من هم یک دیوثم

کمپین «کلوخ» ، کمپین «سینه چاکان سیب زمینی » کمپین «سطل آب یخ»، «کمپین حمایت از بینی طبیعی» و این روزها هم  کمپین «من یک دیوثم» یکی از این آخرین کمپین های متفاوت، اعتراضی و ابداعی کسانی است که به یک برخورد افراطی و نادرست، معترضند.

این بار هفته نامه بیمه شده  یالثارات مثل همیشه جنجال آفرید. این نشریه روز ششم مردادماه و در شماره 844 با انتشارعکس تعدادی از هنرپیشگان سینما که با همسرانشان در جشن سینمایی حافظ شرکت کرده بودند، با تیتر «دیوث کیست» ، هنرپیشگان شرکت کننده در جشن «خانه تصویر» را به بی غیرتی و دیاثت متهم کرد، چون نسبت به پوشش زنان همراهشان، رضا داده اند.

این مطلب به همان اندازه که منجر به واکنش های بسیاری از سوی فعالان دنیای مجازی شد، به ندرت از سوی اهالی سینما مورد اعتراض قرار گرفت و تنها تعداد اندکی از سینماگران نسبت به توهین به اهالی این هنر واکنش نشان دادند.

«مهران غفوریان» یکی از کسانی است که تصویرش در حاشیه مطلب «دیوث کیست» یالثارات به همراه همسرش منتشر شد . او دو روز بعد عکسی منتشر کرد که به سرعت در فضای مجازی دست به دست شد.

 تصویری اعتراضی از خودش که دست در دست یک همراه روی یک فرش ایستاده، همراه مهران زیر یک پتو یا چادر شب شبیه به برقع پنهان شده و عنوان عکس را هم  گذاشته اند: « لباس پیشنهادی برای هفدهمین جشن حافظ در سال 1396»

البته بی تردید این آخرین جنجال یالثارات نخواهد بود. وقتی این هفته نامه به خانم «شهیندخت ملاوردی»، معاون رئیس جمهور گفت «سلیطه»، «زن کذایی» و «همپالکی همان بدتر از فاحشه معروفه در دنیا»  فقط چهار روز توقیف شد.

یالثارات آنقدر پشتگرمی و حمایت داشت که حتی بعد از چهار روز که به معاون امور زنان و خانواده یک دولت رسمی که دغدغه واقعی نسبت به مسائل و مشکلات مبتلابه زنان ایرانی دارد، در مطلبی با عنوان «دیوار شکسته و زن سلیطه » توهین کرد، با تاکید و اصرار به همان توهینش باز هم روی پیشخوان روزنامه فروشی ها ظاهر شد.

این بار با گردنی افراشته و در حالی که باز هم عکس خانم ملاوردی را در صفحه نخستش منتشر کرده بود و به تشریح مطلب توهین آمیزی پرداخته بود که منجر به توقیف کوتاه مدتش شده بود

حالا جنجال تازه یالثارات دامنگیر اهالی سینما شده. یالثارات که نشریه رسمی انصارحزب الله است و از حمایت جناح اصولگرا و نهاد رهبری برخوردار است در طول دوران انتشارش بارها مورد شکایت افراد و نهادهای مختلف قرار گرفته اما به سرعت شروع به انتشار مجدد کرده است.

این هفته نامه فقط در سال گذشته سه بار تذکر گرفت و دو بار هم از ادامه انتشار بازمانده اما کماکان بعد از هر بار توقف، به سرعت به روند انتشار برگشت و دوباره  روی پیشخوان روزنامه فروشی ها جا خوش کرد.

می گویند این بار هم قرار است همچون خانم ملاوردی که از این نشریه رویین تن شکایت کرده و کماکان خبری از نتایج شکایتش منتشر نشده،  خانه سینما هم بابت این توهین به اهالی سینما یک بیانیه اعتراضی صادر کند، بیانیه ای که البته تا زمان قلمی شدن این سطور خبری از انتشارش نیست.

واژه «دیوث»  در طول هفته های گذشته درمتون نوشتاری و گفتاری منتشر شده به شدت شایع و متدوال شده است. تا پیش از آن قبح این واژه در زبان عوام ، مانع از استفاده عادی آن در متون رسمی می شد.

این اتفاق بعد از اظهارات آیت الله جوادی آملی رخ داد، مرجع تقلیدی که در دیدار با «محمد رضا عارف» نماینده مردم تهران اظهار کرده بود «کسانی که راه نفوذ بیگانگان را در فضای اقتصادی و سیاسی کشور می گشایند از غیرت اقتصادی و سیاسی برخوردار نبوده و دیوث سیاسی هستند.»

دیوث در فرهنگ لغت دهخدا به معنای فرد «بی غیرت» آمده و در زبان محاوره و مردم کوچه و بازار، به مردی گفته می شود که هیچ تعصب و غیرتی به همسرش ندارد ، همسرش را برای ارتباط جنسی با دیگران تشویق می کند یا نسبت به روابط نامشروع او واکنشی نشان نمی دهد.

 این واژه در فرهنگ محاوره ، نوعی فحش رکیک و نامناسب تلقی شده و در مکالمات عادی و مودبانه مورد استفاده قرار نمی گیرد. واژه ای که این روزها به مدد نگرش و تلقی مراجع تقلید، در تیتر و لید روزنامه های رسمی کشور به کار برده می شود.