زنان ایرانی، بیش از چهار دهه برای ورود به ورزشگاه‌های ایران با حاکمیت، نیروهای امنیتی، دادگاه‌های قضایی، مراجع تقلید شیعه و تندروهای مذهبی مبارزه کردند.
اما فدراسیون جهانی فوتبال، قدم‌هایی بسیار کوتاه و غیرقابل توجه برای آن‌ها برداشت. درحالی که این فدراسیون وظیفه داشته است در تمام سال‌های گذشته، از زنان ایرانی در راه رسیدن به این حق‌شان دفاع کند.
در ماده ۴ بند اول اساسنامه جدید فدراسیون جهانی فوتبال، تاکید شده است که «هرگونه تبعیض جنسیتی» از سوی فدراسیون‌های عضو، ابتدا با «تعلیق» و سپس با «اخراج» از سوی فیفا جریمه خواهد شد.
در ماه اوت سال ۲۰۱۹ میلادی، «زهرا خوش‌نواز»، «لیلی ملکی»، «هدیه مروستی» و «فروغ علایی» ملقب به «دختران آزادی» از سوی سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شدند.
دختران آزادی لقبی است که به تعدادی از زنان ایرانی که سعی می‌کردند با ظاهری مبدل و شبیه به مردان ایرانی وارد ورزشگاه‌ها شوند، داده شده بود. «مهدی تاج»، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران و از فرماندهان پیشین اطلاعات سپاه پاسداران، از مهم‌ترین عوامل دستگیری این زنان بود.
سازمان اطلاعات سپاه این دختران را در «زندان قرچک» به مدت بیش از یک ماه زندانی کرد.
خانم فروغ علایی عکاسی است که با تصاویری از سوژه «ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها» در مسابقات «ورلد پرس فتو» جایزه اول را گرفته است. سه شخص دیگر هم جرمشان تغییر چهره و ورود به ورزشگاه بود. این چهار نفر با فشار رسانه‌ها و قرار وثیقه آزاد شدند، اما پرونده‌شان در اطلاعات سپاه تهران بسته نشد.
فدراسیون جهانی فوتبال نسبت به این موضوع سکوت کرد و با وجود اطلاع‌رسانی رسانه‌ها، هیچ واکنشی نشان داد.
نهم سپتامبر ۲۰۱۹، «سحر خدایاری»، ملقب به «دختر آبی» از هواداران تیم فوتبال استقلال تهران در اعتراض به دستگیری و محکومیت خود به زندان بابت تلاش برای ورود به ورزشگاه و تماشای مسابقات فوتبال، اقدام به خودسوزی کرد و درگذشت.
درگذشت خانم خدایاری با واکنش جامعه بین‌المللی فوتبال روبرو شد. هواداران فوتبال در افغانستان، ترکیه، آلمان و بریتانیا نسبت به مرگ او در ورزشگاه‌ها واکنش نشان دادند.
سحر خدایاری سعی داشت در ماه مارس سال ۲۰۱۹ برای تماشای دیدار تیم‌های استقلال و العین وارد ورزشگاه شود که توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد.
مرگ سحر خدایاری به فوتبال جهان نشان داد که زنان ایران برای ورود به ورزشگاه‌ها، کشته می‌شوند. اما، واکنش فدراسیون جهانی فوتبال به یک بیانیه در سال ۲۰۱۹، سخنرانی آقای «جیانی اینفانتینو» در مورد مرگ دختر آبی در ژانویه ۲۰۲۰ و یک بازی حضور تماشاگران زن ایرانی در بازی تیم‌های ملی ایران مقابل کامبوج خلاصه شد.
جمهوری اسلامی از سال ۲۰۱۹ همچنان درهای ورزشگاه را به روی زنان ایرانی بسته نگه داشته است؛ در برخی از مسابقات، برخی از زنان گزینشی که از میان نیروهای رسمی اطلاعاتی یا انتظامی زن جمهوری اسلامی هستند، به صورت گزینشی و محدود وارد ورزشگاه‌ها می‌شوند. اما هیچ نشانه‌ای از تلاش فیفا و تمایل فدراسیون فوتبال ایران برای رفع معضل تبعیض جنسیتی در ورزشگاه‌های ایران به چشم نمی‌خورد.
آخرین نمونه، به سال ۲۰۲۲ برمی‌گردد. ۲۹ مارس ۲۰۲۲، در جریان یک دیدار رسمی که به صورت مستقیم زیر نظر فدراسیون بین‌المللی فوتبال برگزار می‌شود، دختران ایرانی که قصد حضور در ورزشگاه را داشتند، مورد حمله نیروهای امنیتی قرار گرفتند.
رسانه‌های ایران و جهان، تصاویری از حمله نیروهای امنیتی ایران با اسپری فلفل به دختران ایرانی که می‌خواستند دیدار تیم‌های ملی ایران و لبنان را در شهر مشهد تماشا کنند، منتشر کردند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی که همان روز منتشر شد، به ممانعت از حضور زنان در آخرین دیدار مقدماتی جام‌جهانی قطر در مشهد پرداخت و نوشت: «دو هزار زنی که بلیط تهیه کرده بودند، پشت در ماندند. پلیس ایران به صورت برخی از آن‌ها اسپری فلفل پاشید.»
فدراسیون جهانی فوتبال، نه تنها این اقدام را محکوم نکرد که فقط از فدراسیون ایران در قبال این اتفاق توضیح خواست.
«حمید سجادی»، وزیر ورزش و جوانان ایران، در ماه اوت سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که فدراسیون جهانی فوتبال هرگز برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها به ایران فشاری وارد نکرده و موضوع ورود زنان در ورزشگاه‌های این کشور فعلا در برنامه دولت جمهوری اسلامی قرار ندارد.
مماشات فیفا با جمهوری اسلامی در قبال بیش از ۴ دهه تبعیض جنسیتی و محروم شدن نیمی از جمعیت ایران از تماشای مسابقات فوتبال، سوالی است که برای تمام جامعه فوتبال ایران بی‌پاسخ مانده است.
در این سری مقالات:
تا جام‌جهانی؛ از فوتبال ایران پیش از انقلاب چه می‌دانیم؟
تا جام جهانی؛ ستاره‌های فوتبال ایران در دهه ۷۰ میلادی
تا جام جهانی؛ جمهوری اسلامی چگونه تمام مسابقات بین‌المللی را تحریم کرد؟
تا جام جهانی؛ فوتبال ایران چگونه امنیتی شد؟
تا جام جهانی؛ نیروهای امنیتی در ورزشگاه‌های ایران چه می‌کنند؟
تا جام جهانی؛ سهم زنان از ورزشگاه‌های ایران: چهار دهه، صفر درصد
تا جام جهانی؛ نسل طلایی فوتبال ایران، دهه مربیان خارجی
تا جام‌جهانی؛ نقش رهبر جمهوری اسلامی در خروج مربیان خارجی
تا جام جهانی؛ کارلوس کی‌روش، مردی که فوتبال ایران فراموش نخواهد کرد
تا جام جهانی؛ قرارداد مارک ویلموتس چرا در فوتبال ایران بحث‌‌برانگیز شد؟
تا جام‌جهانی؛ چرا دراگان اسکوچیچ، در فوتبال ایران محبوب نشد؟
تا جام جهانی؛ چه کسی قرار بود سرمربی ایران باشد؟
تا جام جهانی؛ از کودتای بازیکنان تیم ملی علیه اسکوچیچ چه می‌دانیم؟
تا جام جهانی؛ حریفان ایران، زخم خورده‌های حمله به سفارت و گروگان‌گیری
تا جام جهانی؛ آیا ایران شانسی در جام جهانی فوتبال خواهد داشت؟
تا جام جهانی؛ چرا نمی‌توان به این تیم ملی ایران امیدوار بود؟
تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: علی‌رضا جهانبخش
تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: علی‌رضا بیرانوند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر