفت: «وقتی در جریان خاکسپاری آرمیتا گراوند بازداشت شدم، مجددا با مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی هم‌بند شدم. آن‌ها در دهه ۶۰ و ۷۰ عمرشان دوباره به ده سال دیگر زندان محکوم شدند. این ظالمانه است و ظلم مثل آب آلوده‌ای است که به زندگی همه ما وارد می‌شود. ما قطعا در مقابل چنین ظلمی نسبت به هم‌وطنان بهایی‌مان ساکت نمی‌مانیم. به‌ویژه اینکه آن‌ها به همه وظایف شهروندی خود، از جمله پرداخت مالیات عمل می‌کنند.»
اشاره نسرین ستوده به بازداشت او، «منظر ضرابی»، مادر دادخواه ۴ قربانی سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی به دست سپاه و ده‌ها شهروند دیگر در مراسم خاکسپاری «آرمیتا گراوند» است.
خانم ستوده مدتی بعد از این بازداشت به زندان قرچک منتقل شد و همان موقع در نامهای از این زندان، بر مقاومت در مقابل مامورانی که از آن‌ها می‌خواستند حجاب بر سر کنند، توسط خود و دیگر زنانی که با او در مراسم خاکسپاری آرمیتا بازداشت شده بودند تاکید کرد و نوشت: «حیاط دادسرای اوین را زنانه کرده بودیم.»
آرمیتا دختر ۱۶ ساله‌ای بود که در پی سر نکردن حجاب اجباری، در مترو «شهدا» در تهران به کما رفت و مدتی بعد در بیمارستان «فجر» نیروی هوایی جان باخت. پیش‌از این منابعی به ایران‌وایر گفته بودند که آرمیتا که مقنعه به سر نداشته بعد از درگیری با یک زن آتش‌به‌اختیار، سرش به بدنه مترو برخورد کرده و به کما رفته بود.
مهوش ثابت و فریبا کمال‌آبادی، دو زندانی بهایی زن هستند که حکم ۱۰ سال زندان خود در زندان اوین را می‌گذرانند. آن‌ها هم‌اکنون در اعتراض به «رویکرد ویرانگر حکومت»، همراه با نرگس محمدی و دو زندانی بهایی دیگر به نامهای «مهوش عدالتی» و «سپیده کشاورز»، در این زندان دست به اعتصاب غذای سه روزه زدند. نسرین ستوده در ادامه سخنرانی خود در جمع مدافعان حقوق‌بشر در ماینس آلمان تاکید کرد: «پس باید از حقوق شهروندی شایسته و برابری برخوردار باشند. خواسته ما این است. به تبعیض علیه هم‌وطنان بهایی‌مان پایان داده شود و زندانی‌های سیاسی، از جمله زندانیان بهایی را آزاد کنند و به آزار آن‌ها پایان دهند.»
خانم ستوده در پایان نیز تاکید کرد: «ما هرگز هیچ یک از موارد نقض حقوق‌بشر را نمی‌توانیم در زندگی روزمره خود نادیده بگیریم.»
نشستی با حضور شاهدان زنده جنایت‌های حکومت
در این نشست، شماری از بهاییان ایران، آسیب‌دیدگان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» و برخی از زندانیان سیاسی سابق برگزار شد.
«مرسده شاهین‌کار»، «فرزاد مرادی‌نیا»، «زانیار تندرو» از آسیب‌دیدگان چشمی و «سیما مرادبیگی»، زن جوانی که ماموران دستش را نشانه گرفتند و اکنون به یکی از نمادهای زنان معترض کرد تبدیل شده، حضور داشتند.
بنا بر ویدیوهایی که از این مراسم به دست ایران‌وایر رسیده، این زنان و مردان جوان آسیب‌دیده، هر یک در سخنانی کوتاه بر لزوم امیدواری و صبر پیشه کردن در مسیر مبارزه برای حقوق‌بشر تاکید کرده‌اند.
همچنین، به گفته «بهروز اسدی»، فعال حقوق‌بشر ساکن آلمان و از برگزارکنندگان این نشست، «کامران قادری»، شهروند دوتابعیتی ایرانی-اتریشی که با اتهام «جاسوسی» به ده سال زندان محکوم شده بود و به‌تازگی از زندان‌های جمهوری اسلامی آزاد شده و به اتریش بازگشته نیز، در این نشست حضور داشته است.
آقای اسدی با تاکید بر اینکه، حضور این قربانیان جنایت‌های حکومت چه در عرصه خیابان و چه در زندان‌ها، دلیلی بر نقض گسترده حقوق‌بشر در ایران است، می‌گوید: «بزرگداشت قربانیان با هم‌صدا شدن با دادخواهان، عدالت خواهان و شاهدان میسر است و تنها با کار جمعی می‌توان جواب این رژیم با پروندهای قطور جنایت و زندان و شکنجه و اعدام را داد.»
او می‌گوید که در این نشست موضوع مخالفت با مجازات اعدام به‌عنوان یک مبارزه جهانی نیز مطرح شده و رییس سازمان بین‌المللی «نه به اعدام» نیز در این نشست حضور و مشارکت داشته است.
آقای اسدی به ایران‌وایر می‌گوید که هدف از برگزاری این گردهمایی، بزرگداشت روز جهانی حقوق‌بشر در شرایطی بوده که یک ایرانی محبوس در زندان اوین، یعنی نرگس محمدی، جایزه نوبل صلح را دریافت کرده و ایرانیان بسیاری آسیب‌دیده از جنایت‌های حکومت، شاهدان زنده نقض گسترده حقوق‌بشر در ایران هستند.
او توضیح می‌دهد: «نقض حقوق‌بشر در ایران تبدیل به یک سیستم و رویه حکومتی شده است. نقض حقوق‌بشر در ایران سیستماتیزه است و در همه ارگان‌ها از قوه‌قضاییه، دستگاه‌های امنیتی و حتی سازمان‌های خدمات‌رسان که در این چارچوب کار می‌کنند، فقط کارشان سرکوب و رعب و وحشت است. ما با یک حکومت تبهکار سر کار داریم و بنابراین مبارزه در چارچوب نقض حقوق‌بشر، یک مبارزه اساسی است.»
تلاش مدافعان حقوق‌بشر برای رساندن صدای معترضان و قربانیان نقض گسترده حقوق‌بشر در ایران، در یک سال اخیر نمودهای جدی و دستاوردهای بزرگی داشته است.
ده‌ها مقام و نهاد جمهوری اسلامی در اتحادیه اروپا و بریتانیا تحت تحریم‌های حقوق‌بشری قرار گرفته‌اند. در آمریکا و کانادا، نیز اوضاع بر همین منوال است. کانادا، تنها در یک اقدام بیش از ده هزار عضو سپاه پاسداران را تحت تحریم قرار داد و ده‌ها نفر دیگر نیز در لیست تحریم های این کشور قرار گرفته اند.
امروز اگرچه صدای قربانیان نقض حقوق‌بشر در جهان بیشتر از همیشه شنیده می‌شود، اما همچنان این نقض سیستماتیک به دست حکومت ادامه دارد و هر روزه افراد بیشتری به‌خصوص از میان نسل جوان، قربانی سیاست سرکوب حکومت می‌شوند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر