آتنا فرقدانی ، نقاشی در زندان قرچک ورامین

آتنا فَرقَدانی، نقاش وفعال مدنی که دیروز به دادگاه انقلاب احضار شده بود، در دادگاه مورد ضرب و شتم قرار گرفت. سپس او را بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل کردند. 
سایت عدالت برای ایران گزارش داده که نزدیکان آتنا فرقدانی گفته‌اند او پس از مراجعه به دادگاه انقلاب تنها پنج دقیقه در اتاق دادگاه بود و پس از آن در حالی که به او دستنبند زده بودند، بازداشت شد. 
آتنا فرقدانی را نخستین بار به خاطر کشیدن کاریکاتوری از نمایندگان مجلس پس از تصویب طرح «افزایش باروری و پیشگیری از کاهش رشد جمعیت» و انتشار آن در فیس بوک بازداشت کردند،‌ اما این تنها اتهام او نبود. برگزاری نمایشگاه نقاشی با حضور برخی از فعالان سیاسی و خانواده‌های  کشته‌شدگان سال ۸۸ و شهروندان بهایی و دیوار نوشته‌هایی در اعتراض به اعدام ٬‌از دیگر موارد بازجوهایی طولانی او بود. 
او را همچنین به اتهام دیدار با خانواده کشته‌شدگان اعتراضات پس از انتخابات ۱۳۸۸ و زندانیان سیاسی، حضور در تجمعات اعتراضی جلوی زندان اوین بازداشت کردند و در شعبه دوی دادسرای اوین با اتهام «تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت کشور، تجمع و تبانی با افراد ضدانقلاب و فرقه ضاله، توهین به نمایندگان مجلس از طریق مهارت نقاشی و توهین به مقام معظم رهبری و سپاه پاسداران و سه قوه» تفهیم اتهام شد. 
او که آبان ماه گذشته به دنبال وخامت حالش بر اثر اعتصاب غذا با وثیقه‌ای سنیگن از زندان آزاد شده بود، پس از آزادی نسبت به هتک حرمت و بدرفتاری در زندان اعتراض کرد و به دنبال آن بار دیگر بازداشت شد. گزارش شده که ماموران دادگاه، هنگامی که آتنا قصد صحبت با خانواده اش داشت، او را در مقابل پدر و مادرش مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. اعتراض آتنا فرقدانی به این برخورد باعث شده او را به اتاق دادگاه برگرداندند و باز مورد توهین و ضرب و شتم قرار دهند. 
علت بازداشت دوباره این فعال مدنی به او و خانواده اش اعلام نشده و اطلاع از وضعیت او در دست نیست اما دیروز اعلام شده بود که این فعال مدنی به دادگاه انقلاب احضار شده است. قاضی صلواتی، معاون دادستان تهران و بازجوی پرونده، هفته گذشته، پس از رسانه‌ای شدن شکایت‌های آتنا فرقدانی، بارها او و خانواده‌اش را تهدید کرده و به صورت تلفنی احضار کرده بودند. 
قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران، آتنا فَرقَدانی را اول شهریور ۱۳۹۳ بازداشت کرد. او نزدیک به دو ماه در بند دو الف سپاه در زندان اوین حبس بود که ۲۰ روز از مدت را در سلول انفرادی گذراند. او همچنین در اعتراض به دسترسی نداشتن به وکیل٬ نداشتن تماس با خانواده و ادامه غیرقانونی حبس انفرادی، ۲۰ روز نیز اعتصاب غذا کرد. 
این فعال مدنی پس از آزادی زندان ده نامه به نهادها و مقامات جمهوری اسلامی ایران نوشت و از موارد نقض حقوقش در دوران بازداشت شکایت کرد و خواستار رسیدگی به آن شد. 
نامه‌های او به این افراد و نهادها ارسال شده بود: رهبر جمهوری اسلامی ایران، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام، دادستانی کل کشور، ریاست کل دادگستری، دیوان عالی کشور، معاون زنان ریاست جمهوری، اداره کل زندان‌های استان تهران و رئیس زندان اوین. از آنجا که او به دنبال پیگیری‌های خود از سایت پست ایران، متوجه شده بود که به جز یکی، باقی نامه‌های او ارسال نشده‌اند، خود به شکل حضوری شکایت خود را به برخی از این مراجع و همچنین برخی نمایندگان مجلس از جمله علی مطهری اعلام کرده بود. اما نه تنها با گذشت یک ماه هیچ کدام از این افراد و نهادها پاسخ و واکنشی به اعتراضات او نشان ندادند، بلکه او با احضاریه کتبی به دادگاه انقلاب فراخوانده و دستگیر شد. 
شهریور ماه گذشته، زمانی که این فعال مدنی از بیمارستان که برای پیگیری مداوای دست آسیب‌دیده‌اش به آن مراجعه کرده بود بازگشت، با ماموران امنیتی مواجه شد که برای بازداشت او آمده بودند: «هرقدر که من خواستم حکم بازداشت یا بازرسی منزل را ببنیم نشانم ندادند و حتی لیست توقیف وسایل شخصی‌ام را به من نشان ندادند و گفتند پدر و مادرت امضا میکنند و لزومی ندارد تو ببینی. همه کتاب‌هایی را که در ایران منتشر شده‌اند، به همراه لپ تاپ٬ ‌تبلت و گوشی تلفنم در چندین کیسه ریختند و بردند و این لوازم الکترونیکی که در لیست توقیف ننوشته بودند، هنوز پس نداده‌اند. آنها به خانواده‌ام گفتند دخترتان 12 شب امشب خانه است و تمام مدت بازداشتم هم بازجویم روزی دوبار به خانواده‌ام زنگ می‌زد و می‌گفت دخترتان سه روز دیگر خانه است و با همین شیوه خانواده را ساکت نگه داشتند که اطلاع‌رسانی نکنند.» 
آتنا فرقدانی، در مدت بازداشت خود با رفتارهای بد زندانبانان و هتک حرمت از سوی آنها نیز مواجه شده بود که پس از آزادی از زندان با انتشار فیلمی در یوتیوب بخشی از آن را گزارش داد: «روز 25 مهرماه 1393 به دلیل اینکه به من گفته شده بود که دوربین‌هایی که در حمام و دستشویی کار گذاشته شده‌اند کار نمی‌کنند من هم دو لیوان کاغذی (برای اینکه روی آنها نقاشی بکشم) برداشتم و داخل لباس‌هایم جاگذاری کردم. وقتی به سلولم برگشتم صدای پچ پچ این خانم‌ها را شنیدم که دائما می‌گفتند این لیوان‌ها را برای چه می‌خواهد و یکی دیگر از آن‌ها می‌گفت فیلم را بزن عقب فیلم را بزن جلو. تا آمدم این لیوان ها را از لباسم خارج کنم و یک جایی از سلول قایم کنم متاسفانه یکی از این خانم‌ها به صورت خیلی وحشتناک و خیلی وحشیانه در سلول من را باز کرد و با توهین و فحاشی داد زد که همین الان لباس‌هایت را از تنت بکن. من هم هرچقدر که گفتم این کار شما قانونی نیست، حتی از لحاظ شرعی درست نیست که من لباس‌هایم را جلوی شما در بیاورم، باز هم این خانم شروع به فحاشی کرد. یکی از خانم‌ها، همان که که خیلی فحاشی می‌کرد، دو دست من را به سمت بالا برده بود به خاطر اینکه من ممانعت می کردم از اینکه بدن من را بگردند و لباس‌های من را در بیاورند. دست سمت راست من کوبیده شد به دیوار و استخوان مچ دستم به شدت کبود شد و ورم کرد. یکی دیگر از زندانبان‌ها بالاتنه من را می‌گشت و چیزی هم پیدا نکرد. جای چنگ‌هایش روی سینه من افتاده بود. یکی دیگر از خانم ها هم شروع کرد به پایین‌تنه من را گشتن.» 
اما این موارد تنها موارد نقض حقوق او به عنوان زندانی نبوده‌است. علاوه بر این‌ها او در دوران بازداشت از حق داشتن وکیل و ملاقات با خانواده خود نیز محروم بوده و به خدمات بهداشتی و درمانی هم دسترسی نداشته است. 
این زندانی سیاسی از ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هم به دلیل پرونده بازداشت خود محروم شده و با وجود اینکه می‌توانسته به‌عنوان دانشجوی ممتاز به تحصیل ادامه دهد، مدیر دانشگاه الزهرا از ثبت‌نام او جلوگیری کرده است. 
یازداشت دوباره آتنا فرقدانی خانواده او را به شدت نگران وضعیت روحی و جسمی او کرده است و آنها با توجه به این که او پیش از بازداشت در حال معالجه بود، خواهان انتقالش به بند زندانیان سیاسی و آزادی هرچه سریع تر او شده‌اند.