close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
مجلس

«نمایندگان شاخص مجلس پنجم؛ از مذاکره با «نیک براون» تا «استهلاک زنان»

۱۷ آذر ۱۳۹۸
حسام قناطیر
خواندن در ۱۷ دقیقه
«نمایندگان شاخص مجلس پنجم؛ از مذاکره با «نیک براون» تا «استهلاک زنان»

انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی اگرچه همانند دوره قبل، با اعمال نظارت استصوابی شورای نگهبان همراه بود اما سخت‌گیری در تایید صلاحیت‌ها کمتر بود؛ به‌گونه‌ای که بعد از سه دوره، برخی نیروهای ملی-مذهبی هم توانستند از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند. هرچند این بار هم بسیاری از کاندیداهای جناح چپ رد صلاحیت شدند.

در این دوره با تشکیل گروه «کارگزاران سازندگی» آن‌هم دو ماه قبل از برگزاری انتخابات، تنوع بیشتری در لیست‌ها وجود داشت. در تهران در کنار جامعه روحانیت مبارز و تشکل‌های همسو، جناح چپ بدون حضور مجمع روحانیون و دفتر «تحکیم وحدت»، لیستی به‌عنوان ائتلاف نیروهای خط امام داد، کارگزاران سازندگی هم یک لیست از کاندیداها معرفی کرد که با فهرست چپ‌ها اشتراک زیادی داشت، جمعیت دفاع از ارزش‌ها هم به محوریت «ری شهری»، وزیر سابق اطلاعات، لیست جریان سوم را منتشر کرد.

چهار نفر از نیروهای ملی مذهبی «ابوالفضل بازرگان»، «عزت‌الله سحابی»، «محمد بسته‌نگار» و «غلام‌عباس توسلی» جزو تایید صلاحیت شدگان بودند اما در اعتراض به کمبود وقت برای تبلیغات و عدم تایید دیگر نامزدهایشان، انصراف دادند.

انتخابات در دو مرحله ۱۸اسفند۱۳۷۴ و ۳۱فروردین۱۳۷۵ برگزار شد و مجلس این بار با ترکیبی از چهره‌های مطرح راست، چپ و کارگزاران سازندگی آغاز به کار کرد؛ هر چند هنوز اکثریت در دست جناح راست بود بسیاری از چهره‌های شاخص این مجلس همچون اکبر ناطق نوری، حسن روحانی، موحدی ساوجی، محمدرضا باهنر، الیاس حضرتی و ... همان چهره‌های مجلس چهارم بودند اما در این مجلس چهره‌های شاخص تازه‌ای وجود داشت که به آن‌ها می‌پردازیم:

عبدالله نوری؛ گزینه ریاست مجلس

«عبدالله نوری حسین‌آبادی»، با داشتن سوابق فراوانی از نمایندگی مجلس، وزارت کشور و نمایندگی آیت‌الله خمینی در نهادهای انقلابی، در کنار ناطق نوری مطرح‌ترین منتخب مجلس پنجم بود. او در دوره دوم نماینده اصفهان و این بار از تهران سرلیست کارگزاران سازندگی و جناح چپ بود.

عبدالله نوری به‌عنوان وزیر کشور دولت نخست هاشمی رفسنجانی، برگزار کننده دوره قبل انتخابات هم بود که بسیاری از دوستانش یا حذف شدند یا رای نیاوردند؛ او از همان ابتدا در کسوت گزینه ریاست مجلس، رقابت با ناطق نوری را آغاز کرد؛ چرا که از یاد نبرده بود ناطق نوری همان کسی است که چهار سال قبل «مدارکی» به هاشمی داده و از او خواسته بود که عبدالله نوری برای بار دوم به‌عنوان وزیر کشور به مجلس چهارم معرفی نشود. در انتخابات ریاست موقت مجلس، فاصله‌ آرای او با ناطق نوری کمتر از ۱۵ رای بود.

عبدالله نوری در انتخابات دایمی رییس، هرچند با اختلاف بیشتری شکست خورد (۱۳۴ در برابر ۹۱) اما آرایی که کسب کرد خبر از حضور یک اقلیت مهم و موثر برای این دوره مجلس می‌داد که می‌توانست یکه‌تازی جناح راست در چهار سال گذشته را پایان دهد. با درک همین موضوع، نوری فراکسیون منسجمی از چپ‌ها و کارگزارانی‌ها به نام «مجمع حزب‌الله» تشکیل داد و خودش هم رییس آن شد؛ هرچند او بیشتر از ۱۵ ماه در مجلس نماند و سال بعد به کابینه اصلاحات رفت و باز هم وزیر کشور شد. عمر وزارت مجدد او نیز چندان دوام نیافت تا او به شورای شهر تهران برود. عبدالله نوری برای شرکت در انتخابات مجلس ششم از شورای شهر تهران انصراف داد ولی صلاحیتش برای ورود به مجلس ششم تایید نشد و در نهایت به جرایم مطبوعاتی به خاطر مدیر مسوولی روزنامه خرداد محکوم و روانه زندان شد. عبدالله نوری پس از آزادی از زندان دیگر به قدرت بازنگشت.

فائزه هاشمی؛ نفر دوم تهران

«فائزه هاشمی»، دومین دختر هاشمی رفسنجانی، زمان انتخابات مجلس پنجم ۳۳ ساله بود و پنج سال پیش از آن، رییس «فدراسیون اسلامی ورزش زنان» و نایب‌رییسی کمیته ملی المپیک را عهده‌دار شده بود. او توانست با کسب ۸۵۲ هزار رای به‌عنوان نفر دوم لیست تهران وارد مجلس شود. این عضو حزب کارگزاران سازندگی یکی از دو نفری بود که مرحله اول با اختلاف کمی از ناطق نوری (یک درصد) و بالاتر از همه چهره‌های سرشناس سیاسی هر دو جناح اصلی قرار گرفت؛ از «موحدی کرمانی» و «ابوترابی» تا «باهنر» و «معین» و «نوری» و «مجید انصاری».  در آن زمان شایع شد که رای او بیشتر از ناطق بوده و حتی فرزندان هاشمی در وزارت كشور و پاي دستگاه كامپيوتر می خوابيدند تا آرا را از نزدیک دنبال کنند.

یکی از دلایل اقبال رای دهندگان به او طرح مسایل ساختارشکنانه مانند دوچرخه‌سواری زنان و تخریب‌های گروه انصار حزب‌الله علیه او بود؛ او که بعد از عبدالله نوری سرلیست فهرست کارگزاران بود، یکی از پنج نفری است که در لیست جامعه روحانیت قرار نگرفت و همین باعث ایجاد انشعاب در جناح راست و برآمدن گروه کارگزاران سازندگی شد.

او در مجلس نیز با راه‌اندازی روزنامه زن و حاشیه‌های آن و همچنین رفتارهای شخصی خود ازجمله پوشیدن شلوار جین، همواره خبرساز بود. فائزه هاشمی همراه با «سلمان خدادادی»، «موحدی ساوجی» و «ابوترابی‌فرد» عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی بود. فائزه هاشمی در انتخابات مجلس ششم هم اعلام کاندیداتوری کرد و درحالی‌که جبهه دوم خرداد و ائتلاف روزنامه‌نگاران موافق حضور او در لیست بودند ولی به دلیل اینکه این جریان سیاسی نام پدرش را از لیست اصلاح‌طلبان خارج کرده بودند حاضر نشد نامش در این لیست قرار گیرد و از  ورود به مجلس بازماند. فائزه هاشمی نیز همچون عبدالله نوری پس از مجلس پنجم پایش به زندان باز شد و دیگر به قدرت بازنگشت.

جواد لاریجانی؛ جنجال نیک براون

«محمدجواد اردشیر لاریجانی»، پسر بزرگ میرزا «هاشم آملی» (مرجع تقلید) و یکی از ۵ برادرِ لاریجانی است. جواد لاریجانی قبل از نمایندگی، بیشتر به‌عنوان دیپلمات شناخته می‌شد؛ در دولت «میرحسین موسوی» معاون وزارت خارجه و یکی از اعضای سه‌نفره حامل پیام آیت‌الله خمینی به «گورباچف» بود اما به دلیل اختلاف با «علی اکبر ولایتی» از معاونت وزارت خارجه کنار گذاشته شد.

او علاقه‌اش را به دیپلماسی ترک نکرد و همین باعث ایجاد جنجالی بزرگ شد؛ سال دوم مجلس و چند ماهی قبل از انتخابات خرداد ۱۳۷۶، لاریجانی، با نیک براون از مدیران کل وزارت امور خارجه انگلیس در لندن دیدار کرده و سعی کرده بود تا نگاه‌های منفی غرب به کاندیدای جناح راست را اصلاح کند. او به براون گفته بود که پیروزی جناح راست در انتخابات می‌تواند منافع انگلیس و غرب را تامین کند. از سوی دیگر، کوشیده بود تا چهره‌ای رادیکال از جناح چپ و کاندیدای آن ارایه کند. او حتی از موضوع فتوای قتل «سلمان رشدی» هم مایه گذاشته و جناح چپ را پیگیر اصلی اجرای آن معرفی کرده بود.

روزنامه‌ «سلام»، با انتشار بخش‌هایی از این مذاکره، مقدمات یک جنجال سیاسی را فراهم آورد و باعث کاهش شدید اعتبار سیاسی جواد لاریجانی شد؛ پس‌لرزه‌های این ماجرا در ماه‌های بعدی حضور او در مجلس همواره احساس شد. لاریجانی پس‌ازاین اتفاق دیگر نماینده مجلس نشد و در دوره ریاست «محمود هاشمی شاهرودی» و همچنین «صادق لاریجانی»، برادرش، بر قوه قضاییه، معاون بین‌الملل این قوه بود؛ سمتی که همچنان ادامه دارد.

عباس عباسی؛ استهلاک و لایه اوزون!

عباس عباسی؛ نفر پنجم از سمت راست

حجت‌الاسلام «عباس عباسی»، چهار دوره نماینده مجلس بود؛ دوره اول از حوزه انتخابیه میناب و دوره سوم، چهارم و پنجم از بندرعباس. او چند سالی امام‌جمعه میناب بود و قبل از آن در کمیته‌های انقلاب اسلامی، دادستانی انقلاب هرمزگان و اداره اوقاف نیز فعالیت داشت. عمده شهرت عباسی مربوط است به اظهارنظرهای متفاوت او در مجلس پنجم ازجمله درباره لایه اوزون و مخالفت با محاسبه مهریه به نرخ روز، اما نمی‌توان فراموش کرد که او یکی از پرکارترین چهره‌های مجلس پنجم بود که همه طرح‌ها و لوایح، خصوصا طرح‌های اقتصادی را به‌دقت مطالعه و در مورد آن‌ها اظهارنظر می‌کرد.

در مورد الحاق ایران به پروتکل مونترال برای ممنوعیت مصرف گازهایی که منجر به سوراخ شدن لایه اوزون می‌شود، عباسی گفته بود: «لایه ازون را کسی که سوراخ کرده، خودش ھم آن را بدوزد.» و در جای دیگری هم آمده: «اول دانشمندان یا کسانی که لایه اوزون را خراب کرده‌اند بروند لایه اوزون را تصحیح کنند، ببافند و برای تحقیق‌های بعدی درستش کنند. این موضوع اصلا ربطی به جمهوری اسلامی و کشورهای درحال‌توسعه ندارد.» 

اما درباره مهریه، نقل‌قول‌های او متفاوت‌تر است؛ مشهور است که او گفته است: «زن استهلاک دارد و چون پس از چند سال مثل روز اول نیست، دلیلی ندارد که مهریه‌اش به نرخ روز حساب شود.» درحالی‌که در مشروح مذاکرات مجلس پنجم دقیقا چنین جمله‌ای نیست یا ثبت نشده، هرچند معنای محتوایی آن نزدیک است؛ در ۲۰ و ۲۱ آذر۱۳۷۵ در صحن علنی مجلس پنجم، طرح الحاق یک تبصره به ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی درباره مهریه مطرح شد که به «طرح محاسبه مهریه بانوان به نرخ روز» معروف شد. در روز نخست بررسی این طرح، عباسی و بسیاری از نمایندگان مطرح مانند «موحدی کرمانی» و «حسینی» (مشهور به اخلاق در خانواده) با طرح مذکور مخالف بودند. نماینده بندرعباس در این جلسه ۷ دلیل در مخالفت آورد که یکی از آن‌ها به نقل‌قول‌های دیگری که از او شد نزدیک است: «مرا ببخشید این بحثی است فقهی، ثمن برابر مثمن است؛ وقتی ما دین را حساب می‌کنیم یعنی ثمن و مثمن، می‌گوید آن ثمن برابر آن مثمن در آن زمان است و این را باید پذیرفت. مگر مثمن ارزش پیدا کرده؟ اگر مثمن ارزش پیدا کرده و اضافه شده آن یک بحث دیگری است.»

عباسی دو سال بعد از پایان مجلس پنجم درگذشت؛ درحالی‌که اظهارنظرها درباره او و حتی نحوه مرگش تمام نشد.

محمدرضا فاکر؛ آب در شیر می‌کنی؟

«محمدرضا فاکر»، نماینده روحانی مشهد در سه دوره پنجم، هفتم و هشتم مجلس بود. اوج فعالیت فاکر همان اولین مرتبه حضورش در مجلس بود. او در شمار نمایندگانی بود که نطق‌های پیش از دستور زیادی داشت و سخنان پرحرارت وی عمدتا با تشویق‌های همفکرانش در مجلس همراه می‌شد؛ در پاییز سال ۱۳۷۵ که بحث انتخابات ریاست جمهوری آینده گرم شده بود، فاکر در اظهارنظری پشت تریبون، مخالفت ضمنی جناح راست را با ادامه مشی هاشمی رفسنجانی در دولت بعد اعلام کرد و گفت که «رییس‌جمهور آینده باید کسی باشد که قدرت خانه‌تکانی را در کشور داشته باشد» و اضافه کرد «کسی که می‌خواهد یک مملکت را خانه‌تکانی کند، باید خانه خودش را تکانده باشد» که با فریادهای احسنت برخی نمایندگان تایید شد.

نطق‌های نماینده مشهد گاهی هم با فریادهای «مرگ بر آمریکا» از سوی دوستانش همراه می‌شد؛ در یکی از این نطق‌ها، فاکر در واکنش به ورود ورزشکاران آمریکایی به ایران و در انتقاد به استقبال از آن‌ها گفت «با آمریکاییان مجامله و شوخی کردن به‌ معنی از دست دادن انقلاب ، کشور و حیثیت ماست.» یا نطق معروف و طولانی او در آبان ۱۳۷۶ پس از جنجال آیت‌الله منتظری که این بار با شعارهای ممتد «مرگ بر ضد ولایت‌فقیه» در مجلس همراه بود؛ اما تندترین برخورد فاکر در مجلس، با نماینده دولت هاشمی رفسنجانی بود که کار به توهین و تنش هم رسید. در سال ۱۳۷۵ «محمدجعفر منتظری» معاون پارلمانی وزیر دادگستری هنگام دفاع از یک طرح، غیرمستقیم گفت که آیت‌الله خامنه‌ای هم‌نظر او و موافق طرح است؛ همین کافی بود تا فاکر که ازقضا مخالف بود، عصبانی شده و فریاد بزند «بی‌سواد! چرا حرف بیجا می‌زنی؟ آدم بی‌دین!». درحالی‌که رییس جلسه سعی در کنترل تنش داشت، فاکر همچنان فریاد می‌زد: «نه سواد داری، نه ادب داری! مکاسب را باز کنم نمی‌توانی بخوانی! نظر رهبری را من می‌دانم. آب در شیر می‌کنی؟! بسیار بی‌ادبی». فاکر سال ۱۳۸۸ نیز عضو مجلس هشتم بود که بر اثر بیماری فوت کرد.

طه هاشمی؛ مدافع همیشگی هاشمی 

طه هاشمی در دوره های مختلف فعالیت سیاسی سعی کرده خود را جریان سوم معرفی کند. چه در دوره فعالیتش در دفتر تبلیغات اسلامی و چه در دوره نمایندگی مجلس. او عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم بود و به سبب همین جایگاه توانست نماینده قم در مجلس پنجم شود. او مستقل و در عین حال به دولت اکبر هاشمی رفسنجانی نزدیک بود. طه هاشمی پس از ریاست جمهوری محمد خاتمی به اصلاح طلبان نزدیک نشد ولی در بسیاری از موارد از دولت حمایت می کرد.

او از جمله نمایندگانی بود که نقش مهمی در رای اعتماد دوباره مجلس پنجم به عطاء الله مهاجرانی، وزیر ارشاد داشت. طه هاشمی در انتخابات مجلس ششم نیز تلاش ویژه ای برای حمایت از حضور هاشمی رفسنجانی در مجلس کرد.

او همچنین موسس روزنامه انتخاب بود که تلاش می کرد خود را نماینده جریان سوم معرفی کند. طه هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ نیز از حامیان اکبر هاشمی رفسنجانی بود.  اما در پایان دولت خاتمی و با تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری توسط حسین مرعشی به عنوان معاون این سازمان منصوب شده بود. در دوره مشایی نیز او در سمت خود ابقا شد. او در سال ۸۷ از سمت خود استعفا داد و متن استعفایش نیز تمجید از مشایی بود.

 طه هاشمی در دوره ریاست حمید میرزاده بر دانشگاه آزاد معاون فرهنگی این دانشگاه بود و سال ۹۵ از سمت خود استعفا داد.  اول سال گذشته به عنوان سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهوری اسلامی ایران در واتیکان منصوب شد.

محسن یحیوی؛ مخالف کابینه

«محسن یحیوی» ۲۸ ساله بود که به پیشنهاد شورای انقلاب و با حکم آیت‌الله خمینی وزیر مسکن شد و یک سال بعد، در نخستین ماه‌های جنگ ایران و عراق به اسارت درآمد. یحیوی بعد از آزادی، نخستین بار در مجلس چهارم به‌عنوان نماینده تهران برگزیده شد. او که در مجلس چهارم در کنار ابوترابی و «دعایی» یکی از سه نامزد مشترک هر دو جناح بود، به‌مرور فاصله خود را با جناح چپ بیشتر کرد و در انتخابات مجلس پنجم از این گروه جدا شد.

در جریان رای به کابینه پیشنهادی «محمد خاتمی» در مرداد ۱۳۷۶، چهره‌های شاخص جناح راست در یک تصمیم درون‌گروهی، به‌جز وزیر کشور و ارشاد، مخالفت علنی موثری با اکثر وزرای پیشنهادی نکردند و بیشتر نطق‌های مخالف را چهره‌های کمتر شناخته‌شده ایراد می‌کردند. «محسن یحیوی» و «محمدرضا باهنر» به‌عنوان مشهورترین نمایندگان تهران، بیشترین و طولانی‌ترین بحث‌ها را در انتقاد از عبدالله نوری داشتند. یحیوی که بنا داشت درباره دو وزیر پیشنهادی نفت و کشور صحبت کند، تمام وقت خود را به نوری وزیر پیشنهادی کشور اختصاص داد.

نوری، اگرچه نهایتا رای اعتماد گرفت اما نطق یحیوی باعث شد (با ۱۴۴ رای موافق و ۸۹ رای مخالف) بعد از مهاجرانی، بیشترین مخالف را در کابینه داشته باشد. یحیوی در جلسه بعدازظهر ۲۸مرداد۱۳۷۶ علیرغم ابراز «ارادت بسیارشدید به شخص عبدالله نوری» محور مخالفتش را رفتارهای فردی و مدیریتی او در دوره قبلی وزارت کشور داشت. در همین سخنان بود که نخستین بار یحیوی، نوری را متهم کرد که برای پسرش با پارتی‌بازی معافیت سربازی گرفته است. دامنه انتقادات یحیوی از انتصاب «کرباسچی» به شهرداری تهران تا بی‌مبالاتی به موضوع امنیت چنان گستره شد که یکی از نمایندگان به کنایه گفت: «خفاش شب در زمان بشارتی بوده نه نوری.» محسن یحیوی در دوره هفتم از بروجرد کاندیدا و عضو هیات رییسه مجلس شد.

مرضیه وحید دستجردی؛ استیضاح نوری

جلسه استیضاح عبدالله نوری مانند مباحث معرفی او به‌عنوان وزیر کشور در کابینه نخست خاتمی، یکی از مهم‌ترین و سیاسی‌ترین نشست‌های مجلس پنجم بود. ۳۱خرداد۱۳۷۷ و تنها ۹ ماه بعد از شروع کار دولت اصلاحات، اولین استیضاح رقم خورد. این بار هم محمدرضا باهنر از اعضای هیات رییسه و شاخص جناح راست در دو وقت مجزا در موافقت با استیضاح نوری صحبت کرد ولی سخنان «مرضیه وحید دستجردی» بیشتر در یادها ماند و یکی از «پرحرارت ترین نطق ها» لقب گرفت.

سخنان نماینده تهران که بارها از سوی همفکرانش با «احسنت، احسنت» تایید شد، بیشتر درباره عزل و نصب‌های نوری بود. دستجردی با انتقاد شدید از عبدالله نوری مدعی شد «در مدت ۹ ماه، ۷۵ مدیر ارشد، ۱۴۶ مدیرکل ستادی، ۳۴۰ فرماندار و بخشدار، ۸۰ شهردار، ۴۵ مشاور وزیر و استاندار و ۹۴۲ دهدار تعویض شده‌اند.»

 از میان افرادی که مرضیه دستجردی به انتصاب آن‌ها اعتراض کرد می‌توان به «مصطفی تاجزاده» معاون سیاسی، «رمضان زاده» استاندار کردستان، «میرلوحی» استاندار سمنان، «غریبانی» استاندار اردبیل و «حسینی» استاندار سیستان و بلوچستان اشاره کرد. در نتیجه این استیضاح، عبدالله نوری با ۱۳۷ رای در برابر ۱۱۷ رای برکنار شد. مرضیه وحید دستجردی، دو دوره نماینده تهران بود و تنها زنی است که در جمهوری اسلامی وزیر بوده است. مرضیه وحید دستجردی در دولت محمود احمدی‌نژاد به وزارت بهداشت رسید تا تابوی وزارت زنان در ایران شکسته شود، اتفاقی که البته دیگر هم تکرار نشد و هیات وزیران در دولت روحانی کاملا مردانه باقی ماند.

مرتضی نبوی؛ مهاجرانی و مطبوعات

دومین وزیر دولت اصلاحات که در مجلس پنجم استیضاح شد «عطاءالله مهاجرانی» بود؛ وزیر ارشاد در۱۱اردیبهشت۱۳۷۸ حدود یک سال بعد از برکناری عبدالله نوری به مجلس فراخوانده شد و یکی از داغ‌ترین جلسات دوره پنجم شکل گرفت. در کنار «علی‌اکبر موسوی حسینی» (مشهور به اخلاق در خانواده)، «مرتضی نبوی» مشهورترین چهره جناح راست بود که در موافقت با استیضاح سخن گفت.

نبوی که خود مدیر مسوول روزنامه منتقد دولت محمد خاتمی بود در نطق بلند خود بیشتر به مطبوعات پرداخت و مهاجرانی را به کوتاهی در برخورد با روزنامه‌نگاران و مطبوعاتی که «ضد انقلاب» خواند و نیز سیاست «تساهل و تسامح» متهم کرد. 

او به قتل‌های زنجیره‌ای هم اشاره کرد و گفت: «آقای مهاجرانی! این پروژه را همین مطبوعات خاص به راه انداختند و شما نظاره‌گر بودید. موج ترورهای اخیر، نتیجه تضعیف وحدت و امنیت ملی توسط همین مطبوعات خاص نیست؟»

علیرغم تلاش فراوان جناح راست، مهاجرانی توانست مجددا رای اعتماد مجلس را بگیرد و وزیر بماند. نبوی، با سابقه وزارت در اوایل انقلاب دو دوره نماینده تهران بود. او بعد از ۳۱ سال مدیر مسوولی روزنامه «رسالت» را واگذار کرد و به‌عنوان عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت منصوب شد.

علی زادسر؛ اشرار و مسلسل قلم‌ها

«علی زادسر»، نماینده جیرفت در سه دوره مجلس شورای اسلامی ازجمله دوره پنجم بود. در بیشتر جلسات مهم و حساس مجلس پنجم به‌ویژه در برخورد با دولت اول محمد خاتمی، نام زادسر به‌عنوان یکی از نمایندگان فعال جناح راست مطرح است؛ علاوه بر آن نطق‌های پیش از دستور زیادی از وی ثبت است.

او یکی از مخالفان جدی مطبوعات آن زمان و وزیر ارشاد بود و بارها شعار «توسعه سیاسی» رییس‌جمهور را به چالش کشید؛ به‌ویژه چند باری تکرار کرد: «به خدا قسم که شکم خالی توسعه سیاسی نمی‌فهمد.»

یکی از مهم‌ترین سخنان نماینده جیرفت در مجلس بلافاصله بعد از توقیف مطبوعات در سال ۱۳۷۹ و ماجرای کنفرانس برلین بود. زادسر در آخرین نطق خود در ماه پایانی مجلس، اقدام قوه قضاییه را در توقیف مطبوعات و بازداشت روزنامه‌نگاران «اشرار» توصیف کرد و گفت: «بنازم همت مردانه و عمل عادلانه، دستگاه عدالت‌خواه قضایی را که جامعه اسلامی ایران و اعصاب ملت مسلمان را از شر اشراری که تحت پوشش جریده‌ها و با مسلسل قلم‌ها، تشنج می‌آفریدند و قلب نایب به‌حق امام زمان را به درد آوردند، رهایی بخشید. اینجا شیلی نیست که با مطبوعات، رژیم مردمی‌اش را سرنگون کرد. اینجا نیکاراگوئه نیست.»

 او سپس از صداوسیما برای پخش «صحنه‌های» خاص کنفرانس برلین تشکر کرد و در تذکری به محمد خاتمی، «تمام بدبختی‌های سیاسی و فرهنگی کشور» را متوجه دو نفر دانست و گفت: «تمام بدبختی‌های سیاسی و فرهنگی کشور از آقایان تاج‌زاده و مهاجرانی است که اولی محصول افکار آن بیچاره‌ای است که اینک در زندان اوین گرفتار اعمال خویش است (عبدالله نوری) و دومی هم با افکار انحرافی کشور را میدان تاخت‌وتازاجانب و مزرعه مورد طمع بی‌دینان و سکولارها قرار داده است.» زادسر سال ۱۳۹۷ در اثر سکته مغزی در تهران درگذشت.

مجید انصاری؛ پدر آیین‌نامه مجلس

«مجید انصاری»، از اعضای دفتر آیت‌الله خمینی و اولین رییس سازمان زندان‌های جمهوری اسلامی است. او در مجلس پنجم پس‌ازاینکه عبدالله نوری و مصطفی معین به کابینه رفتند، ریاست فراکسیون خط امام (اقلیت) را برعهده داشت. انصاری، نقش پررنگی در حمایت از وزرای پیشنهادی دولت اصلاحات داشت و یکی از مهم‌ترین سخنرانان جلسه استیضاح مهاجرانی بود که منجر به ابقای او شد.

تذکرات آیین‌نامه‌ای او معروف است تا حدی که به «پدر آیین‌نامه مجلس» معروف شد. او می‌گوید: «در دوره پنجم، بنده خود آیین‌نامه را نوشتم که طبق آن وزرا و نمایندگان دولت و معاونین وزرا باید در جایگاه خود بنشینند.»

یکی از مصوبات مهم در مجلس پنجم «اصلاح قانون مطبوعات» بود که بعدازآن، ماجراهای کوی دانشگاه تهران و توقیف روزنامه سلام پیش آمد. انصاری با اینکه از مخالفان جدی تصویب آن اصلاحیه بود، بعدها مخالفتش را انکار کرد: «من در مجلس پنجم، مخالف اصلاح قانون مطبوعات نبودم

انصاری، دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز است و سابقه معاونت پارلمانی و حقوقی رییس‌جمهور (دولت روحانی) را دارد و اکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

مجتبی موسوی اجاق؛ هفت‌تیرکشی در جلسه هیات نظارت بر انتخابات شورای اول

«مجتبی موسوی اجاق»، نماینده مجلس پنجم و ششم بود و در مجلس چهارم آیت موسوی اجاق نماینده مجلس در این حوزه بود. خانواده موسوی اجاق در کرمانشاه از جمله خانواده‌هایی هستند که کرسی مجلس را در دوره‌های مختلف به‌صورت خانوادگی تصاحب کرده‌اند.

موسوی اجاق با اولین دوره انتخابات مجلس پنجم خبرساز شد. او از نمایندگان جریان مشهور به راست بود اما در درگیری‌های مربوط به تایید صلاحیت نامزدها به جریان مشهور به دوم خرداد و دولت نزدیک شد.

علی موحدی ساوجی، محمدرضا راه‌چمنی و مجتبی موسوی اجاق اعضای هیات نظارت مجلس بودند. موسوی اجاق و راه‌چمنی حامی نمایندگان رد صلاحیت شده بود و به اقدامات موحدی ساوجی اعتراض داشتند. این موضوع درگیری‌های را در مجلس به وجود آورد. در نهایت وزارت کشور زیر بار مصوبه هیات نظارت بر انتخابات شوراها نرفت و همه نامزدهای رد صلاحیت شده در تهران را به‌عنوان نامزد اعلام کرد.

در درگیری‌های رخ‌داده موحدی ساوجی مدعی شده که موسوی اجاق به روی اسلحه کشیده است. همچنین گزارش‌هایی درباره احتمال رد صلاحیت او منتشر شد. در نهایت صلاحیت موسوی اجاق تایید و او به مجلس ششم نیز راه یافت. موسوی اجاق در اقدامات نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم از جمله تحصن و امضای نامه به رهبر جمهوری اسلامی با آنان همراه بود.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

مجلس

۱۰ نماینده خبرساز مجلس چهارم؛ اخلاق در خانواده و ممنوعیت ماهواره

۱۷ آذر ۱۳۹۸
حسام قناطیر
خواندن در ۱۹ دقیقه
۱۰ نماینده خبرساز مجلس چهارم؛ اخلاق در خانواده و ممنوعیت ماهواره