آخرین مهلت دزدان دریایی سومالی برای نجات ملوان ایرانی

شهریار علی آبادی نام سرملوانی ایرانی است که سه سال پیش توسط دزدان دریایی سومالیایی گروگان گرفته شد و حالا سارقان او تا ده دسامبر مهلت داده‌اند تا صد هزار دلار در قبال آزادی‌اش پرداخت کنند وگرنه به جان او تعرض خواهند کرد.

شهریور سال 89 شهریار سوار بر کشتی باری ملقب به آلبدو که در اجاره مردی ایرانی بود، راهی سفری دو هفته‌ای به کنیا شد.

به غیراز او تعدادی ملوان پاکستانی، هندی و مالزیایی نیز در کشتی حضور داشتند و شهریار به‌عنوان سرملوان و نماینده صاحب کشتی، تنها سرنشین ایرانی این کشتی‌باری به شمار می‌رفت. کشتی بندرعباس را ترک کرد اما چند روز بعد زمانی که از خلیج عدن عبور می کرد، هدف حمله دزدان دریایی قرار گرفت و توسط دزدان ربوده شد.

قرار بود آلبدو دو هفته بعد در کنیا پهلو بگیرد اما خبری از رسیدن کشتی نیامد. ارتباط با کشتی قطع شده بود و انتظار برای پی بردن به سرنوشت خدمه کشتی ۱۴ ماه طول کشید.

«شهریار تازه نامزد کرده و قرار بود به‌زودی مراسم عروسی‌اش در بندرعباس برگزار شود. ما مقدمات اولیه مراسم عروسی ازجمله رزرو تالار و خریدهای لازم را انجام داده بودیم و قرار بود به محض اینکه پسرم از سفر برگشت، عروسی برگزار شود اما او رفت و دیگر خبری از وی نشد. در این مدت آنچه ما را نگران می‌کرد، این بود که برخلاف سفرهای قبلی، او با ما تماس نگرفته بود و حتی صدایش را هم نشنیده بودیم.» این سخنان مادر شهریار است در شرح آن چه بر خانواده شهریار در روزهای اول ربوده شدن فرزندش گذشته است. وزارت خارجه اما قول مساعد داده تا برای نجات جان شهریار تلاش خود را بکند.

آن ها در تمام 14 ماه تصور می‌کردند که کشتی در جزیره‌ای دور افتاده در اطراف تایلند خراب شده و آن ها روی آب گرفتار شده‌اند، اما ماجرا چیز دیگری بود. خانواده شهریار یک روز وقتی اسم کشتی را در اینترنت جست‌وجو کرده اند، به خبرهایی برخوردند که از دزدیده شدن کشتی توسط دزدان دریایی حکایت داشت. آنجا بود که فهمیدند چه اتفاقی برای پسرشان رخ‌داده است.

در نهایت اما شهریار با خانواده‌اش تماس گرفت و خبر از کشته شدن یکی از ملوانان هندی کشتی داد و گفت دزدان دریایی 100 هزار دلار برای آزادی او طلب کرده‌اند.

دزدان دریایی با خانواده دیگر گروگان ها نیز تماس گرفته و باج خواهی کرده بودند. ماجرای گروگان گیری ادامه داشت تا این که دولت پاکستان با پرداخت ۹۰۰ هزار دلار ۸ تبعه خود را آزاد کرد.

خانواده شهریار که در سبزوار ساکن هستند می گویند دزدان دریایی برای مجاب کردن خانواده وی به پرداخت 100 هزار دلار فرزندشان را بارها شکنجه کرده‌اند در شرح این شکنجه ها مادر شهریار به رسانه های داخلی ایران گفته است:« پسرم در شرایط سختی به سر می برد و دزدان دریایی او را شکنجه می کنند. دزدان ابتدا آنها  را داخل کشتی نگهداری می کردند تا اینکه کشتی غرق شد و برای این که گروگان ها خانواده هایشان را برای فراهم کردن پول تحت فشار بگذارند، مار و عقرب به جانشان می اندازند. یک بار عقرب او را نیش زده و تا یک قدمی مرگ پیش رفته است.»

پس از غرق شدن کشتی 8 ملوان جان خود را از دست داده اند و تنها شهریار و 6 ملوان دیگر زنده مانده اند.

حالا شهریار در جنگل های سومالی چشم انتظار معجزه ای برای رهایی است. در آخرین تماسی که وی با نامزدش گرفته خبر از جدی بودن مهلت 10 دسامبر یعنی سه شنبه همین هفته داده است. گویا دزدان دریایی به وی گفته اند دیگر نمی توانند بیشتر از این به وی آب و غذا بدهند.

شهریار در یکی از تماس های تلفنی خود با خانواده اعلام کرده است که نمایندگی از سازمان ملل به سومالی سفر کرده اند و برای نجات جان 6 ملوان دیگر مذاکراتی صورت گرفته اما کسی در مورد وضعیت شهریار اقدامی صورت نداده است.

برادر شهریار که در تهران از طریق وزارت امور خارجه پیگیر این ماجراست نیز گفته است: «زمانی که این اتفاق افتاد از طریق مجلس شورای اسلامی و رئیس جمهور وقت ماجرا را پیگیری کردیم اما متاسفانه به نتیجه ای نرسیدیم. مسئولان وزارت امور خارجه هم بعد از ماه ها پیگیری به ما گفتند پولی برای پرداخت به آدم ربایان ندارند و ما باید از کمیته امداد برای نجات شهریار کمک بخواهیم. در حالی که برادرم در آن سوی دنیا وضعیت نامعلومی دارد، صاحب کشتی نیز حاضر نیست برای آزادی او کاری انجام دهد.»

«التماس می‌کرد‌ که کمکش کنیم.» این را مادر شهریار از آخرین تماس با فرزندش می گوید.تماسی که شهریار در جنگل های سومالی با وضعیتی وخیم و زیر شکنجه موفق به برقراری آن شده بود.

به دنبال این تماس مقامات وزارت امور خارجه بار دیگر برای نجات شهریار به تکاپو افتادند. رحيمي، رئيس اداره هماهنگي انجمن هاي دوستي وزارت امور خارجه که مسئول رسیدگی به این پرونده است درباره آخرین تلاش های انجام شده برای نجات این هموطن مان به روزنامه  «اعتماد» می گوید: «وزارت امور خارجه از همه توان و ظرفیت خود برای نجات این ملوان استفاده می کند.از همان ابتدا در وزارت خارجه اقدامات وسیعی برای نجات این جوان آغاز شد اما به دلیل اینکه سومالی دولتی ندارد، امکان تماس با گروگان گیران وجود ندارد. با این حال ما از همه ظرفیت ها وتوان مان در کشورهای همجوار سومالی استفاده خواهیم کرد.

 رحیمی در ادامه می افزاید : «در نخستین گام در تلاشیم تا مهلتی که اعلام شده تمدید شود اما در ادامه سعی می کنیم با انجام رایزنی این تبعه کشورمان را نجات دهیم.»

مسئول مستقیم این پرونده درباره علت طولانی شدن این ماجرا نیز گفته است: «این موضوع دلایل مختلفی دارد از جمله اینکه این کشتی با پرچم کشور مالزی در آب های آزاد حرکت می کرد و هیچ اسکورتی نداشت. همانطور که می دانید در سالهای اخیر به دنبال راهزنی های دریایی و نا امنی در برخی مناطق آب های آزاد کشتی های ایرانی اسکورت می شوند تا خطری آن ها را تهدید نکند اما این کشتی فاقد هرگونه حمایتی بود.  از چند ماه قبل همکارانم در وزارت خارجه بطور جدی روی این موضوع کار می کنند و در تلاشیم هر چه سریعتر مقدمات آزادی این هم وطن مان را فراهم کنیم.»

شهریار که زمان اسارت 26 ساله بود حالا سه سال در سومالی تحت شکنجه بوده و در شرایطی ناگوار روزگار گذرانده است. خانواده وی نیز در ایران سه سال چشم انتظار بازگشت فرزندی بودند که پیش از اسارت در تدارک مراسم ازدواج اش روزشماری می کردند. تماس آخر وی با خانواده که با گریه و التماس همراه بوده حالا وضعیت روحی این خانواده را بیش از قبل دگرگون کرده است. دیگر خانواده علی آبادی با ترس و دلهره به ساعت و ثانیه ها چشم دوخته اند تا مهلت 10 دسامبر دزدان دریایی را نظاره کنند پدری بازنشسته که قطعا توان پرداخت 100 هزار دلار درخواستی دزدان دریایی را ندارد چشم انتظار وزارت خارجه و سازمان های بین المللی است تا برای رهایی فرزندش گامی موثر بردارند.