شادی با هانی، در غیاب پدر

پدرام قائمی- شهروند خبرنگار

هادی نه محروم بود و نه مصدوم. بدون اینکه قراردادش را هم فسخ کند، گذاشت و رفت. بدون خبر هم رفت! رفت و دیگر هم برنخواهد گشت. شاید حالا آن دنیا، کنار ناصرحجازی و غلامحسین مظلومی و پرویز دهداری و سیروس قایقران، آرام آرام تیم جدیدشان را تشکیل می‌دهند. پرسپولیس بدون هادی نوروزی وارد زمین شد. آن هم با صبای قم در تهران و با پیراهن‌هایی یک دست مشکی رنگ.

 «رضا نورمحمدی» که حالا باید کاپیتان جدید پرسپولیسی‌ها باشد، قبل از بازی گفته بود به دنبال راهکاری هستند که بازوبند هادی را به دست نبندند. «محسن بنگر» هم که همیشه در شب‌های قبل از بازی و در اردوهای پرسپولیس با هادی هم اتاق بود، این بار حاضر نشد با کسی هم اتاق شود و در صفحه اینستاگرامش عکسی را شب قبل از بازی با صبا منتشر کرد که روی تخت خالی کنارش، گل‌های پرپر ریخته بود و یک قاب عکس از هادی نوروزی. زیرش نوشته بود: «تو همیشه کنار من هستی هادی»

پرسپولیسی‌ها با چنین فضایی وارد بازی شدند. با حرف‌های مغرضانه علی دایی که تمام تکریم‌های هادی نوروزی را «شو» خوانده بود. حتی تلاش سازمان لیگ برای برگزار شدن بازی در ساعت ۱۸: ۲۴ دقیقه و آن هم به احترام هادی نوروزی که پیراهن شماره ۲۴ را به تن می‌کرد را هم یک نمایش برای خودنمایی آقایان قلمداد کرده بود.

پرسپولیسی‌ها با پیراهن مشکی، بازوبندهایی مشکی و زیرپیراهن‌هایی که منقش به عکس کاپیتان بود وارد زمین شدند. در لحظه ورود بازیکنان به زمین، سکوهای روبروی جایگاه، تصویر پیراهن هادی نوروزی را به‌‌ همان سیاق «موزاییک» با پارچه‌های قرمز و سفید ساختند. یک دقیقه قبل از شروع بازی تمام ورزشگاه به احترام کاپیتان سکوت کرد و بعد بازی آغاز شد. برانکو ایوانکوویچ برای اولین بار در تاریخ مربیگری در ایران، با لباس سیاه کنار زمین ایستاده بود و علی دایی هم مثل همیشه با گلی که به پرسپولیس زد به آسمان پرید.

دقیقه ۲۴ بار دیگر روبروی جایگاه «موزاییک» شماره ۲۴ را ساخت و هواداران به مدت یک دقیقه یک صدا هادی را تشویق کردند. دقایقی بعد، پرسپولیسی‌ها که از رفتار سرمربی صبای قم به تنگ آمده بودند، به جای توهین و یا فحاشی به علی دایی، دشمن درجه یک او را تشویق کردند. یعنی علی کریمی! فریاد «علی فقط کریمی» شاید از فحاشی‌های مرسوم در ورزشگاه هم برای دایی غیرقابل تحمل‌تر و سنگین‌تر بود.

پرسپولیس در نیمه دوم بازی را شکست خورده آغاز کرد و هواداران پرسپولیس با شعارهای خود از بازیکنان می‌خواستند برای شادی روح هادی گل بزنند. روی سکوهای جایگاه ویژه می‌توانستیم چهره‌هایی آشنا را ببینیم. بازیکنان و مربیان قدیمی پرسپولیس که همگی با پیراهن مشکی وارد ورزشگاه شده بودند. در این بین چهره «سیروس الوند» به عنوان یک کارگردان نامی سینمای ایران جلب توجه می‌کرد. او هر زمان هواداران پرسپولیس نام هادی را به به زبان می‌آوردند یا برایش «موزاییک ۲۴» را ساختند به پهنای صورت اشک می‌ریخت. در پایان بازی به فارس گفته بود: «وقتی هواداران شعار می‌دادند چشمم به پدر هادی می‌افتاد که گریه می‌کرد. من هم پدر هادی را می‌دیدم گریه‌ام می‌گرفت. چراکه در صورت پدر هادی پر از سؤال است. هواداران پرسپولیس به هادی نوروزی لطف دارند، اما این کار‌ها برای پدر هادی فرزندش نمی‌شود. من یک پرسپولیسی دو آتشه هستم و با فوت هادی نوروزی قلبم شکست.»

در دقیقه ۶۸ بازی، یکی از هواداران پرسپولیس به زمین دوید و پس از طی مسافتی توسط نیروهای انتظامی بازداشت شد. روی پیراهن او تصویری از هادی نوروزی نقش بسته بود. دقیقه ۸۶ و در حالی که خیلی‌ها آماده بودند که پرسپولیس اولین شکست را بدون هادی تجربه کند، با ضربه سر «مهدی طارمی» به گل تساوی رسید تا لااقل پرسپولیس بدون هادی شکست نخورد. طارمی  بعد از گل به سمت نیمکتی دوید که «هانی» پسر خردسال هادی روی آن و کنار بازیکنان ذخیره نشسته بود. بعد از گل، طارمی فرزند هادی را در آغوش گرفت و با او‌‌ همان شادی گل تاریخی پدر را تکرار کرد. دستی که روی سینه قلب می‌ساخت. قلبی که امروز دیگر زیر خاک نمی‌تپد.

جای هادی خالی بود. در روزی که ورزشگاه آزادی دیگر نمی‌خواست مثل آخرین باری که نوروزی وارد ورزشگاه شد او را هو کند. هادی نوروزی آخرین بار در همین ورزشگاه از سوی لیدری به نام «عباس اسماعیل بیگی» هو شده بود و حالا بعد از رفتنش به شدت تشویق شد! این دنیای حیرت انگیز ماست.