نام: سام محمودی سرابی
سوابق حرفه ای: همکاری با روزنامه هایی چون همشهري، جامعه، خرداد، دوران، آفتاب یزد، شرق، اعتماد، اعتماد ملی و ...
اتهام:اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب
سام محمودی سرابی در دانشگاه تهران تا مقطع کارشناسی ارشد فلسفه خوانده و از جمله روزنامه‌نگارانی است که چند بار بازداشت شده است. او در دستگیری آخرش به 4 سال حبس تعلیقی، 4 سال حبس تعزیری و 10سال ممنوعیتِ کامل از کلیه‌ی فعالیت‌های رسانه‌ای و مطبوعاتی محکوم شد. محمودی سرابی که ادامه کارش را در ایران غیرممکن می‌دید، تن به مهاجرتی ناخواسته داد به قول خودش « از غربت به غربتی دیگر»
سام درباره مهاجرتش به ایران وایر می گوید:
«اولین بار در تیرماه سال 78 و در جریان اعتراضات دانشجویی زندان شدم. 177 روز در انفرادی بودم و درنهایت با قید وثیقه از بند رستم درحالی‌که در این مدت به‌شدت مورد شکنجه و آزار قرارگرفته بودم.»
بار دوم، 10 سال بعد سام محمودی سرابی این بار در جریان اعتراضات پس از انتخابات 1388 به اتهام سرودن شعری به نام «اعتراف می کنم» که برای زندانیان سیاسی ( محمد علی ابطحی، محسن امین زاده و حمزه کرمی) سروده شد، به زندان افتاد. سام سرابی بعد از 13 روزبه علت خونریزی معده و روده و شرایط سخت فیزیکی از زندان آزاد شد. با این وجود، مجدد یک روز پس از عاشورای سال 88 این بار به اتهام تشکیل گروهکِ ضدانقلاب بازداشت شد، 44 روز را تحت بازجویی به سر برد و درنهایت با سپردن وثیقه 300 میلیونی آزاد شد.
سرانجام برای بار چهارم در 10 اسفندماه 1389 و زمانی که برای پاسخگویی به سؤالات قاضی شعبه هشتم دادگاه انقلاب مراجعه کرده بود به سلول‌های انفرادی بندهای 209 و 240 منتقل شد. این بار نزدیک به شش ماه را در زندان ماند و درنهایت به علت اقدام به خودکشی تحت فشارهای روانی به بند 350 اوین منتقل شد.
18مردادماه 1390 این بار با تودیع وثیقه‌ای 150 میلیونی توسط یکی از همکارانش در روزنامه شرق به طور موقت آزاد شد. اما به علت نیاز صاحب وثیقه، بازهم مجبور شد برای بار پنجم تا تودیع وثیقه تازه از تاریخ 3 خرداد سال 91 تا پایان همان ماه مجدد به بند350 اوین برگردد. او پس از آزادی از ایران مهاجرت کرد.
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر