نام: امیرعلی علامه زاده
سوابق حرفه ای: همکاری با نشریات مختلف، از جمله آواي مازندران، همشهری، اعتماد،شهروند، بهار، شرق، ایراندخت، مردم‌سالاری و حیات نو، دبیر گروه بین‌الملل خبرگزاری ايلنا
اتهام: فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق همکاری با بی‌بی‌سی
امیرعلی را صبح خیلی زود روز بیست‌وهفت شهریورماه سال 90، وقتی قصد داشت برای رسیدن به محل کارش از خانه خارج شود، بازداشت کردند. دو ماشین و تعدادی مأمور امنیتی با یک سرتیم، منتظر خروج او از خانه بودند. آنها انتهای کوچه منتظرش بودند. به‌سرعت کلید منزل و موبایلش را از او گرفتند، یک کاغذ بزرگ کپی شده با لگوی حفاظت اطلاعات سپاه به او نشان داده و خانه‌اش را تفتیش کردند. مأموران حفاظت اطلاعات سپاه، به‌سرعت کل خانه را گشتند، تمام وسایل شخصی امیرعلی را جمع کردند، لپ‌تاپ، كيف همراه، فلش‌ها، هارد و همه سي‌دي‌های موجود در خانه. امیرعلی را سوار ماشین حفاظت اطلاعات سپاه کرده و به اوین بردند. او تا مدت‌ها نمی‌دانسته کجاست. فقط حدس می‌زده که باید در زندان اوین اسير باشد، چون وقتی به‌طور ذهنی مسیر ماشینی که او را با خود می‌برد را دنبال می‌کرد. امیرعلی 95 روز را در انفرادی گذراند. او را روزها نیم ساعت صبح و عصر با چشم‌بند به هواخوري مي‌بردند كه مسيري چند متري بين دو ديوار بود و بايد با همان چشمان بسته‌شده، بين دو ديوار را مي‌رفت و برمي‌گشت. روزهاي برفي و باراني هم به خاطر سردي بیش‌ازاندازه اوين، و لباس‌هاي نازكي كه زندان به او داده بود، هواخوري تعطيل بود. اميرعلي شب يلدا سال 90 با همان لباسي آزاد شد كه روز گرم 27 شهريور 90 بازداشت‌شده بود. شعبه دو دادسرای اوین برای امیرعلی وثیقه‌ای يك ميليارد ريالي تعیین کرد و سرانجام او در روز چهارشنبه، سی‌ام آذرماه سال 1390 از زندان آزاد شد
او يك ماه آخر انفرادي را در سلول خود دونفره بود. هم‌سلولي او بیش از یک سال بود که در انفرادی به سر برده بود و هم او بود كه به امیرعلی گفته بود که آنجا بند «دو الف» حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران در زندان اوين است. بسیاری از روزنامه‌نگاران زندانی نقل می‌کنند که وقتی سلول انفرادی و کوچک یک در دومترشان را با شخص دیگری شریک می‌شدند، زندانبانان به آنجا می‌گفتند: « بند عمومي»
پرونده امیرعلی توسط هیچ قاضی مورد ارزیابی قرار نگرفت. حتی در آن روزهای اضطراب و بی‌خبری زینب علامه زاده، خواهر امیرعلی، به رسانه‌ها گفته بود که «تمام مراحل بازجویی برادرش بدون حضور وکیل بوده است». خانواده این زندانی درنهایت در اواسط آذرماه همان سال برای او وکیل اختیار کرده‌اند. امیرعلی بعدها و طی روند بازجویی‌هایش در حضور وکیل، به بازپرس پرونده در شعبه دوم دادسرای اوین، گفت که «مورد شکنجه قرارگرفته است.»
اميرعلي تابستان 1392 به شعبه سوم دادسراي شهيد مقدسي اوين، احضار شد كه با «سید حسن كمالي» وكيل خود آنجا حضور يافت، اما از حضور وكيل جلوگيري شد. به اميرعلي گفته شد كه براي دفاع آخر آنجا حضور دارد و نيازي به حضور وكيل نيست، اما به‌اندازه كافي «كاغذ» و «زمان» در اختيار دارد تا از خود دفاع كند.
او بدون حضور وكيل از خود دفاع كرد و 15 روز بعد، در يك تماس تلفني او را به دادسرا احضار كردند تا به علت «صدور قرار منع تعقيب» نامه «آزادي سند وثيقه» خود را دريافت كند. اميرعلي از «استقلال رأی» قاضي بازپرس سپاسگزاري كرد و از او خواست تا حكم «منع تعقيب» به‌صورت كتبي به او ابلاغ شود يا كپي از آن به او داده شود تا خاطرش آسوده بماند. به او اعلام شد كه «احكام دادگاه انقلاب شفاهي است.»
او نامه آزادي سند وثيقه‌اش را گرفت اما هرگز لوازم شخصي او را پس ندادند و قاضی بازپرس پرونده در برابر درخواستش برای دریافت وسایل شخصی و لپ‌تاپ، هارد، كيف و همه‌چیزهایی كه او به آنها نياز دارد و هنوز هم‌توان خريد دوباره آنها را ندارد، گفت كه «هر وقت خودشان ـ حفاظت اطلاعات سپاه- صلاح دانستند، وسایلت را به تو پس خواهند داد.»
وی پس از آزادي همچنان در تهران زندگي مي‌كند، در روزنامه «همشهری» روزنامه‌نگار ثابت است، براي روزنامه‌هاي «اعتماد» و «شهروند» می‌نویسد و استاد دانشگاه علمی ـ کاربردی در تهران است.
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر