آتوسا ایران‌مهر – شهروندخبرنگار
زنان ورزش ایران در حالی برای کاستن از تبعیض‌ها به سمت تحقق رویای برابری مردان و زنان حرکت می‌کنند که هم‌چنان زیر سایه حجاب اجباری و پوشش سنگین در روزهای گرم و سرد، تبعیض‌های آشکار امکاناتی و سخت‌افزاری میان ورزشکاران مرد و زن، محرومیت از ورود به ورزشگاه‌ها به عنوان تماشاگر و البته با فتواها یا دستور‌العمل‌های شدیداللحن مراجع تقلید یا ائمه جمعه، زیر فشار هستند.
زنانی که «ریحانه‌ها»، «بانوان» و «خواهران »خوانده می‌شوند و میان واژه‌ها نیز گرفتار شده‌اند. قاعدتا در چنین فضایی، سهم آن‌ها در حجم انبوه رسانه‌ها و برنامه‌های ورزشی نیز ناچیز است.
روزگاری فوتبال یک ورزش کاملاً مردانه محسوب می‌شد. این ورزش زمانی در بریتانیا برای زنان ممنوع بود. با این وجود، در ایرانِ پیش از انقلاب، فوتبال زنان متولد شد؛ یعنی هم‌زمان با فوتبال مردان، زنان نیز پا به توپ شدند و در آستانه تشکیل اولین تیم ملی فوتبال زنان، انقلاب اسلامی طلوع کرد تا فوتبال این قشر برای سه دهه غروب کند.
***
پس از آن، فوتبال برای زنان ایران از دهه ۸۰ شمسی با فوتبال داخل سالن معنا شد. آن‌ها یاد گرفتند در فضایی کوچک توپ را حرکت بدهند، دریبل بزنند و تمام هنرشان را در فوتسال نشان دهند و به سرعت غول آسیا لقب گرفتند. دو قهرمانی در جام ملت‌های فوتسال زنان آسیا، توانمندی زنان ایرانی را با وجود تبعیض‌ها به دنیا نشان داد.
اولین قهرمانی زنان فوتسالیست ایران در سال ۲۰۱۵ به دست آمد. این اولین مدال طلای قاره‌ای یک ورزش توپ و تور در تاریخ ورزش زنان ایران بود.
دومین قهرمانی، سال ۲۰۱۸، یعنی بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۹۸ با پیروزی مقابل زنان ژاپن ثبت شد.
«لیلا صوفی‌زاده»، نایب رییس وقت زنان در فدراسیون فوتبال و هم‌چنین «علی کفاشیان»، نایب رییس پیشین این فدراسیون از نزدیک شاهد این قهرمانی بودند. در همان لحظه، علی کفاشیان وعده داد ۲۲ میلیون تومان به یکایک اعضای این تیم پرداخت خواهد شد. این پاداش به تصویب هیات رییسه فدراسیون فوتبال هم رسید. ۹ ماه بعد تیم ملی فوتبال مردان با تکرار سنگین‌ترین شکست در تاریخ جام ملت‌ها، از این مسابقات حذف شدند. اما بازیکنان و کادر فنی آن تا پیش از مرحله نیمه نهایی، رقمی بیش از پاداش قهرمانی وعده داده شده به دختران فوتسالیست قهرمان ایران را به دست آوردند.
علاوه بر مبالغی که قبل از اعزام تیم ملی اهدا شده بود، در حین مسابقات هم «محمدرضا داورزنی»، معاون وزیر ورزش و جوانان چمدانی حاوی ۴۵۰ هزار یورو با خود به امارات برد تا پاداش پیروزی تیم ملی مردان فوتسال مقابل تیم‌هایی چون یمن و ویتنام دیر نشود. با این حال، از پرداخت پاداش تیم زنان خبری نشد.
«فرزانه توسلی» که بهترین دروازه‌بان آسیا در آن بازی‌ها معرفی شده بود، به همراه «نسترن مقیمی» و «آرزو صدقیانی‌زاده» نسبت به این رفتار تبعیض‌آمیز فدراسیون فوتبال واکنش نشان دادند. با همین اعتراض، از اردوی بعدی از تیم ملی خط خوردند و در تورنمنت روسیه همراه تیم ملی نبودند؛ واکنشی که از سوی «محمدرضا ساکت»، مدیر وقت سازمان تیم‌های ملی رقم خورد. محمدرضا ساکت که در برابر بیانیه‌های تند و گاه توهین آمیز «کارلوس کی‌روش»، سرمربی وقت تیم ملی فوتبال واکنشی نشان نمی‌داد، اعتراض دختران قوتسال ایران در قبال پرداخت نشدن حق خود را برنتابید و هر معترضی را از فهرست تیم ملی حذف می‌کرد.
نقش نایب رییس زنان
لیلا صوفی‌زاده در این میان منفعلی کامل بود چون در حقیقت اختیاری در امور مالی فدراسیون نداشت و برای باقی ماندن در اتاق مدیریتی خود تن به فشار مدیران فدراسیون به بازیکنان فوتسال می‌داد. او سرانجام پس از فشار رسانه‌ها برای بازگشت دختران محروم از تیم ملی و پرداخت پاداش‌های معوقه به بازیکنان، به خبرگزاری صداوسیما گفت: «بازیکنانی که به پاداش اعتراض دارند، چرا نمی‌گویند بعد از قهرمانی که با مدیریت و حمایت فدراسیون و با برنامه‌ریزی سطح بالا به دست آمده است، ارزش‌های اجتماعی زیادی را به دست آورده‌اند؟ این رفتار ملی‌پوشان در شرایطی است که آن‌ها پیش از اجرای برنامه‌های هدفمند فدراسیون، پیش‌بینی نمی‌کردند که در آسیا حتی پنجم و یا ششم شوند.»
این اولین و آخرین صحبت‌های نایب رییس زنان فدراسیون فوتبال درباره پاداش مصوب فوتسالی‌ها بود.
پرداخت پاداش پس از ۳ سال
سرانجام در پایان فروردین ۱۴۰۰ و در آستانه سومین سالگرد قهرمانی تیم ملی فوتسال زنان، پاداش‌ها پس از کسر مالیات ۱۰ درصد پرداخت شدند. هر بازیکن ۱۹ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان پاداش گرفت؛ مبلغی که قرار بود از ابتدا با دلار پرداخت شود اما حتی با نرخ تورم هم تغییری نکرد و معادل قیمت دلار در سال ۲۰۱۸ با کسر مالیات و با روشی تحقیرآمیز به دارندگان طلای آسیا پرداخت شد.
حالا تصور کنیم که سال ۱۳۹۷،هر بازیکن تیم ملی فوتسال زنان ایران می‌توانست با ۲۲ میلیون تومان یک دستگاه خودروی پراید خریداری کند اما اکنون باید شش یا هفت بازیکن پاداش‌های خود را روی هم بگذارند تا همین خودرو را بخرند.
این باعث سکوت دختران نشد. «فرشته کریمی» که عنوان بهترین بازیکن آسیا در آن سال را کسب کرد، اعتراض خود را در صفحه اینستاگرامش بروز داد. «علی کریمی» هم حتی به این موضوع واکنش نشان داد.
«شهره موسوی»، نایب رییس فوتبال زنان فدراسیون و مدیرعامل شرکت هرمی «بادران» در پاسخ به اعتراض ملی‌پوشان گفت: «این موضوع دست من نیست و به اداره مالیات مربوط می‌شود. به هر پرداختی مالیات می‌خورد و ملی‌پوشان می‌توانند به اداره مالیات اعتراض کنند. انتظارمان از دوستان، همراهی با فدراسیون است. متاسفانه ما زبان تشکر را یاد نگرفته‌ایم.»
«وحید شمسایی»، از چهره‌های حاشیه‌ساز فوتسال با شهره موسوی موافق بود و در اظهارنظری که به نظر می‌آمد در تملق «شهاب‌الدین عزیزی خادم» است، گفت: «بهتر بود تیم ملی فوتسال زنان از رییس جدید حمایت و تشکر می‌کردند.»
به یاد بیاوریم وحید شمسایی بیشترین میزان پاداش میان بازیکنان فوتسال مردان و زنان ایران را در تمامی دوره‌های فدراسیون فوتبال دریافت کرده است. او یکی از گزینه‌های شهاب‌الدین عزیزی خادم برای سرمربی‌گری تیم ملی فوتسال هم محسوب می‌شود.
مطالب مرتبط:
زنان در انتخابات فدراسیون فوتبال؛ پول نمی‌دهیم اما رای‌تان را می‌خواهیم
شهره موسوی: وقت نداشتیم، پاداش دختران را ندادیم
خانم «نت‌ورکر»؛ میراث لیلا صوفی‌زاده برای شهره موسوی
زنان کاندیدای نایب رئیسی فدراسیون فوتبال؛ از بلوف بزرگ تا کارنامه درخشان
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر