دعوای فدراسیون کشتی و وزارت ورزش در اتاق روحانی

علی‎رضا قدیری، شهروند خبرنگار

ورزشی که قرار بود در تمامی ابعاد از سیاست جدا بماند، حالا به خواست یک رییس فدراسیون ورزشی، دچار جبهه گیری های سیاسی شده است. «رسول خادم» که تا همین هفته های قبل به عنوان دورترین رییس فدراسیون های ورزشی به وزارت ورزش و جوانان شناخته می شد، حالا جنگ خود با دولت را هم علنی کرده است؛ رفتاری که دست کم تا پیش از این، از درایت او بعید بود.

داستان از ناکامی حیرت انگیز تیم ملی کشتی آزاد ایران در رقابت های جهانی فرانسه آغاز شد. نتایج به سان فاجعه بود. ایران برای نخستین بار در این رقابت ها(پس از 44 سال) فقط 16 امتیاز به دست آورد، روی پله نهم جهان نشست و حتی از راه یابی به رقابت های جام جهانی امریکا هم باز ماند. 
فاجعه پاریس طوری اتفاق افتاد که تمامی بهانه های کافی برای زیر فشار گذاشتن فدراسیون کشتی را به وزارت ورزش و جوانان داد.

روز ششم شهریور ماه، «مسعود سلطانی فر»، وزیر ورزش و جوانان ایران در نامه ای خطاب به «محمدرضا داورزنی»، معاون توسعه ورزش قهرمانی این وزارت‏خانه، خواهان بررسی دلایل و چرایی ناکامی تیم ملی کشتی آزاد ایران شد. وزیر در نامه خود به بالاترین معاونش نوشت: «با توجه به نتایج ضعیف و دور از انتظار تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در مسابقات جهانی 2017 پاریس (فرانسه) لازم و ضروری است در اسرع وقت کار گروهی با حضور مسوولین ذی‌ربط در فدراسیون کشتی، کارشناسان خبره، صاحب نظران، پیش‎کسوتان و... این رشته ورزشی، تشکیل و ضمن انجام بررسی‌های همه جانبه و تجزیه و تحلیل دقیق نتایج به دست آمده در مسابقات فوق، علل و دلایل این ناکامی را مشخص نموده و ظرف مدت 20 روز نقطه نظرات کارشناسی و راهکارهای لازم را برای بهبود وضعیت موجود و برطرف نمودن ضعف ها ارایه نمایند.»

این نامه، کنشی قابل پیش بینی از سوی وزارت ورزش و جوانان بود؛ وزارتی که طی دست کم سه سال اخیر، هیچ علاقه ای به حضور رسول خادم به عنوان اصول گراترین رییس فدراسیون های ورزشی در اتاق ریاست کشتی ایران ندشته است. این بی میلی مختص به مسعود سلطانی فر هم نیست؛ پیش از این رسول خادم در نامه نگاری های تند خود خطاب به رییس جمهوری، نشان داده بود رابطه ای حسنه با وزیر دولت «حسن روحانی» ندارد. 
او اسفند ماه سال 94 در نامه خود خطاب به روحانی، به تندی از رفتارهای وزارت ورزش و جوانان، ناملایمتی ها، خلف وعده‌ها و دخالت‌های غیرفنی به رییس جمهوری گلایه کرده بود.

رسول اما برای ریاست بر فدراسیون کشتی ایران تنها نیست. حامی اصلی او، یعنی «کیومرث هاشمی»، رییس کمیته ملی المپیک ایران، تنها مردی بود که خارج از فدراسیون کشتی، کاروان ایران را در پاریس همراهی می کرد. کیومرث هاشمی همانی است که در دولت روحانی موفق شد به ریاست کمیته ملی المپیک برسد اما در همان دولت، علیه وزارت ورزش و جوانان به «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رییس جمهوری نامه سرگشاده نوشت، تیم رسانه ای تشکیل داد و در پایان به تیم انتخاباتی «ابراهیم رئیسی» پیوست.

بخشی از مشکل کنونی وزارت ورزش و جوانان با رسول خادم، به عداوت آن ها با کیومرث هاشمی برمی گردد؛ مردی که به واسطه نزدیک شدن به کمیته جهانی المپیک، موفق شده است به مصونیتی کامل دست یابد. این مصونیت، دولت ایران را از برکنار کردن او ناتوان می کند.

طبق اساس‏نامه کمیته جهانی المپیک، هرگونه دخالت حکومت ها و دولت ها در امور کمیته المپیک کشورها و فدراسیون های ورزشی ممنوع است و عزل و نصب هایی که از سوی دولت ها در این نهادهای ورزشی انجام می شود، با واکنشی مانند تحریم و تعلیق ورزش آن کشور روبه رو خواهد شد؛ نمونه بارز، کشور کویت است.

کیومرث هاشمی باند خودش را ساخته است با مدیرانی مانند رسول خادم در فدراسیون کشتی و حتی جذب 50 درصدی «مهدی تاج» در فدراسیون فوتبال. وزارت ورزش و جوانان تاب چنین یارکشی هایی را ندارد. پس وقتی کشتی آزاد ایران بهانه ای تمیز مانند فاجعه نهم شدن در رقابت های جهانی را دست این وزارت خانه می دهد، نمی توان انتظار داشت که یک نامه ساده از سوی مسعود سلطانی فر خطاب به محمدرضا داورزنی نوشته نشود.

اما واکنش رسول خادم به این نامه نگاری حیرت انگیز بود. او بدون در نظر گرفتن آن چه در کارنامه تیم ملی کشتی ایران ثبت شده است، با وزارت ورزش و دولت روحانی به صورت مستقیم «سرشاخ» شد. 
فدراسیون کشتی ایران ساعاتی پس از انتشار خبر نامه وزیر به معاونش، در بیانیه ای که روی خروجی سایت رسمی خود قرار داد، نوشت: «سازمان مدیریت کشتی کشور از این که وزارت ورزش و جوانان پس از رقابت‌های جهانی فرانسه، به فکر ورزش ملی کشور افتاد، خرسند است.»

در این بیانیه، به بخشی از موفقیت های این فدراسیون در رده های پایه و همین طور المپیک اشاره شده است. اما در مهم ترین و شاید بی ربط ترین بخش این بیانیه می خوانیم: «ورزش ملی کشور تا امروز سهمی در تبریک و ملاقات با رییس جمهوری نداشت و همواره با مشکل ضیق وقت دوستان روبه رو بوده است.»

پیش کشیدن پای رییس جمهوری توسط فدراسیونی که رسول خادم آن را مدیریت می کند، از این جهت مهم است که برای نخستین بار زاویه های فکری رییس فدراسیون را با دولت نشان می دهد. اما در عین حال، بی ربط بود چون ناکامی ناگهانی کشتی، ارتباط مستقیمی با ملاقات رییس جمهوری با ورزشکاران پیدا نمی کند.

دولت برای ادعای رسول خادم خیلی تند وارد نشد. خبرگزاری «مهر» روز هفتم شهریورماه از قول یک منبع آگاه در دفتر ریاست جمهوری نوشت: «تا امروز هیچ درخواست کتبی یا شفاهی مبنی بر درخواست فدراسیون کشتی برای دیدار با آقای حسن روحانی به دست ما نرسیده است.»

وزارت ورزش و جوانان فقط اسناد خود را رو کرد. پایگاه خبری این وزارت خانه همان روز هفتم شهریورماه در نخستین واکنش خود به بیانیه فدراسیون کشتی، با انتشار فیلمی از حضور وزیر ورزش در تمرینات تیم ملی کشتی، به نقل از او نوشت: «خیلى از وزرا دنبال فوتبال هستند ولى من بیش ترِ حضورم در هشت ماه گذشته در کشتى بوده و البته این رشته پر افتخارترین ورزش ما در المپیک است.»

دقایقی بعد، فیلم دیگری روی خروجی پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان قرار گرفت که نشان می داد کشتی گیران ایران امسال با مسعود سلطانی فر دیدار و گفت و گو کرده بودند. پایگاه خبری وزارت ورزش همان روز در آخرین واکنش خود به بیانیه فدراسیون کشتی، مستقیما از رسول خادم نام برد و نوشت: «رییس جمهوری در چهار سال گذشته 9 آیین تجلیل از قهرمانان ورزشى داشته است و رسول خادم، رییس فدراسیون کشتی در هیچ یک حضور نیافته است.»

این مهم ترین برگ برنده وزارت ورزش و جوانان بود. رسول خادم طی چهار سال اخیر هرگز حاضر نشده به جلسات و همایش هایی که حسن روحانی در آن میزبان یا میهمان بوده است، وارد شود.

فدراسیون کشتی نسبت به همین تیر آخر، باز هم ساکت نماند. یک فیلم کوتاه روی سایت فدراسیون کشتی قرار داد که نشان دهنده دیدار دو قهرمان کشتی ارمنستان با رییس جمهوری این کشور است.

در این بین، محمدرضا داورزنی همیشه می تواند با جمله بندی های اشتباه خود، کلاف مدیریت ورزش ایران را پیچیده تر کند. معاون توسعه ورزش قهرمانی ایران چندی قبل مدعی شده بود که «احسان حاج صفی» و «مسعود شجاعی» دیگر هرگز به تیم ملی ایران دعوت نخواهند شد.

جملات آقای داورزنی، تهدید، واکنش و ورود فدراسیون جهانی فوتبال به پرونده احتمال حذف این دو ملی پوش را به همراه داشت. حالا همین معاون ورزش قهرمانی، در گفت و گو با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان گفته است: «وزیر ورزش ایران نقش حاکمیتی دارد.»

او این جمله را در دفاع از ورود مسعود سلطانی فر به ماجرای ناکامی های فدراسیون کشتی به زبان آورده و تقریبا با همین توصیف و تشریح، باز هم بهانه لازم را به دست کمیته جهانی المپیک یا اتحادیه جهانی کشتی داده است. داورزنی در این مصاحبه گفته است: «از 117 میلیارد تومان اعتباری که در اختیار حوزه قهرمانی برای اختصاص به فدراسیون قرار دارد، کشتی با 12 میلیارد تومان، بیش ترین سهم را دارد و بعد از آن، فوتبال با 10 میلیارد، ورزش جان‏بازان و معلولان با شش و نیم میلیارد، والیبال شش میلیارد، بسکتبال چهار میلیارد، دوومیدانی پنج و نیم میلیارد تومان. مشخص است که کشتی نسبت به سایر رشته ها، حداقل دو برابر بیش تر بودجه می گیرد.»

خردادماه امسال، پس از انتشار میزان بودجه فدراسیون های ورزشی از سوی وزارت ورزش و جوانان، این سوال به وجود آمد که چرا با وجود بودجه ای نزدیک به دو برابر بیش تر از فدراسیون فوتبال، هنوز حقوق کشتی گیران ایران در حد پایه وزارت کار تعریف شده است. ملی پوشان کشتی کشور برای حضور شبانه روزی در اردوهای ملی، حقوق ماهیانه بین یک میلیون و 300 تا یک میلیون و 600 هزار تومان دریافت می کنند.

فدراسیون کشتی نسبت به این ادعای داورزنی هم ساکت نماند. این بار «حمیدرضا بنی تمیم»، نایب رییس فدراسیون کشتی به روابط عمومی این فدراسیون گفت: «فدراسیون کشتی چندین برابر فدراسیون های دیگر در سال فعالیت دارد و کل بودجه‌ای که وزارت ورزش به فدراسیون می‌دهد، معادل هفت درصد بودجه کشتی است. یعنی اگر به همه قول و قراری که وزارت ورزش در پرداخت سهم بودجه خود به فدراسیون کشتی گذاشته است را نیز عمل کند، می‌شود هفت درصد بودجه سال 96 فدراسیون کشتی. از ابتدای سال تا شهریور، وزارت ورزش سه میلیارد تومان از حق فدراسیون کشتی را پرداخت نکرده است.»

نایب رییس فدراسیون کشتی در دفاع از رسول خادم گفته است: «وزارت بهتر است پاسخ دهد که چرا سه میلیارد تومان بودجه فدراسیون کشتی را از ابتدای سال پرداخت نکرده است.»

این یعنی اگر سه میلیارد تومان از 12 میلیارد تومانی که شخص آقای بنی تمیم آن را هفت درصد از کل بودجه وزارت خانه عنوان کرده است، به دست فدراسیون کشتی می رسید، شاید ایران در پاریس، نهمین کشور جهان نمی شد.

به وضوح می توان ردپای سیاست زدگی فدراسیون کشتی و کمیته ملی المپیک ایران را در این دعاوی دید. بعد از حمایت کیومرث هاشمی از ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری، نام او به عنوان وزیر ورزش و جوانان دولت رئیسی به میان آمد. همان زمان شایعه شد که احتمالا رسول خادم در یک انتخابات فرمایشی، به ریاست کمیته ملی المپیک می رسد و فدراسیون کشتی مانند فدراسیون کنونی والیبال ایران با سرپرست اداره خواهد شد. محمدرضا داورزنی امروز معاون توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان است و در عین حال، سرپرست فدراسیون والیبال. پیش از این، قرار بود در صورت پیروز شدن ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری، رسول خادم همین فرمول را برای فدراسیون کشتی و کمیته المپیک اجرا کند.

مدل کوچکی از این فرمول هم پیش تر اجرا شده بود. رسول خادم از اردیبهشت سال 95 تا امروز، سرپرست خزانه کل کمیته ملی المپیک ایران است. حالا فدراسیون کشتی، توپ را به زمین دولتی می اندازد که بخش عمده ای از برنامه های مدیریتی کیومرث هاشمی و رسول خادم را به باد دادند.

فراموش نکنیم که دی ماه امسال، انتخابات کمیته ملی المپیک ایران برگزار خواهد شد. وزارت ورزش و جوانان با همراهی دولت، در تلاش هستند شرایط را برای خروج کیومرث هاشمی و حضور «مصطفی هاشمی طبا» در اتاق ریاست این کمیته فراهم کنند. این مساله ای نیست که کیومرث هاشمی و رسول خادم از آن بی اطلاع باشند. پس فعلا سرناسازگاری با دولت می گذارند.