وقتی فنون ریز و درشت کشتی را یکی یکی به دختر کوچک خود، «افسون» یاد می‌داد، هرگز تصور نمی‌کرد مسابقه کشتی دخترش از هال خانه خودشان که با جابه جاکردن مبل‌ها و میزها و بقیه وسایل امکان پذیر می‌شود، بیرون رود و کسی جز همسرش که داور مسابقات خانگی آن‌ها بوده، کشتی دخترش را قضاوت کند چه برسد به این که دخترش اولین مدال قهرمانی جهان را برای تیم ملی کشتی زنان امریکا به ارمغان بیاورد.
این البته تنها افتخار «افسون روشن ضمیر» نیست؛ او در المپیک ریو هم مربی تیم ملی کشتی زنان امریکا بود. چهار نفر زیر نظر او و مربی دیگری آموزش دیدند و به المپیک رفتند. یک نفر از اعضای تیمش هم توانست مدال طلای المپیک را به دست آورد که اولین مدال طلای المپیک در رشته کشتی زنان امریکا بود؛ رشته‌ای که مربی آن یک زن ایرانی است که خودش در سال 1989 اولین مدال جهانی کشتی زنان را برای امریکا به دست آورد. او به «ایران‌وایر» می‌گوید: «آن وقت‌ها که من شروع کردم به کشتی گرفتن، کشتی گرفتن خانم‌ها برای مردم امریکا هم عادی نبود، چه برسد به ایران.»
افسون روشن ضمیر در ایران به دنیا آمده است اما بعد از انقلاب اسلامی، خانواده او مجبور به ترک وطن می‌شوند. پدرش، «منوچهر روشن ضمیر» می‌گوید: «اوایل انقلاب همسرم کارمند وزارت کار بود. یک باره "احمد توکلی" که آن موقع وزیر کار بود، برای کارمندان جلسه می‌گذارد و می‌گوید باید حجاب اسلامی را رعایت کنند. او می‌گوید "به ما می‌گویند چماق دار اما من خود چماقم". تنها کسی که در این جلسه به اجباری شدن حجاب اعتراض کرد، خانم بنده و مادر افسون بود. بعد دیدیم همین اعتراض سبب پرونده سازی برای ایشان شده و دارند می‌گویند که او هوادار گروه‌های کمونیستی است و عقاید آن‌ها را بیان می‌کند. از زندان رفتن و چسباندن این انگ‌ها ترسیدم و شبانه افسون و همسرم را فرستادم آلمان پیش برادرم.»
چند وقت بعد خانواده روشن ضمیر راهی امریکا می‌شوند؛ درست زمانی که افسون 11 ساله بود. او کم و بیش با پدرش در خانه کشتی می‌گرفته اما یک اتفاق در اولین سال ورود به دبیرستان باعث می‌شود او به طور حرفه‌ای به سمت این ورزش برود؛ زمانی که افسون و دوستش در مدرسه کنارهم ایستاده بودند و با هم صحبت می‌کردند، پسری از هم مدرسه‌ای‌ها به دوست افسون متلک می‌گوید و افسون از دوست خود دفاع می‌کند و می‌گوید: «دفعه آخرت باشد که این طور حرف زدی وگرنه با من طرفی.»
بین آن‌ها کل کل شروع می‌شود تا این که پسر می‌گوید: «تو کی هستی که بامن این طور حرف می‌زنی؟ من عضو تیم کشتی مدرسه‌ام.»
افسون این را که می‌شنود، تصمیم می‌گیرد همان‌جا یک مسابقه کشتی برگزار کند. او در زمین چمن مدرسه با هم‌مدرسه‌ای خود کشتی می‌گیرد و جلوی چشم خیلی از بچه‌ها، او را زمین می‌زند. افسون همان وقت به مربی کشتی دبیرستان می‌گوید من کشتی بلدم و می‌خواهم عضو تیم کشتی مدرسه باشم. مربی اما باورش نمی‌شود: «به من گفت تو دختری. پدرت هیچ وقت اجازه نمی‌دهد. الان می روم به پدرت زنگ می زنم و می‌گویم دخترت می خواهد بیاید در تیم کشتی پسران دبیرستان کشتی بگیرد.»
این موضوع مربوط به سال 1986 می‌شود؛ زمانی که افسون یک دختر 14 ساله بوده است. منوچهر روشن ضمیر آن روز را به خوبی به یاد دارد: «از طرف مدرسه با من تماس گرفتند. گفتم رضایت دارم و اتفاقا خیلی خوشحال هستم که افسون می‌خواهد رشته مورد علاقه من را دنبال کند. گفتم من هم در همه تمریناتش شرکت می‌کنم که مشکلی برای او به وجود نیاید.»
پدر افسون از جوانی عاشق کشتی بوده؛ حتی وقتی در زمان جوانی برای ادامه تحصیل به اتریش می‌رود، در اوقات فراغت خود کشتی می‌گیرد. او عضو باشگاه پلیس اتریش می‌شود و در مسابقات باشگاهی زیادی شرکت می‌کند. یک بار هم قهرمان باشگاه‌های اروپا می‌شود. او پسر ندارد اما تنها دخترش دقیقا در راهی قدم گذاشته که او شیفته‌اش است: «افسون دختر ظریف و لاغری بود. همان اول اصلا کسی باورش نمی‌شد که بتواند کشتی بگیرد اما آن قدر خوب فوت و فن را یاد گرفته بود که در دبیرستان هم پسران را یکی یکی شکست می‌داد.»
افسون چهار سال با تیم دبیرستان کار می‌کند تا این که در سال 1989 اولین تیم ملی کشتی زنان تشکیل می‌شود: «در مسابقات انتخابی تیم ملی از وزن خودم بالا آمدم. اعضای دیگر تیم هم از ایالت‌های مختلف آمده بودند. برخی از رشته‌های دیگر به سمت کشتی آمده و برخی مثل من از دوران دبیرستان شروع کرده بودند.»
17 ساله بوده که همراه دیگر اعضای تیم ملی کشتی زنان به مسابقات جهانی اعزام می‌شود و اولین مدال جهانی را که یک مدال برنز بوده، همان موقع برای امریکا به ارمغان می‌آورد. پدرش می‌گوید: «عکس‌هایش در همه روزنامه‌ها چاپ شدند و خبرنگاران زیادی به خانه مان آمدند.»
بعد انگار تمام آن خاطرات را یک مرتبه دوره کند می‌گوید: «به او می‌گفتند "گربه ایرانی".»
افسون تا سال 2000 در تیم ملی زنان امریکا کشتی می‌گیرد و موفقیت‌های دیگری هم به دست می‌آورد مثل مدال نقره مسابقات جهانی سال 1990: «سال 2000 که کشتی زنان هم در مسابقات المپیک حضور داشت، من آرزوی شرکت در المپیک را داشتم. آن زمان رنکینگ اول کشتی زنان امریکا را داشتم اما متاسفانه کمیته المپیک در سال 2000 هیچ ورزش جدیدی را به مسابقات اضافه نکرد. گفتند شاید سال 2004 این رشته ورزشی اضافه شود اما من همان سال 2000 خودم را بازنشسته کردم چون فوق لیسانسم را در رشته فیزیوتراپی گرفته بودم و می‌خواستم سرکار بروم. از سوی دیگر، ازدواج کرده بودم و می‌خواستم بچه دار شوم و نمی‌توانستم چهار سال دیگر همه چیز را به تعویق بیاندازم که آیا بتوانم در المپیک شرکت کنم یا نه.»
او با کشتی خداحافظی می‌کند، بچه‌دار می‌شود و در رشته خودش مشغول به کار می‌شود: «سال 2000 فکر می‌کردم دیگر کشتی برای من تمام شده است و هیچ وقت به کشتی برنمی‌گردم.»
اما 10 سال بعد دوباره یک اتفاق او را به دنیای کشتی برمی‌گرداند؛ زمانی که کمیته بین المللی المپیک برای مدت کوتاهی رشته کشتی را از بازی‌های المپیک بیرون گذاشت و فدراسیون‌های کشتی تمام کشورها تصمیم گرفتند حرکتی را آغاز کنند که این رشته دوباره به بازی‌های المپیک برگردد. این جا است که فدراسیون کشتی امریکا با افسون روشن ضمیر تماس می‌گیرد و از او می‌خواهد به عنوان اولین مدال آور جهانی کشتی زنان امریکا، درباره این که چرا کشتی باید در مسابقات المپیک باشد، سخنرانی و به فدراسیون کمک کند.
این دعوت آغازی برای حضور دوباره افسون بود: «سال 2012 به من پیشنهاد شد که به عنوان مربی در مسابقات جهانی و المپیک به تیم ملی زنان امریکا کمک کنم. از همان سال تا الان من هم مربی مسابقات جهانی و المپیک تیم ملی بودم و هم فیزیوتراپیست تیم ملی.»
او بالاخره امسال به آرزویش رسیده و در مسابقات المپیک شرکت کرده است اما در کسوت مربی. در تمام سال‌هایی که افسون در مسابقات جهانی شرکت کرده، هربار تیم ایران حضور داشته، جلو رفته، خودش را معرفی کرده و با آن‌ها سلام علیک کرده است: «اوایل انگار چندان خوش‌شان نمی‌آمد اما این بار برخورد گرمی داشتند. سلام و احوال‌پرسی کردند، خسته نباشید گفتند و بعد هم برای تیم مان آرزوی موفقیت کردند.»
او البته هیچ‌کدام از کشتی‌گیران ایرانی را به اسم نمی‌شناسد.
سفرها و تمرینات زیاد، افسون روشن ضمیر را حسابی خسته کرده است: «سه تا بچه دارم و همسرم هم هست. خیلی سخت است که بین کار و خانواده‌ام تعادل ایجاد کنم.»
افسون تصمیم گرفته است دوباره به زندگی عادی خودش برگردد؛ در نقش همسر، مادر و فیزیوتراپیست. اما شاید یک اتفاق دیگر او را وسط تشک کشتی بیاندازد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر