نقش امام زمان در جنگ ایران و عربستان

در طول پنج سال گذشته، در ادبیات مروجان «ظهور امام زمان» در ایران، عربستان یکی از کلیدواژه های مهم بوده است. به طور کلی، از نظر شیعیان، عربستان به عنوان «کانون تحولات عصر ظهور» قلمداد می شود ولی توجه به رویدادهای مرتبط با این تحولات در پنج سال اخیر شدت بیش تری یافته است.

بگذارید از خرداد سال ۹۰ شروع کنیم؛ در کشاکش بحث های نقادانه علیه انتشار سی دی «ظهور نزدیک است» و «لحظه دیدار» که محمود احمدی نژاد را از یاران امام زمان معرفی می کرد، شایعه شد که امام زمان به زودی در عربستان ظهور می کند. سایت «عصر ایران» در آن زمان نوشت بنابر عقاید برخی نزدیکان به احمدی نژاد(جریان حجتیه جدید)، قرار بود در ۱۴ خرداد ۹۰، هم‎زمان با ظهور امام زمان، نیابت فقها که متعلق به دوران غیبت امام دوازدهم شیعیان است، تمام شود و شیعیان به طور مستقیم با امام زمان مرتبط باشند.
در طول سال های گذشته، جریان نزدیک به احمدی نژاد همواره متهم بوده که تحت پوشش «ادبیات ظهور»، در تلاش برای پایان دادن حاکمیت روحانیون و فقهای شیعه است.

بر اساس گزارش رسانه های اصول گرا، جریان «اسفندیار رحیم مشایی» مدعی بود از خرداد ۹۰ دوره ظهور صغری آغاز می شود و آن ها به عنوان افراد خاص، مستقیما با امام زمان در تماس خواهند بود. برخی هم خبر داده بودند که قرار است در جریان این اتفاقات، مشایی به عنوان  لیدر این جریان که اصول گرایان آن را «انحرافی» می خوانند، شهید شود.  

تنها جریان مشایی مروج چنین ادبیاتی نبودند؛ «علی سعیدی»، نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهریور ۹۰ گفته بود آمادگی منطقه ای یکی از شرایط ظهور است و این آمادگی بدون تغییر خاورمیانه ممکن نیست.
او تاکید کرده بود که شرایط دنیا و خاورمیانه در حال تغییر است:«ایران در حمایت و پشتیبانی های انقلابی کشورهای منطقه، پتانسیل و نقش اساسی دارد و در واقع، آن ها را رهبری می کند.»‌

سعیدی اضافه کرده بود که تحولات منطقه ایران و عربستان دچار چالش هستند. او بعدها توضیح داد: «تا زمانی که کسانی چون شاه عربستان بر مردم مسلمان حکومت می کنند، نمی توان انتظار ظهور داشت.
سعیدی سپاه را یکی از ابزار زمینه ساز ظهور معرفی کرده بود.

 «مهدی طائب»، رییس قرارگاه «عمار» که یکی از نهادهای مهم در ترویج ادبیات ظهور در ایران است هم با تایید چنین گفته هایی، از مردم خواست: «همان گونه که شاه را از کشور بیرون کردیم، به مردم کشورهای دیگر هم کمک کنیم تا این اتفاق صورت بگیرد.»‌

با وجود چنین باورهای مکملی که از سوی روحانیون نزدیک به علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ترویج می شد، داستان های ظهور در دو سال آخر دولت احمدی نژاد سبب چالش های سیاسی بسیاری بین حلقه نزدیک به او و اصول گرایان شد.

با پایان دولت احمدی نژاد، عربستان از زاویه ای دیگر در ادبیات ظهور، ظهور کرد. بهمن ۹۳ «ملک عبدالله»، پادشاه عربستان درگذشت و موجی تازه در ادبیات ظهور برانگیخت. در آن دوران، «احمد جنتی»، دبیر شورای نگهبان در خطبه های نماز جمعه تهران مرگ ملک عبدالله را تبریک گفت. تبریک او تعجب بسیاری را برانگیخت ولی بی مبنا نبود.

در یکی از مشهورترین روایت های مربوط به ظهور، از امام صادق نقل شده است: «هرکس مرگ عبدالله را برای من تضمین کند، من ظهور قائم را برای او تضمین می کنم.»

اعلام خبر مرگ ملک عبدالله سبب شد این روایت بارها در فضای مجازی منتشر شود و یکی از نشانه های مهم ظهور تحقق یافته به نظر برسد. هم چنین طبق روایات شیعه، مرگ ملک عبدالله سبب می شود اختلافات داخلی در حکومت حجاز (عربستان) گسترش یابد و این نیز یکی دیگر از نشانه های ظهور است.

اندکی بعد مهدی طائب با ابراز خوشحالی از مرگ ملک عبدالله گفت:‌ «مکه محل امنی برای ظهور امام زمان نیست... اوبامای خبیث و پست، فرمانده کل قوای امریکا است و اختیار همه سلاح های هسته ای در دست او است و تا حضرت ظهور کند، بعد از چند دقیقه مکه نابود می شود.»‌

در همین دوران و پیش از مرگ ملک عبدالله، علایم تازه ای از خارج از عربستان، در سوریه و عراق ظهور کرده بود.

بر اساس ادبیات ظهور، در دوران ظهور امام زمان سه جریان مهم فعال هستند؛ «جریان یمانی» که از یمن خواهد آمد و پس از ظهور، در حجاز و یمن حکومت تشکیل می دهد، «جریان خراسانی» که از ایران خواهد آمد و سید خراسانی پرچم این گروه را در دست دارد و پیش از ظهور امام زمان، حکومت تشکیل می دهد و «جریان سفیانی» که گروه باطل است و در شام و سوریه شورش می کند.

در این مسیر، دو گروه یمانی و خراسانی هم پیمان هستند و علیه سفیانی می جنگند. در حاشیه این بحث ها، کشته شدن «سید حسنی» (نفس زکیه) در مکه هم از دیگر نشانه های ظهور شمرده می شود.

حالا می توانید این جریان های تاریخی را با وقایع امروز تطبیق بدهید؛ کاری که در ادبیات ظهور به شدت شایع است؛ مثلا یمانی ها می توانند همین شبه نظامیان «حوثی» باشند که با حمایت ایران در یمن علیه عربستان می جنگند. البته قبلا این عنوان برای «حسن نصرالله»، رهبر حزب الله لبنان به کار برده می شد ولی فعلا حوثی ها بیش تر مورد توجه هستند. درباره این که داعش همان سفیانی ها هستند، تردیدهای زیادی وارد شده ولی برخی علمای مذهبی و رسانه های اصول گرا گفته و نوشته اند «داعش» می تواند نشانه و مقدمه ظهور سفیانی ها باشد.

بر اساس ادبیات ظهور، «صدام حسین» سفیانی اول بوده که کشته شد و اکنون آن ها منتظر سفیانی دوم هستند. تکلیف سید خراسانی هم که مشخص است و فعلا کم نیستند کسانی که آیت الله علی خامنه ای را سید خراسانی می دانند.

طبق همین روایت ها، احتمالا کم نخواهند بود کسانی که برای جانشینی او دنبال سید خراسانی خواهند رفت تا پای ادبیات ظهور لنگ نماند. علاوه بر سید خراسانی، مصداق سید حسنی هم در گفت وگوهای داغ ظهور، «شیخ نمر»، فعال شیعه عربستانی دانسته شد که سال گذشته دولت عربستان او را اعدام کرد. «قاسم سلیمانی» هم خیلی راحت می تواند «شعیب بن صالح»، فرمانده لشگر سید خراسانی باشد.

این تطبیق ها و ادعاها البته متعلق به ایران نیستند. در طول سال های گذشته، «احمد اسماعیل بصری» مشهور به «احمد الحسن» که یک مهندس شهرسازی بود، در عراق مدعی شد با چهار واسطه، اولاد امام زمان و یمانی است و می خواهد حکومت عصر ظهور را زمینه سازی کند.

احمد الحسن در خوزستان ایران هم حامیانی داشت. به قدرت رسیدن شیعیان در عراق سبب شده در سال های اخیر ادبیات ظهور بیش تر و قوی تر ترویج شود و مروجان ظهور در ایران احساس تنهایی نکنند.

در مجموع و بر مبنای این شواهد مذهبی، برخی از مقام های مسوول ایران چندان از وقایع خاورمیانه نگران نیستند و به تعبیر علی سعیدی،‌ نماینده ولی فقیه در سپاه، این اتفاقات باید در سوریه شکل می گرفت. «علیرضا پناهیان»، واعظ مشهور نیز اردیبهشت ۹۵ با اشاره به تحولات منطقه گفته است:‌ «دلایل ظهور دارند ما را محاصره می کنند. اگر این همه آمادگی که در منطقه به وجود آمده، دلیل بر نزدیکی ظهور نیست... ولی این احتمال ها، احتمال هایی نیستند که به سادگی بتوان از کنارشان عبور کرد.»

علی سعیدی هم چنین وضعیت کنونی خاورمیانه را مرحله چهارم آمادگی برای ظهور امام زمان می داند و می گوید:«]در جریان آن[غرب آسیا و خاورمیانه باید متحول شود.»

علی سعیدی این سخنان را خرداد ۹۴ بیان کرده و از آمادگی فردی، آمادگی جهادی، تشکیل حکومت شبیه حکومت امام زمان و آمادگی بین المللی، به عنوان چهار مرحله دیگر ظهور نام برده و توجه به این امور را از وظایف رهبر، دولت و مردم دانسته است.

اگرچه دشوار است گفت منطق تشدید ادبیات و رویکرد سیدعلی خامنه ای علیه عربستان سعودی به چنین باورهایی مرتبط است ولی حداقل می توان گفت برخی از مهم ترین چهره های سیاسی نزدیک به او از چنین تفاسیری استقبال و حتی آن را تشویق می کنند. آن ها این روزها همراه مداحان زمزمه می کنند:

هستند شیاطین همه درگیر تبانی
ایران شده آماده یک جنگ جهانی

...

شمشیر عجم منتظر رخصت جنگ است
مکه بشود مرکز ایران چه قشنگ است

ما منتظر حمله ای از سوی حجازیم
تا بین بقیعش حرمی ناب بسازیم

«یا حیدر کرار» زند نقش به زودی

بر پرچم سبز عربستان سعودی