نام: مجید سعیدی
سوابق حرفه ای: عکاس روزنامه‌های ابرار، اخبار، ایران، مشارکت، صبح امروز ، مدیریت سرویس عکاسی خبرگزاری فارس. آژانس گتی ایمیجز. او برنده جوایز معتبری مانند جايزه كتاب عكس سال امريكا ٢٠١٤، جایزه یونیسف در سال 2010. جایزه رابرت اف کندی ٢٠١١ . سومین جایزه انجمن لوکاس دوله گا برای مجموعه عکس‌های «زندگی در جنگ» ژانویه سال 2014. جايزه ولدپرس فتو هلند ٢٠١٣،عكاس سال ٢٠١١ بنياد لوسي امريكا، جایزه ژاپن در سال 2013 و جایزه خبری چین در سال 2009 بوده است.
اتهام: اقدام عليه امنيت ملی، تشويش اذهان عمومی، شركت در تجمعات غیرقانونی، ارتباط با دشمن و ارسال عكس به آنها
بگیر و ببندهای بعد از انتخابات سال 88 فقط دامن روزنامه‌نگاران و وبلاگ نویسان را نگرفت. جامعه عکاسی ایران نیز در این مسیر صدمه بسیار دید. چهار عکاس در همان روزهای اولیه اعتراضات به اتهام«عکاسی از تجمعات اعتراضی مردم و فروش آن عکس‌ها به بیگانگان» بازداشت شدند و ده‌ها عکاس دیگر در ادامه آن روند فشار، ناچار به ترک ایران شدند. مجید سعیدی، باسابقه‌ی طولانی عکاسی خبری در روزنامه‌های اصلاح‌طلب و حتی اصولگرا ازجمله بازداشت‌شدگانی بود که نامش در ذهن مردم ماندگار شد چون او در نخستین جلسه محاکمه دسته‌جمعی معترضان به نتایج انتخابات در دادگاه حضور داشت. مجید سعیدی 19 تیرماه 88 در خانه‌اش بازداشت شد. تعداد زیادی از مأموران امنیتی، او و تمام وسایل عکاسی‌اش را با خودشان بردند و چهار روز در یک بازداشتگاه مخفی نامعلوم بازجویی شد. او در نهایت به زندان اوین منتقل شد. سعیدی چهل روز در سلول‌های انفرادی و سلول‌های چهارنفره به سر برد و در نهایت با قرار وثیقه 200 میلیون تومانی آزاد شد. جلسه دادگاه او به ریاست قاضی مقیسه برگزار و سعیدی به سه سال حبس تعزیری محکوم شد. نشریه گلو‌بال پست در یک مصاحبه با سعیدی از قول او این‌طور نوشت: “اگر بنا باشد به قانون احترام گذاشته شود، بی‌گناهی من ثابت خواهد شد، زیرا کاری به‌جز انجام وظیفه روزنامه‌نگاری خودم نکرده‌ام. همان‌طور که همایش انتخاباتی موسوی را پوشش دادم، از همایش احمدی‌نژاد هم عکاسی کردم. چرا من را به جرم عکاسی از موسوی، نه احمدی‌نژاد، محاکمه می‌کنند؟" مجید گفته به عشق عکاسی زنده است. وقتی دید عرصه برای عکاسی تنگ است و در ایران نمی‌تواند بی‌حرف و حدیث عکس بگیرد، به افغانستان مهاجرت کرد. او در طول چهار سال گذشته در افغانستان عکاسی می‌کند و جایزه‌های بین‌المللی را برای عکس‌های خوبی می‌گیرد که نه در خاک کشورش، بلکه در خاک افغانستان گرفته است.
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر