close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
جامعه مدنی

پریسا کاکایی، جرم: خبرنگاری (17)

۲۴ مرداد ۱۳۹۳
ایران وایر
خواندن در ۵ دقیقه
پریسا کاکایی، جرم: خبرنگاری (17)

نام: پریسا کاکایی 

سوابق حرفه ای: فعال حقوق بشر، حقوق زنان و حقوق کودکان، عضو سابق کمیته گزارشگران حقوق بشر و عضو کمپین یک میلیون امضا

اتهامات: تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به‌قصد بر هم زدن امنیت ملی

پریسا کاکایی، 11 دی‌ماه سال 1388  به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات احضار شد، اما در پی همان احضار، بازداشت‌ و به زندان اوین منتقل شد. او 47  روز را در بند 209 و بند متادون زندان اوین گذراند و 27 بهمن‌ با قرار کفالت 30 میلیون تومانی به‌طور موقت از زندان آزاد شد. او در گفت‌وگو با سایت شهرزاد نیوز درباره آزادی‌اش گفته است: «من را با کفالت یعنی فیش حقوقی مادر و پدرم (هر دو) آزاد کردند. به نظر خودم این مساله به دو دلیل بود. یکی اینکه آن‌ها به ‌خوبی می‌دانستند که ما هیچ سندی برای ارائه نداریم و حتی خانه نیز اجاره‌ای ‌ست و دیگر اینکه آن‌ها احتمالا امیدوار بودند با آزادی من به سعید حبیبی دست پیدا کرده و او را بازداشت کنند.» پرونده او جهت رسیدگی به شعبه 26 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی ارسال و 26 مهرماه 89 در این دادگاه به شش سال حبس تعزیری محکوم گردید و بعدها دادگاه تجدیدنظر هم بر این حکم صحه گذاشت. پریسا مانند سایر اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر که به شکل گسترده‌ای بعد از حوادث انتخابات ریاست جمهوری در سال 88 از سوی نهادهای امنیتی بازداشت‌شده و به حبس‌های طولانی‌ مدت محکوم شدند، در این مسیر و در آن روزهای پرالتهاب هزینه‌های زیادی پرداخت کرد. همکاری پریسا با کمیته گزارشگران حقوق بشر از پاییز سال 1387 شروع شد. این کمیته سابق بر آن با عنوان «کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر» در اسفندماه سال 1384  فعالیت خود را آغاز کرد، اما مدتی بعد نام خود را به‌عنوان «کمیته گزارشگران حقوق بشر» تغییر داد. 

وی درباره شرایط بازداشت گفته است: « در طول این سال‌ها همواره تهدید و فشار وجود داشته است. پیش از تمام این جریانات، شیوا نظرآهاری و سعید حبیبی بارها به دلیل فعالیت در کمیته تهدید شده بودند، علی کلائی بازداشت‌شده بود. اما شکل جدی آن از بعد از انتخابات شروع شد که شیوا نظرآهاری در 23 خرداد 88 بازداشت شد. در طی بازداشت اول شیوا، از طرف بازجویش از همان زندان اوین تلفنی داشتم که همه را تلفنی احضار کرد که بیشتر تهدید بود. بعدازآن که شیوا آزاد شد مدت کوتاهی نگذشت که سعید کلانکی و سعید جلالی فر بازداشت شدند. در همین حین سعید حبیبی احضار شد. بازجو سعید را تهدید کرد که کنار بکشد و گرنه حکم بازداشتش را دارد و او را به زندان خواهد فرستاد. پس‌ از آن، روز مراسم خاک‌سپاری آقای منتظری، شیوا و کوهیار گودرزی و سعید حائری در اتوبوسی که به‌طرف قم می‌رفت بازداشت شدند. این بار هم درحالی‌که شیوا در 209 بود، بازجویش با من تماس گرفت که سایت را تعطیل کنم وگرنه بازداشتم می‌کند. ما بر اساس رأی اکثریت این کار را نکردیم. من، مهرداد رحیمی، سعید حبیبی و حسام میثاقی احضار شدیم به دفتر پیگیری و گفتند که باید به زندان بروید. من معتقد بودم دلیلی برای فرار وجود ندارد و باید از خودم دفاع کنم که البته بعدها متوجه شدم ظاهرا طرف مقابل طرفی نیست که اهل گفت‌وگوی منطقی باشد و تو به زندان می‌روی و بازجویی می‌شوی، برای اینکه قرار نیست کسی صدای تو را بشنود و به سؤال‌هایت منطقی پاسخ‌گو باشد. به‌هرحال من و مهرداد به دفتر پیگیری رفتیم و بازداشت شدیم و بقیه هم متواری. من 47 روز بازداشت بودم. اواخر بهمن آزاد شدم و بقیه نیز به ‌غیر از کوهیار و شیوا، اسفندماه آزاد شدند. اما داستان به همین‌جا ختم نشد و به قول بازجو، مابقی بازجویی‌های من تلفنی ادامه داشت. اولین اتهامی که به من تفهیم کردند محاربه بود، از طریق همکاری مؤثر با سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر که آن‌ها آن را وابسته به سازمان مجاهدین می‌دانستند. مابقی هم تبلیغ علیه نظام و مواردی ازاین‌دست. آخرین دفاع به‌طور مشخص از من گرفته نشد و بنا به گفته‌ی وکیلم هنوز پرونده‌ی من در هیچ شعبه‌ای وجود ندارد که بتواند مطالعه کند.»

وقتی او از  ایران خارج شد، بارها و بارها برای معرفی پریسا از سوی مراجع قضایی به پدر و مادرش اخطاریه ارسال شد ، منزل آنها را تفتیش کردند و درنهایت هم خانواده پریسا کاکایی ناچار به پرداخت قرار کفالت شدند.

--------------------------------------------------------

در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.

این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید: 

[email protected]

برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت

ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

تصویری

شجونی در آتش

۲۴ مرداد ۱۳۹۳
شجونی در آتش