دانیال دایان؛ شهروندخبرنگار
در پی کشته شدن تعدادی از مهاجران افغانستانی در واقعه رودخانه «هریرود» و برخی دیگر در تیراندازی نیروهای انتظامی به خودروی حامل مهاجران غیرقانونی، مذاکراتی میان ایران و افغانستان انجام شد که در جهت جلوگیری از عبور و مرور غیرقانونی بین دو کشور و هم‌چنین تسهیل شرایط مهاجران افغانستانی در ایران بود. هم‌زمان، با حمایت حکومت افغانستان، کمپینی در این کشور راه‌اندازی شده است که می‌خواهد نسبت به خطرات راه‌های غیرقانونی مهاجرت اطلاع‌رسانی کند.
****
شروع به کار کمپین «میهن من - عزت من» را وزارت مهاجرین و عودت‌کنندگان افغانستان اعلام کرد و توضیح داد که این کمپین در جهت مبارزه با قاچاق انسان و مهاجرت‌غیرقانونی است. راه‌اندازی این کمپین، تصمیم کابینه افغانستان است. قرار است نهادهای دولتی به همراه وزارت فرهنگ و نهادهای مدنی مثل «افغان فلم» در جهت این هدف، به تولید محتوا بپردازند تا بتوانند از خطراتی که جان افغانستانی‌ها را تهدید می‌کند، جلوگیری کنند.
به گفته دکتر «عالمه معین»، معاون وزارت مهاجرین افغانستان، یکی از مشکلات جامعه این کشور، عدم آگاهی جوانان و خانواده‌ها از پیامدهای مهاجرت نامنظم و نیز نبود آگاهی در مورد حقوق پناهندگی و قوانین کشورهای مختلف است.
نمونه‌های روایت‌های مهاجران افغانستانی در شرح سختی‌های مسیر و تبعیض‌های کشورهای مقصد بارها در رسانه‌ها منتشر شده‌اند. «گل محمد» هم یکی از شهروندان افغانستان در استان «هرات» است که چهار بار قاچاقی به ایران سفر کرده است اما حالا بی‌کار در خیابان‌های شهر هرات، در جست‌وجوی کار پرسه می‌زند. او که می‌خواهد برای بار پنجم خود را غیرقانونی به ایران برساند و مشغول به کارگری شود، به «ایران‌وایر» می‌گوید از خطرات این سفر آگاه است اما چاره‌ای جز رفتن به ایران ندارد.
«فیروز»، جوان ۳۰ ساله‌ای از شهروندان افغانستان است. او هم بارها قاچاقی به ایران سفر کرده است و می‌گوید راهی برای تامین معیشت خانواده پنج نفری خود ندارد: «اگر با گذرنامه به ایران نروم و من را بگیرند، این‌بار ممکن است تا هفت ماه در ایران زندانی بشوم. من که از دل خوش نمی‌روم، مجبورم. این‌جا [افغانستان] کار و کاسبی نیست.»
او به سیاست‌ها و تصمیم‌های حکومت افغانستان هم نقد دارد که نتوانسته است با معضل گسترده بی‌کاری در افغانستان مبارزه کند: «حکومت هیچ کاری برای ما نکرده است. من در همین چهار ماه که قرنطینه بود، به خاطر کرونا نتوانستم ۱۰ روز کار کنم. حالا مجبور هستم به ایران بروم. در افغانستان هیچ کاری نیست.»
استان «نیمروز» در جنوب غرب افغانستان را به عنوان «بهشت قاچاق‌بران» می‌شناسند. بیشتر سفرهای غیرقانونی از همین استان اتفاق می‌افتد. منابع محلی به «ایران‌وایر» می‌گویند هزینه سفر قاچاقی به ایران تا سه میلیون تومان هم می‌رسد. تاکنون حکومت افغانستان برای مقابله با قاچاق‌بران در این استان هیچ اقدامی انجام نداده است.
«محمد» یکی دیگر از شهروندان افغانستانی است که در روزهای آینده قرار است به نیمروز برود و قاچاق‌چی پیدا کند تا او را از طریق پاکستان به ایران ببرند: «من چندین مرتبه از نیمروز به ایران رفته‌ام. در نیمروز قاچاق‌بران انسان زیاد و همه با هم آشنا هستند. همین که به ایران برسم، هزینه قاچاق‌بری که می‌شناسم را قسطی پرداخت می‌کنم. باید چندین روز در دشت‌های پاکستان پیاده‌روی کنیم تا به ایران برسیم. راه سختی در پیش دارم.»
طبق آمار وزارت مهاجرت افغانستان، طی یک دهه گذشته، ۱۰ میلیون افغانستانی به کشورشان بازگشته‌اند. اما هم‌چنان شش میلیون نفر از تبعه‌های این کشور در سراسر جهان مهاجر یا پناه‌جو هستند.
طبق همین آمار، در ایران دست‌کم دو میلیون و ۵۰۰هزار افغانستانی مهاجر حضور دارند. به گفته مقامات افغانستانی، خواسته مهاجرت به ایران هم‌چنان میان افغانستانی‌ها قوی است.
مطالب مرتبط:
مهاجران افغانستانی کشته شده در مرز ایران کیستند
وجود دست‌کم یک کودک میان مهاجران افغانستانی غرق‌شده؛ سکوت هیات تحقیقات مشترک دو کشور
شاهدان عینی: ماموران مرزی ایران هم‌سفران افغانستانی‌مان را غرق کردند
افزایش ناامنی پناه‌جویان ایرانی در پی واقعه هریرود علیه مهاجران افغانستانی در مرز ایران
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر