درحالیکه شمار زیادی از اساتید همراه با جنبش «زن، زندگی، آزادی» منتقد سیاستهای سرکوبگرانه وزارت علوم در دانشگاه طی هفتههای گذشته از دانشگاهها اخراج و یا از تدریس معلق شدهاند روزنامه «جامجم»، ارگان مطبوعاتی صداوسیما بر ادامه «پاکسازی» دانشگاه تاکید کرد و نوشت دانشگاه «به محلی برای تولید اپوزیسیون» تبدیل شده است.
این روزنامه از دولت «ابراهیم رئیسی» درخواست کرد که «اساتید منحرف» را با قاطعیت بیشتری اخراج کند.
در بخشی از گزارش این روزنامه با اشاره به اینکه «دانشگاه در چند دهه گذشته به بستری برای تربیت نسلی از اپوزیسیون در داخل تبدیل شده» نوشت: «دانشگاه در بیرون از مرزها عملا برای جریان سرمایهداری نیروی متخصص تربیت کرده است، ضمن آنکه مدتهاست دلسوزان کشور هشدار میدهند ادامه وضع موجود در دانشگاه، جز به افزایش شکاف در ارزشهای انقلابی منتهی نمیشود. کمااینکه آمار مهاجرت گسترده دانشجویان و فارغالتحصیلان دانشگاهی هم بر این امر صحه میگذارد و نشان میدهد نهاد دانشگاه در ایران در خدمت نیازهای کشورهای غربی و نه مسائل ایران است.»
نویسنده در ادامه این گزارش از دولت خواسته است که با توجه به «واقعیت» بیان شده با قاطعیت بیشتر مسیری که در پیش گرفته را ادامه دهد و اجازه ندهد «معدود چهرههای خاص در دانشگاهها»، دانشجویان را به سمت مسائل حزبی و جناحی یک جریان خاص منحرف کند.
روزنامه «ایران»، ارگان مطبوعاتی دولت نیز، از موج اخراج استادان حمایت کرد و نوشت که «قطع همکاری با معدودی» از استادان پیمانی، «در اجرای قوانین حاکم بر جذب اعضای هیات علمی و مراعات استانداردهای علمی- پژوهشی» و «در معدود مواردی نیز برای جلوگیری از تکرار رویه خشونتبار و ترویج درگیری در حوادث سال گذشته» انجام شده است.
همزمان با انتشار این مطالب در ارگان مطبوعاتی صداوسیما و رسانه رسمی دولت در جمهوری اسلامی، رییس دانشگاه تهران مدعی شد که قطع همکاری با اساتید بهخاطر «مشکلات اخلاقی» رخ داده و پای مسائل سیاسی در میان نیست.
«محمد مقیمی»، رییس دانشگاه تهران که در گزارشهایی که منابع دانشجویی منتشر کردهاند در سرکوب دانشجویان این دانشگاه نقشی اساسی داشته، درباره اخراج اساتید گفته است: «من کاملا مطلع هستم که از ادامه همکاری برخی از این افراد به علت مشکلات اخلاقی و داشتن شاکی ممانعت به عمل آمده است، ولی در رسانهها مدعی میشوند که قطع همکاری آنها به علت مسائل سیاسی بوده است.»
او برای این ادعا هیچ سند و مدرکی ارائه نکرده، اما در ادامه افزوده است: «هرازچند گاهی میشنویم که موضوع اخراج برخی اساتید در دانشگاه تهران مطرح میشود که چنین خبری اصلا صحت ندارد و حداقل در دوره دو ساله مدیریت اینجانب در دانشگاه تهران حتی یک مورد اخراج استاد نداشتهایم.»
محمد مقیمی دوماه قبل بهزدلیل تشکیل جلسه با نیروهای شبنظامی «حشدالشعبی» عراق و اعلام آمادگی پذیرش تحصیلی آنها در این دانشگاه مورد انتقاد شدید دانشجویان و فعالان دانشجویی قرار گرفته بود.
ادعای رییس دانشگاه تهران مبنیبر عدم اخراج اساتید دانشگاه بهدلایل غیرسیاسی درحالی صورت گرفته که براساس گزارش شوراهای صنفی دانشجویان کشور، هفت تن از اساتید دانشگاه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران از جمله «داریوش رحمانیان»، دانشیار گروه تاریخ این دانشکده اخراج شدهاند.
روزنامه «اعتماد»، چاپ تهران، روز پنجشنبه۹شهریور، در گزارشی درباره اخراج دهها تن از اساتید دانشگاهها در آستانه سال تحصیلی جدید و همزمان با سالگرد اعتراضات سراسری در ایران نوشت که این اخراجها سیاست «يكدستسازی بدنه آموزش عالی» است.
براساس گزارشها، «محسن برهانی، داريوش رحمانيان، آذين موحد، حسين علايی، علی شريفیزارچی، آمنه عالی، حميده خادمی، رضا صالحیاميری، رهام افغانیخراسكانی و محمدرضا نظرینژاد، وحید عیدگاه، لیلی ورهرام، جواد بشری، قاسم عزیزی، میلاد عظیمی، حسین مصباحیان و مهدی خویی»، ازجمله اساتیدی هستند که احكام بدوی شفاهی يا كتبی ممنوعيت از تدريس و یا انفصال از تدریس دريافت كردهاند.
اعتماد در ادامه این گزارش تاکید کرده است که «يکدستسازی بدنه آموزش عالی، پروژهای است كه با جديت در دولت سيزدهم دنبال میشود و اين كابينه برخلاف همتايانش در دولتهای نهم و دهم، قصد آتشبس ندارد.»
از دیگر واکنشهای انتقادی به اخراج اساتید دانشگاهها میتوان به اظهارنظر «احمد بخارایی»، استاد دانشگاه و مدیر گروه جامعهشناسی سیاسی انجمن جامعهشناسان اشاره کرد.
آقای بخارایی، اخراج استادان را انتقام از همراهی جامعه دانشگاهی با اعتراضها توصیف کرده و گفته است: «باقی اعضای هیات علمی نباید نسبت به این روند سکوت کنند و آرام بنشینند و هر کدام راهی را برای تاثیرگذاری انتخاب کنند.»
این جامعهشناس تاکید کرد که مقامات جمهوری اسلامی ایران بنا بر «یک تفکر اشتباه»، «تصور میکنند با سرکوب و پاک کردن صورت مساله میتوان شرایط را کنترل کرد»، و افزود که این شیوه برخورد با استادان، «دانشگاهها را ملتهب میکند و تبعات جبرانناپذیری به همراه دارد.»
این استاد دانشگاه همچنین گفته است که «فشارها، مخالفتها، تهدیدها و تمام برخوردهای ضدعلم و حقوق اجتماعی، گزینش، بحث ارتقاها و حتی فضای داخلی کلاسها» مانند آبی بود که داشت حرارت میدید، و در نتیجه، «وقایعی مثل [کشته شدن] مهسا امینی، آن نقطهجوشی بود که باعث شد این اتفاق بیفتد».
«محمدرضا تاجیک»، استاد علوم سیاسی دانشگاه بهشتی نیز در مقام منتقد این اقدام وزارت علوم، اخراج استادان را «حذف رادیکال» آنان دانسته و آن را «نشانه استیصال» حکومت توصیف کرده است.
به گفته این استاد علوم سیاسی، «استیصال همواره همراه با نوعی انجماد و بستارمندی و تصلب رادیکال و فزاینده همراه است و نظامی که دچار استیصال میشود، از هر چیزی میترسد.»
او در ادامه با بیان اینکه «تمرکز و خالصسازی و خودیسازی قدرت» در جمهوری اسلامی ایران «مبتنیبر یک هراس بزرگ معطوف به بقا است»، افزود: «امروز عدهای عزم آن کردهاند که با هر هزینهای، پروژه همگونسازی و شبیهسازی دانش و دانشجو و استاد را محقق سازند.»
«غلامرضا ظریفیان»، معاون پیشین وزارت علوم نیز در واکنش به موج اخراج استادان گفت که جامعه امروز «شاهد رشد مهاجرت معنادار» پزشکان و استادان است و «این سرمایه اگر به هر دلیلی از کشور برود، یا حتی اگر مهاجرت نکند و در کشور بماند، اما به حاشیه برود، آینده کشور با مخاطرات جدی مواجه خواهد شد».
«تقی آزاد ارمکی»، جامعهشناس نیز موج اخراج استادان دانشگاه را، «تلاش برخی افراد و جریانات برای مضمحل کردن حوزه اجتماعی» خواند و گفت که برای شکلگیری اضمحلال حوزه اجتماعی، به چند سیاست، از جمله «از بین بردن یا کمرنگ کردن و کمرونق کردن نهادهای مدنی»، « نحیفسازی احزاب» و «بیرون انداختن، به حاشیه بردن، تحقیر کردن، شائبه ایجاد کردن و مسالهدار نشان دادن کنشگری نهادهای میانجیگر و طبقات میانی» نیاز است.
کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران هفته گذشته، ۵ شهریور، در بیانیهای، به تشکیل «صدها پرونده» برای استادان دانشگاه و موج «احضار» و تهدید و تعلیق و اخراج استادان اعتراض کرد و خواهان توقف این روند شد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر