کتانی که پارسال  ۲۰۰ هزارتومان خریدم، امسال شده یک و نیم میلیون

کرج- فیروزه خلخالی، شهروندخبرنگار

قیمت اقلام مختلف مصرفی مردم به طور دایم درحال افزایش است و گرانی‌ها و تورم افسارگسیخته زندگی مردم را به شدت تحت تاثیر قرار داده‌اند. شهروندخبرنگار «ایران‌وایر» این بار با خریداران و فروشندگان پوشاک و کیف و کفش گفت‌وگو کرده است.
او نوشته است: «با هرکسی که صحبت می‌کنی، از نداری و گرانی‌ها می‌گوید و این‌که در چنین اوضاعی اصلا فکر کردن به انتخابات و رای هم برای‌شان خنده‌دار است.»

***

 طی یک سال اخیر قیمت پوشاک و کیف و کفش با افزایش قیمت حداقل ۱۰۰ درصدی مواجه شده است. این را مردمی که در بازار بزرگ تهران درحال خرید هستند و هم‌چنین فروشندگان می‌گویند.

دو خانم که برای خرید چرم و مواد اولیه کیف به بازار آمده‌اند، می‌گویند: «ما یک یا دو سال پیش پارچه چرم را متری ۱۰ یا ۱۲ هزار تومان می‌خریدیم اما حالا متری ۶۰ یا ۶۸ هزار تومان شده است.»

دختر جوانی که مغازه‌های لباس فروشی را بررسی ‌می‌کند، می‌گوید: «پوشاک گران شده است؛ مثلا تی‌شرت ۵۰ هزار تومانی ناگهان ۸۰ هزار تومان شده است. مجبوریم نخریم دیگر. کیف و کفش هم خیلی گران است. قدرت خرید نداریم.»

این وضعیت باعث شده است اغلب پدر و مادرها خودشان را به فراموشی بسپارند؛ مثل خانم «سبحانی» که می‌گوید: «آن‌قدر قیمت لباس‌های باکیفیت بالا رفته است که دیگر نمی‌توانم بخرم. فقط برای بچه‌ها لباس می‌خرم و خودم و همسرم که هیچ.»

آقا «غدیر» که در حال خرید کفش صندل است، می‌گوید: «پارسال صندل را می‌خریدیم ۵۰ هزار تومان و ۷۰ یا ۷۵ هزار تومان می‌فروختیم. اما امسال ۷۵ هزار تا ۱۲۰ هزار تومان فقط قیمت خرید ما است. جنس‌ها نسبت به سال قبل خیلی گران شده‌اند. همه‌چیز، مثل پوشاک و کفش و صندل و ... افزایش قیمت داشته‌اند.»

 افزایش قیمت روزانه بسیاری را متعجب می‌کند؛ مثل خانمی که می‌گوید: «وقت گرانی می‌گویند دلار رفته بالا و جنس‌ها گران شدند اما حالا که قیمت دلار تغییری آن‌چنانی نمی‌کند و ثابت است، پس چرا قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کنند؟ جنسی که من شب عید خریدم ۹۰ هزار تومان، الان ۱۳۵ تا ۱۴۰ هزار تومان است. در فاصله همین دو ماه، من پارسال صندل زنانه خریدم ۴۰ هزار تومان اما الان به من قیمت می‌دهند ۸۵ هزار تومان.»

خانم میان‌سال دیگری حرف نفر قبلی را ادامه می‌دهد: «من دختربچه دارم و باید برایش خرید کنم اما پارسال با حدود ۲۰۰ هزار تومان می‌توانستم برایش کتانی بخرم که امسال نمی‌توانم. رفتم قیمت کردم و دیدم کتانی بچه‌گانه شده است یک میلیون یا یک و نیم میلیون تومان. مردم چه‌کار باید بکنند؟ حالا فقط درباره کفش می‌گوییم، نه چیز دیگر. بچه هم که نمی‌تواند در تمام فصل‌ها یک کفش را بپوشد. باید حداقل چهار جفت کفش داشته باشد. مانده‌ام که چه کنم. کفش کالج تابستانه باید قیمتش ۸۰۰ هزار تومان باشد؟»

دختر جوانی که خودش کیف‌های دست‌ساز چرمی می‌سازد و می‌فروشد، می‌گوید: «خودم کیف درست می‌کنم و کار دستم است اما چون قیمت یراق و مواد اولیه ما افزایش داشته، پس قیمت محصول نهایی هم از سال پیش خیلی گران‌تر شده است و همین باعث کاهش مشتری می‌شود. وسیله‌ای که هفته پیش هشت هزار تومان خریدم، امروز ۹ هزار تومان شده است. با توجه به وضعیت اقتصادی مردم که درآمدها کم است، بازار ما هم کساد شده است.»

دختری که در کنار پدرش کیف و کفش می‌فروشد هم حرف نفر قبلی را تایید می‌کند: «قیمت‌ها به‌خاطر مواد اولیه افزایش پیدا کرده‌اند. درحال حاضر قیمت پارچه و چسب و این‌ها نسبت به سال گذشته سه تا چهار برابر شده است. همین باعث گران شدن کفش و در نهایت سود کمتر فروشنده می‌شود.»

یکی از خانم‌هایی که مشغول تماشای ویترین مغازه‌ها است، تحلیل دقیق‌تری می‌دهد: «افزایش افسارگسیخته قیمت‌ها به نفع هیچ کس نیست؛ نه فروشنده و نه خریدار. گرانی فقط به خانه خریداران نمی‌رسد. فروشنده‌ها هم افزایش قیمت و گرانی را در خدمات دیگری که دریافت می‌کنند، احساس می‌کنند.»

کفش ساده‌ای را نشان می‌دهد و می‌گوید: «چندماه پیش ۱۰۰ هزار تومان بوده، امسال شده است ۲۷۰ هزار تومان. همه قیمت‌ها همین‌طور بالا می‌روند.»

مطالب مرتبط:

گلایه شهروندان از گرانی غیرمنطقی نان